ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ ศิลปะในการดำเนินชีวิต วิปัสสนากรรมฐาน สอนโดยท่านอาจารย์โกเอ็นก้า เขียนโดยวิลเลียม ฮาร์ท แปลเป็นไทยโดยคณะลูกศิษย์ของท่านในไทย มีเรื่องน่าสนใจอยากนำมาเล่าในที่นี้ว่า
มีเรื่องเล่าเล่าว่า มีศาสตราจารย์หนุ่มความรู้สูงผู้หนึ่งเดินทางไปในเรือเดินสมุทร ในเรือนั้นมีกะลาสีเรือชราผู้หนึ่งซึ่งอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ กะลาสีผู้นี้ชอบมาคุยกับศาสตราจารย์เพื่อฟังความรู็วิชาการด้วยความประทับใจ วันหนึ่งได้ฟังเรื่องราววิชาการต่างๆศาสตราจารย์ก็ถามกะลาสีว่า นี่แนะเธอเคยเรียนวิชาธรณีวิทยามาบ้างไหม กะลาสีถามว่ามันคืออะไร ศาสตราจารย์ตอบว่า มันเกี่ยวกับเรื่องพื้นแผ่นดิน กะลาสีตอบว่าไม่เคย ผมไม่ได้เรียนหนังสือ ศาสตราจารย์บอกด้วยความสมเพชว่า นี่เท่ากับเป็นการเสียเวลาไปตั้งหนึ่งในสี่ของชีวิตเลยนะ กะลาสีรู้สึกเศร้าใจมาก
วันรุ่งขึ้นกะลาสีไปคุยกับศาสตราจารย์อีก ขณะกะลาสีกำลังจะกลับ ศาสตราจารย์ก็ถามขึ้นว่า แล้ววิชาสมุทรศาสตร์หละเคยได้เรียนไหม กะลาสีทำหน้างุนงง ส่ายหัว ศาสตราจารย์ก็บอกว่าเป็นความรู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์ของทะเลและมหาสมุทร ถึงคราวศาสตรจารย์ส่ายหัวบ้างแล้วพูดว่า โธ่เอ๋ย นี่เท่ากับเสียเวลาของชีวิตไปตั้งครึ่งหนึ่งแล้วนะนี่ กะลาสีเศร้าหนักยิ่งขึ้น
เมื่อถึงวันที่สาม กะลาสีก็ยังไม่วายไปหาศาสตราจารย์อีก คราวนี้ศาสตราจารย์ถามอีกว่า แล้วเธอเคยเรียนวิชาอุตุนิยมวิทยาบ้างหรือเปล่า อะไรนะครับ ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน ผมบอกท่านแล้วว่าผมไม่ได้เรียนหนังสือ ศาสตราจารย์ได้แต่ส่ายหัวไปมาพร้อมพูดกับกะลาสีว่า นี่เธอไม่เคยเรียนศาสตร์ที่ว่าด้วยอากาศ ฟ้า ฝนและ ลม แล้วไหนจะเรื่องทะเลศาสตร์ที่สำคัญที่เธอใช้ประกอบอาชีพเลยเหรอ โอยเธอ นี่เท่ากับว่าเธอได้เสีบเวลาชีวิตไปแล้วถึงสามในสี่เลยทีเดียว กะลาสีได้แต่ก้มหน้าเสียใจนี่เราได้เสียเวลาไปอีกสามในสี่ของชีวิตเลยจริงๆนั่นแหละ
อยู่มาวันหนึ่งมีเหตุการณ์เกิดขึ้น กะลาสีได้เข้ามาหาศาสตราจารย์แล้วถามศาสตราจารย์ว่า
ยังไม่เล่าตอนจบดีกว่าลองแต่งเหตุการณ์ต่อไปกันเล่นๆดูก่อนนะครับแล้ววันหลังจะมาเฉลย
เดาไม่ออก ต้องการอ่านต่อ จะมีตอนต่อไปไหมคะ
โห.....กำลังได้อารมเลย อยากรู้อ่ะว่าจะเป็นยังงัยต่อ ถ้าให้เดา กะลาสีต้องต้องรู้เหตุการณ์เกี่ยวกับปรากฎการณ์ธรรมชาติต่างๆ รวมทั้งลางบอกเหตุต่างๆแน่นอน
อยากอ่านตอนจบแล้วอ่ะ