งานศิลป์ อาหารแห่งจิตวิญญาณ
วันนี้เป็นอีกวันท่ข้าพเจ้าปล่อยเวลาให้ค่อยๆ ผ่านไป โดยไม่ได้เร่งรีบกับมันมากนัก ขอชะลอจังหวะชีวิตให้ช้าลงบาง นอนพักผ่อนตลอดทั้งบ่ายพอหัวแตะหมอนเท่านั้นแหล่ะ หลับเป็นตายเลย ฮ่าๆ สงสัยคงเพราะเพลียมาก ปกติแล้วข้าพเจ้าเป็นคนที่ไม่ค่อยได้นอนกลางวัน แต่คงเป็นเพราะเมื่อคืนอยู่เวร เลยทำให้วันนี้นอนหลับเหมือนเจ้าหญิงนิทรา (ขอเปรียบเทียบให้ตัวเองสวยไว้ก่อน อิอิ)
ตื่นขึ้นมาได้โอกาสสะสางหน้าจอคอมพ์ที่รกมาก เพราะเก็บอะไรต่อมิอะไรไว้เยอะแยะ เปิดดูภาพเก่าๆ ที่เคยได้ถ่ายไว้...มีภาพรูปหญิงสาวที่เคยวาดไว้เมื่อสองสามปีก่อน เออ...ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ได้มีเวลาให้กับการวาดภาพ ซึ่งเป็นงานอดิเรกที่ข้าพเจ้าโปรดปราน แม้ว่าจะวาดไม่สวยก็เถอะแต่ก็รู้สึกดีที่ได้ขีดๆ เขียนๆ ลงบนกระดาษ ตอนนั้นเห็นภาพผู้หญิงถ่ายแบบในนิตยสาร ข้าพเจ้าจำไม่ได้หรอกว่าใคร รู้แต่ว่าแสงเงา และอารมณ์ของภาพสวยดี เห็นแล้วอยากวาดมากๆ เลยหาดินสอและสีไม้มาละเลงตามอารมณ์เท่าที่จะสามารถทำได้ ถึงจะไม่ได้สวยมากมายอะไร แต่ก็เป็นงานที่มีชิ้นเดียวในโลก อิอิ
ภาพวาดที่ข้าพเจ้าวาดไว้เมื่อสองสามปีก่อน
เมื่อสองสัปดาห์ก่อนข้าพเจ้าได้ไปเดินเที่ยวหอศิลป์(ตรงข้าม MBK) ตอนนั้นข้าพเจ้าอยู่ในโหมดเบื่อๆ เซ็งๆ กับชีวิต เลยไปหาอาหารให้กับจิตใจซะหน่อย...แต่ไปที่ไหนไกลๆ ยังไม่เป็น จึงไปได้แค่ที่ที่มีรถไฟฟ้าไปถึง 555 เติมอาหารทางกายมาทุกวัน ถึงเวลาที่ต้องให้อาหารจิตใจกันบ้าง...การเดินดูงานศิลปะก็ช่วยสร้างความเพลิดเพลิน เป็นเหมือนของหวานให้กับชีวิต...หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณและจินตนาการ
ภาพที่ศิลปินต้องการสื่อถึงกระแสวัตถุนิยมและความฟุ้งเฟ้อ
ภาพที่สื่อถึงบรรยากาศความงดงามและเงียบสงบยามค่ำคืน
ภาพความประทับใจกับความเรียบง่ายในวิถีชีวิตชนบทไทย
ข้าพเจ้าชอบเดินดูภาพถ่าย ภาพวาดและงานศิลปะ เดินปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยๆ... รับรู้อารมณ์ของศิลปินที่พยายามจะถ่ายทอดออกมาให้โลกได้รับรู้ จะว่าไปก็เหมือนกับการพยายามสื่อสารสิ่งที่อยู่ภายในใจให้กับผู้คนได้รับรู้โดยผ่านสื่อที่เรียกว่า"ศิลปะ"
ความเจ็บปวดในวัยเยาว์ที่แสดงผ่านสื่อศิลปะ
โดยคุณสกุณา แซ่เฮ้ง
สภาพการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันในสังคม
ความรักความผูกพันในครอบครัวที่มีมารดาเป็นจุดศูนย์กลาง โดยคุณรัตนพงษ์ สละธงชัย
งานศิลป์ที่ต้องการสื่อถึงเหตุการณ์ความไม่สงบในภาคใต้
ตอนที่เดินในหอศิลป์นั้น เดินดูงานศิลปะไปพลาง รับรู้อารณ์และสิ่งที่ศิลปินพยายามจะถ่ายทอดไปพลาง เอ...พวกเขาช่างมีประสบการณ์ ความคิด อารมณ์มากมายหลากหลาย ที่จะพยายามจะสื่อให้โลกและสังคมใบนี้ได้รับรู้ บ้างก็มีประสบการณ์เจ็บปวดในวัยเด็ก บางก็มีความทรงจำดีๆ บ้างก็มองสังคมในปัจจุบันว่าโหดร้าย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะอย่างไร เราทุกคนก็ยังต้องใช้ชีวิตบนโลกบุบๆ เบี้ยวๆ ใบนี้ ใครปรับตัวปรับใจได้มาก ชีวิตก็จะไม่ทุกข์มากนัก
สื่อผสมจากตุ๊กตาที่ต้องการบ่งบอกถึงความสุขภายในจิตใจท่ามกลางกระแสวัตถุนิยมและสิ่งแวดล้อมที่วุ่นวาย
โดยคุณพรสวรรค์ เหลี่ยมสุวรรณ
สิ่งที่ไม่ดี ความทรงจำที่โหดร้าย เราไม่ควรที่จะเก็บสะสมให้เป็นตะกอนหมักหมมในใจ หากหนองในใจมันทำให้เจ็บปวดรวดร้าวนักก็บ่งหนองมันทิ้งเสีย อย่าได้ปล่อยทิ้งให้มันอักเสบเรื้อรัง สิ่งที่อยู่ในใจนั้นคงไม่มีหมอคนใดช่วยเหลือได้นอกจากคนผู้นั้นจะต้องเป็นผู้บ่งหนองและใส่ยาแผลใจด้วยตนเอง ส่วนคนที่มีความทรงจำอันงดงามก็ควรเก็บไว้ระลึกถึงให้เป็นพลังใจในการดำเนินชีวิต
ย้อนวันวานกับความทรงจำแห่งความสุขของการเล่นในวัยเด็ก โดยคุณเกษกานต์ ชูประดิษฐ์
ไม่ว่าแต่ละคนจะมีทัศนคติกับโลกใบนี้เช่นไร ไม่ว่าโลกใบนี้จะบุบเบี้ยวแค่ไหน...มันก็ยังเป็นโลกที่เราต้องดำรงชีวิตอยู่ เพียงแค่ปรับมุมมอง อาจจะเห็นความงดงามในความบุบๆ เบี้ยวๆ ของมันก็ได้ จริงมั้ย?
ตอนสมัยมัธยม อาจารย์ศิลปะคนหนึ่งเคยออกข้อสอบปลายภาค เพียงข้อเดียว..."นักเรียนคิดว่าการเรียนศิลปะให้อะไรบ้าง?" จำได้ว่าตอนนั้นข้าพเจ้าตอบไปว่า ศิลปะทำให้เราได้เรียนรู้ตัวเอง ภาพที่วาด งานศิลปะที่บรรจงสร้างขึ้นมานั้นเป็นการบอกถึงภาวะอารมณ์จิตใจของศิลปินในขณะที่ทำงานศิลปะ เวลาที่วาดภาพตอนโกรธ ภาพวาดที่ออกมาจะดุดัน ในขณะที่วาดภาพตอนอารมณ์ดีภาพที่ออกมาก็จะให้ความรู้สึกสบายๆ สดใส...ศิลปะสำหรับข้าพเจ้าจึงเป็นเพียงสิ่งๆหนึ่งหรือสื่อที่ช่วยให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้จิตใจและอารมณ์ของตนเอง
แล้วสำหรับท่าน ศิลปะให้อะไรบ้าง?
ความเห็น (29)
- เก่งได้ทุกอย่างจริงๆ น้อ
- ขอปรบมือให้ด้วยความจริงใจ
ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือค่ะคุณสามสัก
แต่ดาวไม่เก่งหรอก..แค่รักที่จะทำ ขีดๆ เขียนๆ ระบายอารมณ์ อิอิ
เอ...จะว่าไปก็ชักจะคล้ายๆ กับคนมือบอนนะเนี่ย 555
โอโฮ! น้องดาวมีพรสวรรค์ทางวาดรูป แกะสลัก งานศิลปะ เข้าใจดี และสนใจเสียด้วยสมแล้วเป็นคุณหมอ เพราะสิ่งเหล่านี้จะทำให้เป็นคนมีจิตใจอ่อนโยน ละเมียดละไม ใจดี และเป็นคนเจ้าความคิด เสียด้วย
-มีความสามารถ วาดรูปเหมือนได้ด้วย เก่งจังเลยคะนี่ก็ภาพวาด จินตนาการ สวยมากมอบให้คะ น้องดาวจะสื่อรูปนี้ว่าอย่างไรดีคะ (ถอยไปไม่ได้อีกแล้ว อิอิ)
สวัสดีค่ะพี่สุ
ไม่รู้สิคะ...ดาวไม่ค่อยเก่งเรื่องการตีความซะด้วยสิ
เอาตามความรู้สึกแล้วกันนะคะ...เพราะจะว่าไปก็ไม่มีคำว่าถูกหรือผิดสำหรับศิลปะ
ภาพที่พี่สุนำมาให้ชม โทนสีของภาพเป็นดูแล้วอบอุ่น แต่ว่าภาพบ้านบนที่ตั้งอยู่บนชะง่อนหิน คล้ายปากปล่องภูเขาไฟ ดูแล้วให้ความรู้สึกที่ไม่มั่นคง พร้อมที่จะพังทลายได้ตลอดเวลา เหมือนๆ กับสถาบันครอบครัวที่เราเคยคิดว่ามั่นคง แต่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นอีกต่อไปแล้ว ดูจะมองโลกในแง่ร้ายไปมั้ยเนี่ย ฮ่าๆ
ว้าว น้องดาวฟ้า ภาพวาดงามจริง งามจัง เพิ่งทราบว่าคุณหมอดาวน้อย เก่งทั้งวิทย์ จิตเปี่ยมศิลป์อีก คารวะหนึ่งจอกค่ะ ;) ไว้วันนึงคงได้มีโอกาสไปเดินชมภาพด้วยกันค่ะ เย้
ชอบภาพลายเส้นมากครับ อ่อนโยนงดงาม ให้ความรู้สึกดีจังครับ
น้องดาว คิดถึงค่ะ อยู่เมืองกรุงแล้ว ได้นัดเจอใครบ้างไหมเอ่ยคะ ไว้จะชวนไปวังสวนผักกาด ใกล้ๆ โรงเรียนเก่าพี่ค่ะ (ถ้าพี่ได้มีโอกาสเข้ากทม. นะคะ สาธุ ... ;)
สวัสดีค่ะพี่ปู
วังสวนผักกาดดาวยังไม่เคยไปเลยค่ะ เห็นน้องสาวเล่าให้ฟังว่าน่าไปนั่งเล่นชื่นชมบรรยากาศ ปกติก็ชอบเดินดูตึกรามบ้านช่อง ดูอะไรสวยๆ งามๆ อยู่แล้วล่ะค่ะ อิอิ
มาอยู่ กทม. 3 ปี คงจะได้มีโอกาสเดินชื่นชมงานศิลปะพร้อมๆ กับพี่ปู ^v^
พี่ปูสบายดีนะคะ...อย่าทำงานหนักมาก รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู
ขอบพระคุณสำหรับคำชมนะคะ...คนวาดยิ้มแก้มปริแล้วนะเนี่ย อิอิ
พี่เหมียวขา...
