ชีวิตในเมืองกรุง


ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าในตัวของมันเอง ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นหรือไม่เท่านั้นเอง

 

 

ข้าพเจ้าเดินทางมาอยู่เมืองกรุงได้สองสัปดาห์แล้ว...กำลังค่อยๆ ปรับตัวกับวิถีชีวิตคนกรุง ซึ่งก็ต้องปรับตัวอย่างมากเพราะไม่ค่อยชิน ปกติอยู่กับวิถีชีวิตของชาวต่างจังหวัดที่มีจังหวะไม่รีบเร่งมากนัก ผิดกับชาวกรุงที่ดูเหมือนจะรีบเร่งไปซะทุกอย่าง รีบตื่นเช้าไปทำงาน รีบกิน รีบเที่ยว...รีบๆๆๆ แต่ถึงกระนั้นก็ยังรู้สึกว่าชาวกรุงเนี่ย ยังไม่ค่อยจะมีเวลากันเสียเลยทั้งๆ ที่ทำทุกอย่างอย่างเร่งรีบ น่าแปลกชะมัด

 

ช่วงแห่งการปรับตัวนั้น มีเรื่องราวต่างๆ ผ่านเข้ามามากมาย ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่เป็นสิ่งใหม่ๆ ให้ข้าพเจ้าต้องเรียนรู้  ทำเอาข้าพเจ้าเครียดไปเหมือนกัน ทั้งๆ ที่ปกติข้าพเจ้าไม่ใช่คนที่เครียดง่าย

 

เมื่อเรารู้ตัวว่าเริ่มมีความเครียดต้องหาทางผ่อนคลาย วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา โชคดีที่ไม่ได้อยู่เวร ข้าพเจ้าจึงไปเที่ยวเล่น ผ่อนคลายซะหน่อย วันๆ เห็นแต่ตึกโรงพยาบาล คิดถึงต้นไม้ ดอกไม้ที่บ้านมากๆ...เอาน่า...กรุงเทพก็ไม่ใช่ว่าจะไร้ซึ่งต้นไม้สีเขียวๆ ซะหน่อย ว่าแล้วก็ตัดสินใจไปเดินเล่นที่สวนสันติภาพดีกว่า อยู่แถวๆ อนุสาวรีย์ชัยฯ ไม่ไกลจาก รพ.รามาธิบดี ด้วย ^o^
 

 

  สีสันของรถมากมาย...ดูๆไปก็เพลินดี เหมือนงานศิลปะเลย ^v^
 
 

 

"นกพิราบ" สัญลักษณ์ของสันติภาพ ณ สวนสันติภาพ ช่างเหมาะกับชื่อจริงๆ
 
 
 

 

 

 

ผลอะไรก็ไม่รู้ ดูน่ากินมาก แต่ข้าพเจ้าก็ไม่กล้ากิน กลัวได้เป็นข่าวว่าหมอตะกละจนต้องเข้าโรงพยาบาล
 
 
ช่วงที่เครียดๆ ข้าพเจ้าได้ไปอ่าน note ของเพื่อนใน facebook ที่เค้าได้นำคำสอนของหลวงพ่อชามา post ไว้ อ่านแล้วรู้สึกได้ข้อคิดดีเลยขอนำมาบันทึกแบ่งปันไว้

 

 

เรื่องคนเลี้ยงไก่- จากหลวงพ่อชา

 

มีคนเลี้ยงไก่ 2 คน

คนที่ 1 ทุกเช้าจะเอาตะกร้า เข้าไปใน โรงเรือนเลี้ยงไก่
แล้วก็เก็บ "ขี้ไก่" ใส่ตะกร้ากลับบ้าน!! แล้วทิ้งไข่ไก่ ให้เน่าไว้ในโรงเรือน
เมื่อเขาเอาขี้ไก่กลับถึงบ้ าน ทั้งบ้านก็เหม็นหึ่ง ไปด้วยกลิ่นขึ้ไก่ !!!
คนทั้งบ้านต้องทนกับ กลิ่นเหม็น!!!

