ชีวิตเด็กกลางคืน
ฉันมีโอกาสได้ไปฟังเพลง ได้ไปเที่ยวผับ ได้ไปเที่ยวในสถานเริงรมณ์ในจังหวัดของตัวเองในยามค่ำคืน โดยไปกับเพื่อนที่ เขาบอกฉันว่า "เธอควรรู้จักชีวิตเด็กสาวในยามราตรี"ไว้บ้าง และเมื่อฉันได้เห็น ได้พบได้เจอ ที่น่าเสียดายว่า แต่ละคนหน้าตาสะสวย หน่้าตาน่ารัก อายุคงอยู่ในราว16-25 ปี มีทั้งสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า เต้นท่าเย้ายวน มีการทะเลาะกันระหว่างหญิงกับหญิง(ทอมกับดี้) ยังมีอีกมากมาย ที่ฉันไม่เคยพบเห็นก็ได้พบเห็น คำพูด ที่พูดออกมาแต่ละประโยชน์ ไม่พ้นเรื่อง.....หรือเรื่องผัวเมีย ซึ่งมันไม่น่าจะมีกับชีวิตเด็กๆที่ฉันได้เจอ
ฉันเคยคิดว่า ชีวิตในยามราตรีน่าจะเป็นพวกผู้ใหญ่ วัยทำงาน อายุน่าจะ 25 ปีขึ้นไป ที่ออกไปเที่ยวเพื่อฟังเพลง ดื่มเหล้า แล้วกลับบ้าน แต่ที่เจอ น่าตายังระอ่อนอยู่เลย เสียดายมากๆ ช่วงเวลานั้น เด็กๆหรือน้องๆน่าจะได้อยู่บ้านอ่านหนังสือ ดูทีวี อยู่กับครอบครัว แต่กลับออกมาเที่ยวกันเป็นกลุ่มๆ มีทั้งมอเตอร์ไซด์ รถยนต์ทุกชนิด ทุกยี่ห้อ ก็เป็นห่วงอนาคตของชาติว่าต่อไป พวกเขา พวกเธอจะช่วยชาติกันได้ขนาดไหน หากพวกเขา พวกเธอยังหลงแสงสี หลงวัตถุนิยมกันขนาดนี้
แต่ในอีกมุมหนึ่งที่ฉันพบ ฉันเห็นอีกเหมือนกัน เสาร์-อาทิตย์ ตามสถานติวเตอร์ทั้งหลายแหล่ คราค่ำไปด้วยเด็กๆที่ไปเรียน มีไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ หรือช่วงเย็น ตกกลางคืนของวันปกติ(จันทร์-ศุกร์) ก็มีการติวกัน จากครูเป็นๆบ้าง ครูตู้ ครูจอทีวี ครูวีดีโอ บางครั้งวันสำคัญทางศาสนา วันพ่อแห่งชาติ วันแม่แห่งชาติ ก็ยังมีการติวกัน ทำให้เงินของแต่ละสถาบันสะพัดจนนับไม่ถ้วน แล้วเด็กๆที่ผู้ปกครองหาเช้า กินค่ำ หรือประกอบอาชีพรับจ้างล่ะ จะมีเงินส่งให้ลูกได้เรียนไหม มันจึงเกิดความแตกต่าง ที่มีเงินอยู่แล้ว ก็มีโอกาสได้เรียน ได้ติว แต่ที่ไม่มีเงินไม่มีโอกาสตรงนั้น จึงอาจหันเหไปหาเงินพิเศษเพื่อจะได้มีโอกาสเท่าเทียมเพื่อนๆ
แล้วสังคมไทยต่อไปในอนาคตจะเป็นอย่างไร หากพวกผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลายไม่คอยช่วย สอดส่องดูแลกัน และช่วยเหลือเด็กๆให้หันมาสนใจ เรื่อง จิตสาธารณะ เรื่องความรับผิดชอบต่อหน้าที่ เรื่องการรักนวลสงวนตัว เรื่องการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ไม่อยากคิดเลยว่าสังคมไทยจะเป็นอย่างไร นี่แค่ในตัวอำเภอๆหนึ่งเท่านั้น
แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้เด็กที่ใฝ่ดีทุกคน ขอให้ทำดีต่อไป ส่วนที่กำลังทำผิดพลาดไป ขอให้กลับตัวกลับใจเสียใหม่เพื่ออนาคตของตนเองก็แล้วกัน และขอให้ผู้ใหญ่ใจดีทุกคน ช่วยกันเถอะค่ะ เพราะพวกเขาเหล่านั้นคือ ลูกหลานของเรา
ใน การศึกษาเรื่อง ศาสนศึกษา
ความเห็น (5)
คุณครูมาลีพันธ์ครับ โลกกลางคืนเป็นโลกอีกใบที่ผู้ใหญ่ถอยห่างออกมา ในขณที่เด็กและวัยรุ่นเฉียดเวียนเข้าไปอยู่และใช้เวลา ชีวิต ร่างกายภายในสถานที่ต่างๆ ความห่วงใยดูแลแม้จะพยายามกันพอสมควร แต่ก็ดูเหมือนจะสู้สิ่งเร้าที่ดึงดูดใจวัยเหล่านั้นไม่ได้ ทั้งผู้รับผิดชอบเองก็ละเลยปล่อยปละและแสวงหาประโยชน์เสียเอง คงอีกนานกว่าจะดูแลได้ ผมเองห่วงใยและพยายามดูแลตามกำลัง สติปัญญาที่มีในโอกาสสต่างๆ แต่ก็ยอมรับว่าแก้ไขได้น้อยมาก
ขอขอบคุณครูหยุยมากๆเลยค่ะ ดิฉันก็อยากช่วยเหลือไม่ให้เด็กหลงใหลได้ปลื้มกับแสงสี แต่ก็คงทำยาก เพราะหากเราเขาไปพูดคุย เ้ด็กก็คงเห็นว่าฉันเป็นใครมายุ่งอะไรด้วย พ่อแม่ยังไม่ว่าฉันเลย ดิฉันจึงอยากให้พวกผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลายในจังหวัดช่วยกันดูแล ช่วงนี้เห็นมีการกวดขัน เรื่องรถมอเตอร์ไซด์มากขึ้น ก็อยากให้มีอย่างนี้ตลอดไป ไม่ใช่ทำเป็นช่วงๆ เหมือนเทศกาล แต่ดิฉันคิดว่าประการสำคัญคือ พ่อแม่ ควรมีเวลาดูแลลูกๆให้มากขึ้น หรือทำอย่างไร ไม่ให้ลูกออกไปเที่ยวกลางคืน แต่ก็คงยากอีก เพราะเด็กที่เที่ยวส่วนใหญ่เป็นเด็กต่างอำเภอ ที่มีเช่าบ้านอยู่ หรืออยู่หอพักที่ไม่ค่อยมีระเบียบวินัย ก็ขอภาวนาให้สังคมไทยดีขึ้นก็แล้วกัน
อาชีพ เพื่อหากินเป็นตัวบีบบังคับประการหนึ่งที่ทำให้คนต้องทำงานกลางคืนครับครู
ลดประเด็นนี้ไปได้ ส่วนที่เหลือก็ลดลงแล้ว
ก็อาชีพที่เห็น เป็นอาชีพที่เด็กๆน่าจะทำอาชีพอย่างอื่นมากกว่า อาชีพอย่างว่านี่ค่ะ เพื่ออนาคตของหน้าของพวกเขาเอง
ก็ต้องโทษโลกแห่งวัตถุนิยมแหละครับที่ขัดเกลาให้เด็กเหล่านั้นเป็นอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน การอยากมีโทรศัพท์มือถือแพงๆ อยากมีกระเป๋ายี่ห้อดังๆ การได้ใช้ของใช้ราคาแพงที่พวกดาราใส่กันนั่นแหละครับ พวกสื่อนะมันแรง ล่วนเป็นต้นเหตุของปัญหานี้ทั้งนั้นแหละครับ