แรกพบกัน..?
ยามเย็น ๆ ช่วงวันหยุดยาวในเทศกาลเข้าพรรษาของพระสงฆ์ไทยในพระพุทธศาสนาไปที่ไหนก็เห็นชาวพุทธมีจิตใจงดงามทำบุญตามประเพณีสืบมาแต่โบราณ...
น้ำมันมะพร้าวในถุง...
เป็นอีกหนึ่งความหมายชีวิตที่อยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวเครือญาติ...ได้รับรู้เรื่องราวของคนเดินทางไกลแสนไกลต่างมาพบและคุยกันหลากเรื่องราวเล่าขานกันไม่จบสิ้น...
ตักเอาน้ำมันมะพร้าวที่ลอยออกมาใส่ภาชนะ...
เนื่องจากบ้านอยู่กลางสวนมะพร้าวญาติ ๆ เลยทำน้ำมันมะพร้าวจากต้นมาดื่มกินด้วยการทำแบบวิถีชาวบ้านแท้ ๆ นะนี่...
ได้เยอะเลยละ...
บรรดาญาติมีความเสียสละกำลังกายกำลังทรัพย์ร่วมด้วยช่วยกันพึ่งพึงกันในหลายด้าน...ทุกสิ่งต่างอิงอาศัยซึ่งกันและกันเพื่อการดำรงอยู่ในโลกนี้...
ยามว่างเว้นวรรคบางช่วงของยามเย็น ๆ บางครั้งพาเด็ก ๆ ลงเล่นน้ำทะเลฝั่งอ่าวไทยอย่างสนุกไปตามประสาเด็ก ๆ ...บางครั้งเดินเลาะลัดไปตามริมทะเลเหยียบผืนทรายละเอียดเป็นรอยไว้ด้วยเท้าอันเปล่าเปลือย...บางครั้งออกวิ่งไปบนผืนทรายหยาบ ๆ มีเปลือกหอยตามธรรมชาติริมทะเลที่ยังคงมีความอุดมสมบูรณ์ของภาคใต้ด้ามขวานทองของไทย...
บางครั้งลงไปเดินลุยกลางน้ำทะเลถึงโคนขาอ่อนโดยใช้เท้าดีดเตะน้ำสร้างพลังขาในการเดินทางน้ำแห่งนั้นอยู่เป็นนานสองนาน...ยามเย็นวันนี้มีกลุ่มเมฆหนาตาตั้งเค้าทำท่าจะมีฝนตกห่าใหญ่...ยูมิกำลังเดินเล่นอยู่ริมทะเลหน้าบ้านพักนั้น...มองไป...เอ๊ะใครหว่า...
เปลือยกายส่วนบนเหลือกางเกงขาสั้น...ตรงซอกจักกระแร้เอาแขนแนบลำตัวดูหนีบม้วนผ้าคงเป็นเสื้อยืดห่ออะไรไว้ ( กุญแจ...มือถือ... )รีบเดินมุ่งมาทางนี้...เฮโหล...เขาหันมามอง...ยิ้ม...ยกมือพนมไหว้อย่างไทย...ได้คุยกันพอหอมคาง...
เปลือยอกเห็นรอยสัก...สัญลักษณ์เต๋าคือหยิน-หยางเลยละ...
เขาละชาวฮอแลนด์...ตอนเป็นเด็กเป็นนักฟุตบอล...ต่อมารับราชการในเมืองเกิดคือเป็นตำรวจ...และชอบเดินทางรอบโลก...มาเที่ยวไทยชอบประเทศไทยมาอยู่เมืองไทยไปทุกที่หลายปีมาแล้ว...ชอบศึกษาศาสนาทางตะวันออกโดยเฉพาะชอบพุทธศาสนากับศาสนาเต๋าเป็นชีวิตจิตใจ...
ในอดีตเขาเป็นใครมาทำอะไรเราไม่รู้ แต่ตอนนี้เขายังอยู่ในเมืองไทย...เราเป็นคนไทยควรต้อนรับเขาตามอัธยาศัยของคนไทย...ยูมิเลยเชิญเขามานั่งคุยเล่น...ภายในบริเวณบ้านพักใน อ. หัวไทรและกินข้าวต้มมัด...ดื่มกาแฟที่เขาชอบ...คุยกันหลายเรื่อง...ตอนนี้เขาใช้ชีวิตอยู่เขตเมืองคอนสอนคาราเต้บ้าง โยคะบ้าง...ภาษาอังกฤษบ้าง...ฯลฯ มากความสามารถจริง ๆ
มองแง่ดีหวังว่าถ้าเขายังชอบเมืองไทยเขาคงไปบอกคนที่เขาคุ้นเคยมาเยือนเมืองไทยนำเงินเข้าประเทศไทยเราก็ได้ใช้เงินจำนวนนั้นพัฒนาประเทศไทยได้ในอีกทางหนึ่งเป็นแน่แท้...