คนเลี้ยงไก่คนที่ 2 เอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเ ลี้ยงไก่
เก็บไข่ไก่ใส่ตะกร้าเอากลับ บ้าน เขาเอาไข่ไก่ลงเจียว กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบ้าน
คนทั้งบ้านได้กินไข่ เจียวแสนอร่อย ไข่ไก่ที่เหลือ เขาก็เอาไปขาย แล้วได้เงินมาใช้จ่ายในบ้าน
ทุกคนใน บ้านมีความสุขมาก.....


ในชีวิตของเรา พวกเราเป็นคนเก็บ "ไข่ไก่ " หรือเก็บ "ขี้ไก่"

เราเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่" โดยเฝ้าแต่เก็บเรื่องร้ายๆ แย่ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไว้ใน หัวของเรา
และมีความทุกข์ตลอดเวลาที่ค ิดถึงมัน!!!

หรือเราเป็นคนที่เก็บ "ไข่ไก่" เราจดจำสิ่ง ที่ดีๆ ที่เกิดในชีวิตของเรา
และมีความสุขทุกครั้งที่คิด ถึงมัน!!

คนเราส่วนใหญ่ชอบเป็นคนเก็บ  "ขี้ไก่"
เราถึงต้องเป็นทุกข์ตลอดเวล า เรื่องความเสียใจ ความผิดพลาด ความเจ็บใจ ฯลฯ
มักจะติดอยู่ในใจของเรา นานเท่านาน

ถ้าเราอยากมีความสุขในชีวิต 
เลือกเก็บ "ไข่ไก่" กับชีวิต
ทิ้ง "ขี้ไก่" ไปเถอะ
ชีวิตของเราจะได้มีความสุขซ ักที

 

 

 

สำหรับข้าพเจ้าขอเลือกเก็บทั้งไข่ไก่และขี้ไก่ละกัน...

ไข่ไก่นำไปทำอาหาร... ส่วนขี้ไก่ก็จะนำไปเป็นปุ๋ยให้กับต้นไม้ได้เจริญงอกงาม ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าในตัวของมันเอง ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นหรือไม่เท่านั้นเอง!!!

หมายเลขบันทึก: 375169เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2010 23:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (37)

 ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าในตัวของมันเอง ขึ้นอยู่กับว่า เราจะมองเห็นหรือไม่เท่านั้นเอง!!!

  • สาธุ สาธุ...
  • สู้ๆๆๆ

P ขอบพระคุณท่านสามสักที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจค่ะ

สู้ๆๆ เนี่ย ฟังดูดี แต่สาธุเนี่ย..ฟังดูแล้วมันยังไงๆ อยู่นา...

ดาวไม่ใช่พระ ไม่ต้องมาสาธุหรอกค่ะ 555

  • สาธุ ในความหมาย ณ ที่นี้ ก็คือ ดีแล้ว ชอบแล้ว
  • และผมรู้เข้าใจว่า น่าจะใช้ได้กับบุคคลที่อยู่ในศีล ในธรรม ผู้อาวุโส(อิอิ) หรือผู้ที่เคารพนับถือที่สนิทๆหน่อย ไม่เฉพาะแต่ผู้ทรงศีล ไม่รู้ว่าผิดถูก เหมาะสมหรือไม่
  • เห็นท่าต้องขอคำชี้แนะด้วย คร๊าบ 

P เรื่องการใช้คำเนี่ย ดาวไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ...แต่เคยเห็นเค้าสาธุแต่กับพระ...เอาเป็นว่าสาธุกับเรื่องเล่าของหลวงพ่อชาแล้วกันนะคะ

ปล.ถ้าคำว่าสาธุ น่าจะใช้ได้กับบุคคลที่อยู่ในศีล ในธรรม ผู้อาวุโส(อิอิ) หรือผู้ที่เคารพนับถือที่สนิทๆหน่อย ดาวคิดว่าจะเอาไว้ใช้กับบันทึกท่านสามบ้าง คงจะเหมาะสมดี 555 

สวัสดีค่ะ..คุณหมอดาว

บี๋มาเยี่ยมคุณหมอดาวค่ะ กลัวคุณหมอจะเหงาเพราะต้องมาใช้ชีวิตอยู่เมืองกรุง ซึ่งช่วงแรกๆ ต้องปรับตัวนิดหน่อยนะคะ แต่เดี๋ยวก็ชินเองค่ะ

บี๋เองก็เคยเข้าไปอยู่เมืองกรุงมาเกือบ 10 ปีค่ะ ช่วงหลังอยากย้ายกลับมาอยู่ใกล้บ้านที่ต่างจังหวัด เมื่อมีจังหวะและโอกาสในเรื่องหน้าที่การงานจึงย้ายกลับมาเป็นสาวบ้านนอกค่ะ

เพิ่มค้นพบว่าชีวิตต่างจังหวัดมีความสุขเหลือเกิน อากาศดี บรรยากาศดี อัธยาศัยไมตรีของคนรอบข้างดี คุณภาพชีวิตดีมาก ไม่เร่งรีบ รู้สึกได้ว่าเวลาในตัวเราเดินช้าลงแต่สุขและนิ่งสงบดีค่ะ

ยืนยันได้เลยว่าไม่มีที่ไหนจะสุขเท่าต่างจังหวัดบ้านของเราทั้งคู่แล้วหล่ะคะ

ขอให้สาวเมืองกรุง(ช่วงนี้) ปฏิบัติภาระกิจสำเร็จลุล่วงไวๆ นะคะ จะได้กลับบ้านไวๆ ค่ะ

สู้ๆ นะคะ :-)

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาส่งอาหารเที่ยงมื้อนี้ค่ะ

                  

สวัสดีค่ะคุณหมอดาวคนสวย

* ชีวิตคนกรุงเต็มไปด้วยความรีบเร่ง คนมีเยอะ หากไม่เร่งเดี๋ยวจะไม่ทันคนอื่นเขา

* เราเคยใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด ที่ไม่ต้องรีบร้อนไปไหนมาไหนก็สะดวก พอมาเจอสภาพแบบนี้ก็รู้สึกอึดอันบ้าง.... เป็นธรรมดา  แต่พอปรับตัวได้ เราก็จะชิน  ฮิ ฮิ ชีวิตแบบนี้ หากมองในแง่บอกก็ดีนะคะ  เป็นรีบทำอะไรเร็วๆ เหมือนได้ออกกำลังไปในตัว  ฮิ ฮิ

* ก็ควงเหมือนที่หมอดาวบอกนะคะ ทุกสิ่งมีดีอยู่ในตัวขึ้นอยู่ว่าเราจะมองเห็นหรือไม่

* สุขกายสบายใจนะคะ  พรุ่งนี้ได้พักผ่อนแล้วซินะคะ  ดีใจด้วยค่ะ  แต่ครูใจดีไม่ได้หยุดกะเขาเลยซักเสาร์  ....

* ระลึกถึงเสมอค่ะ

 

 

มาชิมเมนูจากไข่ไก่ และชื่นชมต้นไม้ที่กำลังเจริญงอกงามจ้า :D

P สวัสดีค่ะคุณบี๋คนสวย

ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำและกำลังใจ

ดาวก็คิดว่าสักพักดาวคงจะชินกับชีวิตเมืองกรุงล่ะค่ะ

แต่ถึงยังไงก็คงยืนยันว่าชอบบ้านนอกมากกว่าค่ะ...ก็เป็นเด็กบ้านนอกนี่นา อิอิ

คุณบี๋สบายดีนะคะ...ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาเยี่ยมเยี่ยน มีความสุขมากๆ ค่ะ สูดอากาศบริสุทธิ์ของต่างจังหวัดเผื่อดาวด้วย ^^

P โอ้โห...คุณนกเอาอาหารโปรดมาล่อ เห็นแล้วน้ำลายไหล สงสัยพรุ่งนี้ต้องชวนเพื่อนไปหาส้มตำกินซะแล้ว

ช่วงนี้เหนื่อยง่าย สงสัยเพราะปลาร้าในเลือดต่ำแน่ๆ เลย ฮ่าๆ

P สวัสดีค่ะพี่ครู

ดาวทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดหรอกค่ะ...วันที่ว่าได้หยุดคือทำงานครึ่งวัน ยังไงก็ต้องไปดูคนไข้ตอนเช้าตลอด ไม่มีวันหยุดราชการค่ะ

บางทีก็รู้สึกอยากอยู่เฉยๆ ซักวัน...แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ ก็เราเลือกที่จะมาเรียนรู้แล้วนี่คะ ดาวก็คงต้องใช้เวลาสามปีแห่งการเรียน เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์ให้มากที่สุดค่ะ กำลังทำจิตใจให้สนุกกับการเรียน เพราะไม่ว่างานจะหนักแค่ไหน หากเราสนุกกับงานที่ทำ ก็จะไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยแถมงานที่ทำก็มีคุณภาพ จริงไหมคะ? แต่อย่างแรกคงต้องรักในสิ่งที่ทำก่อน...^^

คิดถึงพี่ครูค่ะ...สักวันคงได้มีโอกาสพบพี่ครูตัวเป็นๆ อิอิ

ขอบคุณอ้น

สำหรับเมนูไข่ไก่...แย่หน่อยนะ เราทำอาหารไม่อร่อย ฮ่าๆ

..ดีจังนะคะที่คิดเชิงบวก เห็นประโยชน์จากบางอย่างที่คนอื่นร้อง "ยี้.. ขี้ไก่"

.. ชีวิตในกทม. แม้จะเร่งรีบ แต่บางบ้าน มีสวนไว้พักผ่อนสบายใจ เช่น บันทึกนี้..เชิญไปชมคลายเครียดค่ะ..

http://gotoknow.org/blog/nongnarts/270687

        

เป็นชาว ไก่ ทหาร ม้า ไปแล้วคุณหมอบ้านเรา

P สวัสดีค่ะพี่นงนาท

ดอกบัวสวยจังเลยค่ะ...สำหรับคนมีบ้านที่กรุงเทพฯ ก็มีที่ทางให้ทำสวนสวยๆ คลายเครียด เดี๋ยวดาวจะแวะไปชมสวนนะคะ

ขอบคุณที่แวะมาชวนค่ะ

P โอ้โห...ท่าน ผอ.มาแวะแซว...ฮ่าๆ ถึงตอนนี้จะอยู่ กทม. แต่ก็ยังไม่ลืมยโสธรค่ะ อิอิ

ท่าน ผอ.สบายดีนะคะ...ระลึกถึงเสมอค่ะ

  • คุณหมอดาว
  • มาดึกมากๆๆ
  • ไหนว่าจะอ่านหนังสือไง
  • ฮ่าๆๆ
  • ลูกสีแดงคือมะนาวโห่  (ฮิ้วๆๆ)  ที่ทำงานหมอมะนาวมีหลายต้น
  • กินได้แต่ต้องบีบยางทิ้งก่อนครับ
  • ภาพนี้ถ่ายออกมาแล้วแสงเงาสวยดี
  • (เอามาโปรโมตเผื่อน้องเราจะขายได้ ฮา)

P ขอบคุณค่ะพี่แอ๊ด

อุตส่าห์เอาภาพมาโปรโมท แต่ดาวว่าที่จะขายออกน่ะ น่าจะเป็นน้ำเก๊กฮวยมากกว่านะคะ ฮ่าๆ

เข้าเน็ตดึกเพราะเพิ่งจะลงเวรค่ะ...แต่จะไปนอนแล้วล่ะค่ะ

ปล.พี่แอ๊ดก็มาดึกเหมือนกันแหล่ะ อิอิ

สวัสดีครับ

  • ขอขอบคุณสำหรับมิตรภาพ
  • ขอให้คุณหมอพบแต่สิ่งดีๆในชีวิตตลอดไป
  • ระลึกถึงเสมอ

