ดอนปู่ตากับเวลาที่เปลี่ยนแปลง


เมื่อยังเด็กมองจากท้องนาเข้าหาหมู่บ้าน เห็นควันสีขาวลอยจากปลายยอดป่ายางนาทึบท้ายหมู่บ้าน ถามคุณตาว่า "ควันสีขาวคืออะไร" คุณตาตอบว่า " พ่อปู่กำลังก่อไฟนึ่งข้าว" ไม่นานความมืดก็ปกคลุมพร้อมกับควันก็หายไป พ่อปู่คงกินข้าวเย็นแล้ว

ผมหายจากบ้านเกือบสิบกว่าปี กลับมาเยี่ยมบ้านเพียงปีละครั้งหรือสองปีครั้ง ทุกครั้งที่กลับมาบ้านเกิด ผมค่อย ๆ กลายเป็นคนแปลกหน้าไปเรื่อย ๆ จนวันนี้ผมกลายเป็นคนอื่นสำหรับบ้านเกิด เช่นเดียวกับป่าดอนปู่ตาที่ผมเกรงขามเมื่อครั้งยามเป็นเด็ก คุณตาจากไปแล้ว ไม่มีใครมาคอยตอบคำถามเกี่ยวกับป่า ทุกอย่างที่เปลี่ยนแปลงตรงหน้าคือส่งที่ผมต้องหาคำตอบเอง
"พ่อปู่ยังอยู่สบายไหม"
"คลองส่งน้ำสายใหญ่ตัดผ่านบ้านของท่าน ท่านไปอยู่ไหน "
ต้นไม้ก็หายไป โดยเฉพาะต้นยางนา(Dipterocarpus alatus)ขนาดใหญ่
"เป็นเช่นนี้ท่านจะลงโทษใคร"
"ทุกปีมีคนในหมู่บ้านมาถวายข้าวท่าน ท่านว่าอย่างไรในปีนี้"
คำตอบทั้งหมดผมจะหาจากใคร
วันนี้กลับมาบ้านเกิด ยังกลายเป็นคนแปลกหน้า สิ่งที่ผมค้นหาคือคุณค่าที่หายไป ความรู้สึกบางอย่างสะท้อนขึ้นมาอย่างชัดเจน ดอนปู่ตาเป็นป่าอันศักดิ์สิทธิ์ที่ทุกคนในชุมชนให้ความเคารพไม่กล้าบุกรุกแม้แต่ต้นหญ้าสักต้นหรือย่างกายเข้าไป แต่วันนี้งูใหญ่บันทุกเอารางคอนกรีตและน้ำมหาศาล ผ่านใจกลางป่าแห่งนี้ แม้แต่เด็กตัวน้อย ๆ ยังวิ่งเล่นผ่านหลังคาบ้านของพ่อปู่ ความยำเกรงค่อยหายไปจากใจของลูกหลาน ตำนานที่เล่าขานไม่มีค่าแก่การจดจำอีกแล้ว
เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยนจริงหรือ
ตราบที่ความชั่วร้ายของมนุษย์ยังอยู่ ความดีก็ไม่เปลี่ยนแปลงหรอก
ใกล้ค่ำของวันนี้ไม่มีควันไฟจากปลายยอดยางนาป่าดอนปู่ตาอีกแล้ว
แต่ยังมีไฟลุกโชนในใจของลูกหลานท่านในการจะรักษาป่าผืนนี้เอาไว้
เรายังมีความหวังท่ามกลางความสิ้นหวังที่เอ่อนอง
อยากถามอีกครั้งเพื่อกำลังใจ
"พ่อปู่ยังอยู่สบายไหม"

หมายเลขบันทึก: 379660เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2010 01:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะ คุณตนไทบ้าน

เห็นภาพต้นไม้ที่ดอนปู่กับตาแล้ว นึกถึงต้นไม้ปันแถที่เคยปลูกเพื่อปล่อยครั่งที่บ้านKrudla ในสมัยก่อน ที่ต้นสูงใหญ่คล้ายกัน

"ดอนปู่ตา เป็นป่าอันศักด์สิทธิ์ที่ทุกคนให้ความเคารพ ไม่กล้าบุกรุก แม้แต่ต้นหญ้าสักต้น หรือย่างกรายเข้าไป"

เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนในหมู่บ้านจริงๆ 

เหมือนในหมู่บ้านของ Krudala มีปู่บ้านที่สมัยก่อนคนจะไม่กล้าแม้จะย่างกรายเข้าไป แต่ปัจจุบันแทบไม่เหลือต้นไม้ใหญ่แล้วค่ะ เป็นที่อยู่และพื้นที่ธุรกิจไปจนเกือบหมดแล้วค่ะ

 วันเวลาเปลี่ยนไป ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ตามวัฏจักรของธรรมชาติ

เราทำได้แค่มองดูความเปลี่ยนแปลงนั้น หรืออย่างไร?

                         ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ

                                       

คนไทบ้านครับ ห่างไกลไปนานๆ กลับมาก็แปลกถิ่น ผมเหมือนกันครับ กลับไปก็งง หลายอย่างเปลิ่ยนเร็ว หลายอย่างหายไป เสียดาย

ขอบคุณสำหรับความเห็นครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท