ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าในตัวของมันเอง ขึ้นอยู่กับว่า เราจะมองเห็นหรือไม่เท่านั้นเอง!!!
สวัสดีค่ะ..คุณหมอดาว
บี๋มาเยี่ยมคุณหมอดาวค่ะ กลัวคุณหมอจะเหงาเพราะต้องมาใช้ชีวิตอยู่เมืองกรุง ซึ่งช่วงแรกๆ ต้องปรับตัวนิดหน่อยนะคะ แต่เดี๋ยวก็ชินเองค่ะ
บี๋เองก็เคยเข้าไปอยู่เมืองกรุงมาเกือบ 10 ปีค่ะ ช่วงหลังอยากย้ายกลับมาอยู่ใกล้บ้านที่ต่างจังหวัด เมื่อมีจังหวะและโอกาสในเรื่องหน้าที่การงานจึงย้ายกลับมาเป็นสาวบ้านนอกค่ะ
เพิ่มค้นพบว่าชีวิตต่างจังหวัดมีความสุขเหลือเกิน อากาศดี บรรยากาศดี อัธยาศัยไมตรีของคนรอบข้างดี คุณภาพชีวิตดีมาก ไม่เร่งรีบ รู้สึกได้ว่าเวลาในตัวเราเดินช้าลงแต่สุขและนิ่งสงบดีค่ะ
ยืนยันได้เลยว่าไม่มีที่ไหนจะสุขเท่าต่างจังหวัดบ้านของเราทั้งคู่แล้วหล่ะคะ
ขอให้สาวเมืองกรุง(ช่วงนี้) ปฏิบัติภาระกิจสำเร็จลุล่วงไวๆ นะคะ จะได้กลับบ้านไวๆ ค่ะ
สู้ๆ นะคะ :-)
สวัสดีค่ะคุณหมอดาวคนสวย
* ชีวิตคนกรุงเต็มไปด้วยความรีบเร่ง คนมีเยอะ หากไม่เร่งเดี๋ยวจะไม่ทันคนอื่นเขา
* เราเคยใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด ที่ไม่ต้องรีบร้อนไปไหนมาไหนก็สะดวก พอมาเจอสภาพแบบนี้ก็รู้สึกอึดอันบ้าง.... เป็นธรรมดา แต่พอปรับตัวได้ เราก็จะชิน ฮิ ฮิ ชีวิตแบบนี้ หากมองในแง่บอกก็ดีนะคะ เป็นรีบทำอะไรเร็วๆ เหมือนได้ออกกำลังไปในตัว ฮิ ฮิ
* ก็ควงเหมือนที่หมอดาวบอกนะคะ ทุกสิ่งมีดีอยู่ในตัวขึ้นอยู่ว่าเราจะมองเห็นหรือไม่
* สุขกายสบายใจนะคะ พรุ่งนี้ได้พักผ่อนแล้วซินะคะ ดีใจด้วยค่ะ แต่ครูใจดีไม่ได้หยุดกะเขาเลยซักเสาร์ ....
* ระลึกถึงเสมอค่ะ
มาชิมเมนูจากไข่ไก่ และชื่นชมต้นไม้ที่กำลังเจริญงอกงามจ้า :D
ดาวทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดหรอกค่ะ...วันที่ว่าได้หยุดคือทำงานครึ่งวัน ยังไงก็ต้องไปดูคนไข้ตอนเช้าตลอด ไม่มีวันหยุดราชการค่ะ
บางทีก็รู้สึกอยากอยู่เฉยๆ ซักวัน...แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ ก็เราเลือกที่จะมาเรียนรู้แล้วนี่คะ ดาวก็คงต้องใช้เวลาสามปีแห่งการเรียน เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์ให้มากที่สุดค่ะ กำลังทำจิตใจให้สนุกกับการเรียน เพราะไม่ว่างานจะหนักแค่ไหน หากเราสนุกกับงานที่ทำ ก็จะไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยแถมงานที่ทำก็มีคุณภาพ จริงไหมคะ? แต่อย่างแรกคงต้องรักในสิ่งที่ทำก่อน...^^
คิดถึงพี่ครูค่ะ...สักวันคงได้มีโอกาสพบพี่ครูตัวเป็นๆ อิอิ
ขอบคุณอ้น
สำหรับเมนูไข่ไก่...แย่หน่อยนะ เราทำอาหารไม่อร่อย ฮ่าๆ
..ดีจังนะคะที่คิดเชิงบวก เห็นประโยชน์จากบางอย่างที่คนอื่นร้อง "ยี้.. ขี้ไก่"
.. ชีวิตในกทม. แม้จะเร่งรีบ แต่บางบ้าน มีสวนไว้พักผ่อนสบายใจ เช่น บันทึกนี้..เชิญไปชมคลายเครียดค่ะ..
http://gotoknow.org/blog/nongnarts/270687
เป็นชาว ไก่ ทหาร ม้า ไปแล้วคุณหมอบ้านเรา
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
ย้ายมาอยู่ ร.พ. ราชวิถีหรือคะ
เผื่อวันไหนแวะไปหาน้องสาวที่ ร.พ. วชิระ เผื่อแวะมาเยี่ยมค่ะ
คิดถึงเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณหมอดาว
เผอแป๊บเดียวไปเป็นคนเมืองกรุงซะแล้ว
เมื่อก่อนครูบันเทิงก็เคยอยู่ค่ะ ตั้งแต่ปี 39-47 อยู่แถวๆห้วยขวางค่ะ
เคยไปที่โรงพยาบาลพระมงกุฏ และ ราชวิถี บ่อยๆค่ะ
อยู่เมืองกรุงก็ใช้ชีวิตสนุกแบบคนเมืองกรุงค่ะ เดี๋ยวก็เพลินค่ะ
ขอให้มีความสุขกับงานที่ทำน่ะค่ะ
ชีวิตในเมืองกรุง พี่สุว่า วุ่นวายจริงๆๆ คะ คงต้องปรับสภาพ มีเวลาก็คงไปหาเที่ยวชมบรรยากาศสวยๆๆ ที่มีให้ชมในเมืองกรุงเช่นกันคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
น้องดาวสาวเมืองกรุง (ชั่วคราว) เดี๋ยวก็จะชินไปเองค่ะ ได้ไปใช้ชีวิตที่เมืองกรุง แล้วจะยิ่งรักบ้านนอกเราขึ้น แต่อยู่ที่ไหนก็สุขี ๆ ทุกแห่งหน ก็คนอย่างเราหัวใจศิลป์นะคะ ;)
สวนสันติภาพ อยู่ใกล้ๆร.ร.เก่าพี่ปูเลยค่ะ ไว้เข้าบางกอกจะได้ไปเดินเล่นบ้าง ยังไม่เคยไปเลย ๕ ๕ ... ส่งใจไปด้วยความคิดถึง มีกิจกรรมทั้งเรียน งาน คงไม่มีเวลาเหงามังคะ
หากยอมรับความแปรเปลี่ยนได้แล้วหาวิธีการอยู่กับมันได้
จะเมืองกรุงหรือเมืองดอกบัวก็หายห่วง
ว่าใหมคุณหมอ..
...ขอบคุณหมอที่แบ่งปันมาเล่า..ขี้ไก่กับไข่ไก่..คงจะเป็นพื้นที่เล็กๆของความสุขที่ไม่เครียดกับการเก็บเกี่ยว..ในจิตตปัญญานะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ
ดาวจ๋า ...อย่าลืม จับภาพ หมอกหยอกเอินตึกสูง ณ ป่าคอนกรีต .. มาฝากนำเด้อน้องหล่า ... คิดฮอดหลายๆ นำ ;)