โครงการเยี่ยมบ้านนักศึกษา กยศ. 2553

อ.หล่มเก่า, หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์

หลังจากสะสางทุกอย่างด้วยความทุลักทุเล (ทุเรศด้วยป่าว) เสร็จสิ้นแล้ว เราทั้ง 6 ก็เดินทางด้วยรถมหาวิทยาลัย ... ไป จ.เพชรบูรณ์
ความสนุกสนานของการไปครั้งนี้คือเราโดนบังคับให้แจ้งชื่อนักศึกษาที่จะไปเยี่ยม ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยทำมาก่อน กลยุทธการเยี่ยมบ้านที่เคยทำก็คือ สุ่มรายชื่อนักศึกษาโดยประมาณ แล้วขยายผลจากบ้านหนึ่งไปสู่อีกบ้านหนึ่งแบบสอบถามจากชุมชนระแวกนั้น เช่น อบต. หรือ ผู้ใหญ่บ้าน ประมาณนั้น... แต่คราวนี้เราต้องไปเสาะหาบ้านเลขที่ที่ได้ระบุเอาไว้แล้ว 10 หลังคาเรือน อืม...

 

อุปสรรค
1. บ้านที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกล เค้าจะไม่ติดเลขที่บ้านกันแฮ่ะ เค้าว่าไงไปรษณีย์ก็รู้จักกันหมดอยู่แล้ว
2. แผนที่ที่นักศึกษาวาด ไม่ตรงกันกับถนนของจริง (วาดซะง่ายเชียว)
3. อุปสรรคตอนเช้าคือเปียก (ฝนตก) อุปสรรคตอนบ่ายคือร้อน (แดดออก)
4. คณะกรรมการบางท่านไม่ได้มาด้วย (คนน้อยไปหน่อย)
5. เป็นช่วงเวลาที่เค้าทำไร่ทำนากัน ดังนั้นผู้ปกครองของนักศึกษาก็เลยอยู่กลางไร่-กลางนา

อุปสรรค์ไม่ใช่ปัญหา..
1. ให้นักศึกษา (น.ส.นงนุช ชัยเชิด รปศ. ปี 2) ที่เป็นคนในพื้นที่เป็นคนพาไป แถมยังส่งภาษาถิ่นได้คล่องปรื๋อ และก็เป็นช่างภาพ (จำเป็น) ให้ได้อีกด้วย
2. แผนที่คร่าว ๆ ที่นักศึกษาวาด ไม่ง่ายนักก็เลยต้องถามคนระหว่างทางไปเรื่อย ๆ พอเจอก็ bingo! สนุกดี
3. ฝนตกก็เปียก (นิดหน่อย) แดดออกก็ร้อน ก็แค่นั้น
4. คณะกรรมการไม่ครบก็ดีไปอย่าง จะได้ไม่เปลืองงบประมาณที่มีอยู่น้อยนิดของเรา
5. ชาวไร่ชาวนาสมัยนี้มีโทรศัพท์ใช้ สัญญาณก็ไปไกลถึงกลางไร่-กลางนานั้นแหละค่ะ ก็เลยใช้วิธีโทรตามกันมาให้สัมภาษณ์ล่ะงานนี้

สรุปว่าได้เยี่ยมบ้านนักศึกษาครบถ้วนตามเป้าหมายที่วางไว้ทุกประการ แต่ยังไงวิธีเดิมก็ work กว่านะ เพราะว่าทุกทีจะได้จำนวนครัวเรือนมากกว่าเป้าหมายทุกทีไป...

ขอขอบคุณ น.ส.นงนุช ชัยเชิด และคุณแม่ ที่ได้จัดอาหารกลางวันให้กับพวกเราชาวคณะด้วยค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

น่าสนใจค่ะ สนับสนุนโครงการค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