ขนาดว่าดาวเป็นสาวโรแมนติกขนาดนี้ ยังไม่มีชายใดมารับรู้อารมณ์โรแมนติกเลย ฮ่าๆ
แต่คิดๆ ไป...เอ หรือจะเป็นคล้ายพวกศิลปินที่มีโลกส่วนตัวสูง จนคนอื่นเข้าไม่ถึงก็ไม่รู้สินะคะ อิอิ
พี่เหมียวหายหน้าหายตาไปนาน...คิดถึงค่ะ
มาเยี่ยมชมงานศิลป์สวยงามทุกภาพค่ะ..ฝืมือวาดภาพของน้องดาวเข้าขั้นนะคะ..พี่ยุให้ทำเป็นบัตรอวยพรแจกเพื่อนๆ...มีดอกไม้จากสวนที่บ้านมาฝากค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะคะพี่นง
สวยมากเลยค่ะ แสดงถึงความเอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดีของเจ้าของที่นอกจากจะรดน้ำพรวนดินแล้ว ยังต้อง ใส่ "ใจ"
ดอกไม้น้อยๆ เค้าถึงได้พร้อมใจเบ่งบานตอบแทนซะขนาดนั้น ^-^
หมอครับ
ตามมาอ่านบันทึกนี่หลังจาก (แอบ) ไล่อ่านอนุทินของหมอ
ผม (แอบ) อ่านอนุทินของหมอแบบอ่านไปยิ้มไป
โชคดีของ ร.พ.คำเขื่อนแก้วนะครับ ที่มีหมอที่ดีได้ถึงขนาดนี้
เรียนจบแล้วคงกลับไปที่เดิมใช่ไหมครับ
แหะ แหะ ถ้าไม่กลับ จะไปอยู่แถว จ.ตาก บ้านผมก็ได้นะครับ
สวัสดีค่ะท่านหนาน
เรียนจบแล้ว ดาวคงต้องไปใช้ทุนที่ รพ.ศรีสะเกษค่ะ เพราะว่าเอาทุนจาก รพ.ศรีสะเกษมาเรียน แต่อีกตั้งสามปีแน่ะ กว่าจะเรียนจบ ^^
ท่านหนานสบายดีนะคะ...ไม่ได้ไปทักทายในบันทึกนานแล้ว เพราะไม่ค่อยว่าง ห่างหายจาก G2K ไปนานเหมือนกัน
ระลึกถึงเสมอค่ะ
แน่นอนค่ะ จะต้องได้ไปใช้เวลาด้วยกันที่วังสวนผักกาด วังสวนจิตร หรือสวนสัตว์ดุสิต อิ อิ ค่ะ ...
ว้าว น้องดาวเรียนจบแล้ว จะไปอยู่ศรีสะเกษรึคะ มาฟันธงว่าที่นั่นสวรรค์บนดินค่ะ;)
สวัสดีค่ะพี่ปู
ที่ไหนๆ ก็เป็นสวรรค์ ถ้าเราทำให้มันเป็นสวรรค์จริงไหมคะ? ^-^
สุขสันต์วันแม่นะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอดาวที่คิดถึง
ศิลปะเป็นสิ่งที่สวยงาม จรรโลงใจ ชื่นชมภาพวาดของคุณหมอดาวค่ะ ฝีมือดีไม่เป็นลองใครเลยนะคะ
ขอเชิญร่วมกันรำลึกถึงความรักของแม่ และทำความดีเพื่อแม่รักแม่ทุกวัน และรักตลอดไป
ให้ความรักที่เรามีแต่แม่หอมฟุ้ง ดอกมะลิขาวสะพรั่งไปทั่วผืนแผ่นดิน บอกรักแม่ให้ดังก้องฟ้านะคะ
หากจะเอ่ย ถึงความรัก ที่ยิ่งใหญ่
จะมีใคร เทียบเคียงได้ รักของแม่
เมื่อยังเด็ก ลูกยังเล็ก ลูกอ่อนแอ
คนที่เฝ้า คอยดูแล คือแม่เรา
แม่เฝ้ารัก แม่เฝ้าห่วง แม่เฝ้าหวง
เพียงลูกอิ่ม แม่จะอด แม่ทนได้
ลูกผิดหัวง เสียน้ำตา แม่ปลอบใจ
หากเป็นได้ แม่ขอเจ็บ แทนลูกเอง
ลูกขอกอด ขอกราบ แทบเท้าแม่
