พบนิสิต ป. โท มจร. เมืองคอนก่อนเข้าพรรษาปี 53
ในเช้าวันนั้นแห่งการเดินทางอันยาวไกลไปเมืองนครศรีธรรมราชเมืองแห่งบรมเจดีย์ศรีธรรมาโศกราชในอาณาจักรศรีวิชัยที่เคยเจริญรุ่งเรืองมาแต่ครั้งโบราณกาล
เมืองแห่งนักปราชญ์ราชบัณฑิต เมืองแห่งนักกลอน เมืองแห่งแสงพุทธธรรมสาดส่องจิตใจให้ชาวโลกในถิ่นแถบนี้ได้มีความสุขสงบร่มเย็น...
ยูมินั่งหลังพวงมาลัยขับไปชื่นชมบรรยากาศสองข้างทางไป เห็นอะไรบ้างในเช้าวันนี้...
เห็นคนจูงวัวชนอันเป็นวิถีชีวิตชาวใต้อย่างหนึ่งในวันเสาร์และอาทิตย์มักจะมีสนามชนวัวกัน...
ถนนสายหัวไทรเข้าสู่ตัวเมืองเริ่มมีถนน 4 เลนให้รถวิ่งสบาย ๆ บ้างแล้ว สองข้างทางยังมีต้นไม้ใบดกหนาตา รู้สึกร่มรื่นดี...
เมื่อเข้ามาแตะ 4 แยกจะเข้าถนนสายกลางยามเช้า ๆ รถราติดเอาการอยู่และมีรถ 2 แถวเยอะมาก ๆ บวกกับรถมอเตอร์ไซค์เล่นเอาเราเบรกไปหลายทีเพราะการแซงทั้งซ้ายและขวา...
แต่ก็เข้ามาถึงที่หมายจนรอดปลอดภัย แล้วเริ่มเห็นบรรดานิสิตบ้างมาไกล ๆ ถึง จ. ระนอง จ. ตรัง จ. พัทลุง จ. สุราษฎร์ จ. สงขลา เป็นต้น ห้องเรียนนี้จึงมีสีสัน มีทั้งพระคุณเจ้าและญาติโยมร่วมเรียนเร่งรอบรู้รอบคอบถามตอบกันไปตามประสา...ช่วงวัยก็ต่างกัน การศึกษาก็มาจากหลายสถาบันเลยมีมุมมองที่สนุก ๆ บ่อย ๆ ...อิ อิ อิ
ยามเช้า ๆ สมองปลอดโปร่งเลยยกประเด็นหลักธรรมคำสอนมาช่วยกันวิเคราะห์ อย่างสายที่เน้นศรัทธาจะว่ากันยังไง..? และสายเน้นปัญญาละว่ากันอย่างไร..? ในพุทธธรรมคำสอนทั้งหลาย...
แง่คิดวันนี้คือว่า...ในโลกโลกีย์หรือฝ่ายสังขตธรรมนี้ไร้ความสุขที่แท้จริง สิ่งที่เรียกว่าความสุขคือความทุกข์อันน้อยนิด เพราะในโลกมายานี้มีเพียงเงาของความสุขเท่านั้นเองจะหาความสุขที่จริงแท้นั้นไม่มีเลย...
ความเห็น (8)
อาจารย์ ดร. ยูมิ
ขออนุโมทนาในองค์ความรู้ที่ท่านอาจารย์ได้เพียรสร้าง และเพียรมอบให้แก่นิิสิตของชาวมจร. รุ่นน้อง นับเป็นโอกาสที่ดีที่ท่านเหล่านั้นจะได้เรียนรู้สิ่งดีๆ และประสบการณ์ดีๆ ก่อนเทศกาลเข้าพรรษา
ในโอกาสนี้ อาตมาขอนำสิ่งดีๆ มาฝากอาจารย์เช่นกัน เป็นบทเรียนจากอาตมาที่พยายามจะทำ KM เพื่อมอบให้ศิษย์ทั้งใกล้่ และไกล รบกวนดูตามลิงค์ http://www.youtube.com/hansa1536
เรียนท่านยูมิ
ทุกข์เพียงเล็กน้อยนั่นคือสุขมาก สุขน้อยก็คือทุกข์มาก
โลกนี้ไม่มีสุขที่แท้จริง
เห็นภาพแล้วอยากกลับไปเมืองครทุกทีค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
นมัสการพระคุณเจ้า ธรรมหรรษา
โยมกำลังจะเข้านอนเพื่อเอาแรงในวันพรุ่งนี้ แวบมาเห็นพระคุณเจ้าเข้ามาเยี่ยม...
ให้นึกชื่นชมนิยมอยู่ในใจลึก ๆ ละ ในความเป็น ม. มจร. มีอะไรให้ระลึกถึงมากมาย ยากที่จะบรรยายได้
หวังว่าพระคุณเจ้ายังพอทนอยู่ได้ในโลกมายานี้นะครับ... อิ อิ อิ
ขอให้พระคุณเจ้าเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะครับผม
นมัสการครับ
สวัสดีครับ คุณkrutoiting
ยังมีภาพอีกจำนวนหนึ่ง ว่าง ๆ จะนำลงมาเล่าไว้ ก่อนที่ทุกสิ่งจะจางหายไปกับกาลเวลานะครับผม...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับผม
คนเราจะพบเจอความทุกข์มากกว่ความสุข ถ้าคิดในหลักการเทียบบัญญัติไตรยางค์
แต่ที่ยากคือ "เรามองอย่างไร ให้เจอความสุข มากกว่า ความทุกข์.."
ขอบคุณนะครับ...
สวัสดีครับ คุณราชิต สุพร
หาความสุขให้เจอนะครับ
ในมุมมองของเรา...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับอาจารย์ เบญจขันธ์อยู่กับเราในความรู้สึกของคนเรา ฉะนั้น นรก สวรรค์ สุข ทุกข์ ก็อยู่กับเรา แล้วแต่ใครจะใช้อริยสัจ๔ มาแก้ได้มากน้อยเพียงใด และนำหลักไตรสิกขาเข้าสู่ชีวิตได้หรือไม่ ก่อนเข้าสู่นิพพานไตรลักษณ์
โลกียะ ให้ทั้งสุขและทุกข์ เราจะอยู่สุขแบบสุขหรือจะอยู่สุขแบบทุกข์ ผมได้จากอาจารย์ทั้งนั้น
สวัสดีครับ ลูกศิษย์ man
เป็นธรรมะใกล้ตัวเลยนะครับนี่...ชื่นชม ๆ
คำพระว่า...ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นปฏิจฺจสมุปบาท...( ฝ่ายโลกียะ )
ขอบคุณครับ