ขอเพียงแต่เราทำประเทศให้งดงามน่าอยู่ผู้คนมีศีลธรรม...ก็เพียงพอที่ฝรั่งจะเข้ามาเยือน... แค่เราพออยู่พอกินพอดีพองาม...พออยู่อย่างเย็นกายเย็นใจได้นั้นแล...
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะอาจารย์หล่อใหญ่ วันหยุดไปหัวไทร ได้บุญ ได้อุ่นในครอบครัวนะคะ ระลึกถึงค่ะ
แวะมาทักทายชีวิตที่เต็มไปด้วยมิตรไมตรีครับ
สวัสดีครับ คุณpoo
ชีวิตคือการเดินทางนะครับ...อิ อิ อิ
สิ่งที่ผ่านพบล้วนเก็บมาเป็นวัตถุอุปกรณ์สอนธรรมะให้ตนเองได้ทั้งนั้นเลยละครับผม...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณมนัสนันท์
ยูมิเองเคยไปอยู่แดนไกล เข้าใจในความโดดเดี่ยวเดียวดาย ในบางครั้งเพราะมองรอบกายไร้ซึ่งคนที่เราคุ้นเคย ภาษาน้ำพริกกินถึงลิ้นเวลาเม้าส์กันมัน ๆ ก็ไม่มี เพราะเราอยู่ไกลเพื่อนผองไทย..
เดินถนนสายเปลี่ยว ๆ ...เปล่าอารมณ์ บางทีฝืนยิ้ม...เพราะไม่ใช่บ้านเราเมืองเรา...ยิ่งมีปัญหาก็แก้ยากซะด้วย...
พอมีใครในประเทศนั้นส่งภาษาไทยได้ ดูเราพูดกันออกมาเป็นต่อยหอยเลยละ...มันให้อารมณ์
ชาวต่างชาติเขาก็ฝืนยิ้ม...เพราะเขาบอกว่า...บ้านเรายังมีคนน้อยมากที่ส่งภาษาอังกฤษได้...โดยเพาะในท้องถิ่นห่างไกลสังคมเมือง...นั้นแล...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะท่านยูมิ
...ว้าว นึกว่ารอยสักของอาจารย์ยูมินะเนี่ย
อาจารย์สบายดีนะคะ
สวัสดีครับ คุณปิ่นธิดา
ช่วงวัยรุ่นของยูมิ เคยตัดสินใจตามพระอาจารย์ เพื่อไปสัก...ยันต์มีนกอินทรีย์กางปีกเหยียบโลก กะสักที่แผ่นหน้าอก...อิ อิ อิ
พอไปได้ครึ่งทาง...พระอาจารย์เปลี่ยนใจไม่ยอมสักให้...เลยรอด...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ
เป็นมิตรภาพที่มีความสุข นะครับอาจารย์
...
เข้ามากล่าวความระลึกถึง อาจารย์ umi นะครับ
.ด้วยความระลึกถึง..ครับ
มีเพื่อนชาวต่างประเทศก็สุขใจ ผมตั้งใจว่าจะไปสอนมวยไทยในต่างประเทศบ้าง ฮ่าๆๆ อาจารย์สบายดีนะครับ
สวัสดีครับ คุณแสงแห่งความดี
ชาวโลกทั้งผองล้วนเป็นพี่น้อง เพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน ถ้าโลกงดงามเราก็คงได้ชื่นชมด้วยกันทั้งชาวตะวันตกและชาวตะวันออกนะครับผม
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณขจิต ฝอยทอง
เอ...แล้ว ดร.กามนิตหนุ่มน้อยนี้จะไปสอนมวยไทยในต่างประเทศไหนหนอ..?
จะได้เชียร์ถูกที่...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ
เห
เห็นรอยยิ้มที่สะท้อนความสุข ผมก็มีรอยยิ้มไปด้วยอีกคนเลยครับ..
สวัสดีครับ คุณราชิต สุพร
เข้ามาบันทึกตอบแล้วแต่ net ล่มช่วงนี้ละ...
ยังสบายดีอยู่นะครับผม
ขอบคุณครับ