ที่แม่ทน เลียงดู ให้เติบใหญ่
ลูกขอแทน ความรัก ที่แม่ให้
จะตั้งใจ กระทำตน เป็นคนดี
….รักแม่ที่สุดในโลกค่ะ…
ประพันธ์โดย : แววดาว
สุขสันต์วันแม่ค่ะพี่ครูใจดี
วันแม่ปีนี้ดาวไม่ได้กลับบ้านไม่กราบเท้าคุณแม่เหมือนเช่นทุกปี ได้แต่โทรศัพท์ส่งความคิดถึงไปหาคุณแม่ค่ะ...ตอนโทรไปคุณแม่บอกว่าไปวัด ทำบุญ แถมทำเผื่อให้ดาวอีกด้วยแน่ะ...ดูสิคะ ความรักของแม่ มีการทำบุญเผื่อให้ลูกด้วย สงสัยเห็นว่าลูกคงเรียนยุ่ง ไม่มีเวลาไปทำบุญสักเท่าไหร่ 555
กลิ่นดอกมะลิอบอวลเสมอสำหรับทุกๆ ความรักความผูกพันระหว่างแม่ลูกค่ะ ^v^
น้องดาวอึ้งๆๆภาพวาดผู้หญิง เก่งมากเลย เคยวาดไว้เหมือนกันแต่ต้องไปค้นก่อน อยู่อยุธยา เย้ๆๆ
พอพี่แอ๊ดกลับถึงบ้านรีบค้นหาเลยนะคะ
อยากเห็นๆ อิอิ
ภาพวาดที่คุณดาววาดไว้เมื่อสองสามปีก่อน
งดงามจริงๆ ครับ
ขอบคุณครับ
ศิลปะทำให้เราได้เรียนรู้ตัวเอง ภาพที่วาด งานศิลปะที่บรรจงสร้างขึ้นมานั้นเป็นการบอกถึงภาวะอารมณ์จิตใจของศิลปินใน ขณะที่ทำงานศิลปะ เวลาที่วาดภาพตอนโกรธ ภาพวาดที่ออกมาจะดุดัน ในขณะที่วาดภาพตอนอารมณ์ดีภาพที่ออกมาก็จะให้ความรู้สึกสบายๆ สดใส...ศิลปะสำหรับข้าพเจ้าจึงเป็นเพียงสิ่งๆหนึ่งหรือสื่อที่ช่วยให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้จิตใจและอารมณ์ของตนเอง
สำหรับผมแล้ว
ศิลปะคือธรรมชาติที่งดงามรอบตัวของเรานี่เอง
ขอบคุณบันทึกที่ได้อ่านบันทึกนี้ ครับ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
จริงๆ แล้ว ศิลปะอาจจะเป็นเพียง... (แล้วแต่นิยามของแต่ละคนค่ะ)
ไม่ได้แวะไปทักทายในบันทึกของคุณแสงแห่งความดีนานแล้ว สบายดีนะคะ
ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ ^v^
ขอบพระคุณ อ.นุ สำหรับคำชมค่ะ
ดาวไม่ได้เรียนวาดภาพมา วาดเพียงเพราะอยากจะวาด...
แต่ยังไงก็ดีใจที่มีคนชอบภาพนี้ค่ะ
นึกไม่ถึงว่าดาวฟ้าจะฝีมือวาดภาพได้งดงามเนาะ..
(นึกว่าเก่งแต่จับมีดผ่าอย่างเดียวซะอีก)
กราบขอบพระคุณท่านธรรมฐิตเจ้าค่ะ...แต่พักหลังๆ ดาวไม่ค่อยได้จับดินสอวาดรูป มีแต่จับปากกาเขียนหนังสือ สงสัยฝีมือคงตกไปแยะ 555
สวัสดีครับ
คุณดาววาดรูปได้สวยมากๆ ครับ เก่งจังเลยครับ
เข้ามาชื่นชมงานเขียนสวยๆ ครับ
ขอบคุณค่ะ...ภาพนี้วาดไว้เมื่อนานมาแล้วค่ะ
ตอนมาเรียนไม่มีเวลาว่าง เลยไม่ค่อยได้วาดภาพเลย
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