P ขอบคุณค่ะครูจ่อย สำหรับคำอวยพรและมิตรภาพ

ขอให้ครูจ่อยพบแต่สิ่งดีๆ เช่นเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะ

ย้ายมาอยู่ ร.พ. ราชวิถีหรือคะ

เผื่อวันไหนแวะไปหาน้องสาวที่ ร.พ. วชิระ เผื่อแวะมาเยี่ยมค่ะ

คิดถึงเสมอนะคะ

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทายยามเช้า กับบรรยากาศดี ๆ ค่ะ มีความสุขกับวันศุกร์วันสุดท้ายของสัปดาห์ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                   

P สวัสดีค่ะพี่ตุ๊กตา

ตอนนี้อยู่ รพ. รามาธิบดีค่ะ แต่ว่าหนีไปเดินผ่อนคลายความเครียดแถวๆ อนุสาวรีย์ อิอิ

พี่ตุ๊กตาสบายดีนะคะ...^^

ดาวไม่ได้ไปทักทายซะนานเลย ยังระลึกถึงเสมอค่ะ

P ขอบคุณคุณนกที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอๆ

มีความสุขในวันหยุดนะคะ

ปล. ดาวไม่ได้หยุดหรอกค่ะ ยังต้องทำงานทุกวัน...เฮ้อ

สวัสดีค่ะ คุณหมอดาว

เผอแป๊บเดียวไปเป็นคนเมืองกรุงซะแล้ว

เมื่อก่อนครูบันเทิงก็เคยอยู่ค่ะ  ตั้งแต่ปี 39-47 อยู่แถวๆห้วยขวางค่ะ

เคยไปที่โรงพยาบาลพระมงกุฏ และ ราชวิถี บ่อยๆค่ะ

อยู่เมืองกรุงก็ใช้ชีวิตสนุกแบบคนเมืองกรุงค่ะ  เดี๋ยวก็เพลินค่ะ

ขอให้มีความสุขกับงานที่ทำน่ะค่ะ 

P ขอบคุณค่ะครูบันเทิง

ดาวกำลังปรับตัวค่ะ...ตอนนี้ก็สนุกกับการเรียนรู้ในแต่ละวัน

มีสิ่งใหม่ๆ ให้เรียนรู้เยอะแยะไปหมด ^^

ไม่ได้แวะไปทักทายคุณครูซะนานเลย เห็นคุณครูมาทักทายอย่างนี้แสดงว่าสบายดี

มีความสุขในการทำงานเช่นเดียวกันค่ะ

ชีวิตในเมืองกรุง พี่สุว่า วุ่นวายจริงๆๆ คะ คงต้องปรับสภาพ มีเวลาก็คงไปหาเที่ยวชมบรรยากาศสวยๆๆ ที่มีให้ชมในเมืองกรุงเช่นกันคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

น้องดาวสาวเมืองกรุง (ชั่วคราว) เดี๋ยวก็จะชินไปเองค่ะ ได้ไปใช้ชีวิตที่เมืองกรุง แล้วจะยิ่งรักบ้านนอกเราขึ้น แต่อยู่ที่ไหนก็สุขี ๆ ทุกแห่งหน ก็คนอย่างเราหัวใจศิลป์นะคะ ;)

สวนสันติภาพ อยู่ใกล้ๆร.ร.เก่าพี่ปูเลยค่ะ ไว้เข้าบางกอกจะได้ไปเดินเล่นบ้าง ยังไม่เคยไปเลย ๕ ๕ ... ส่งใจไปด้วยความคิดถึง มีกิจกรรมทั้งเรียน งาน คงไม่มีเวลาเหงามังคะ

P ขอบคุณสำหรับภาพน่ารักๆ คลายเครียดนะคะพี่สุ

เห็นแล้วยิ้มได้เชียวค่ะ

P ไม่เหงาหรอกค่ะพี่ปู วันๆ หัวหมุนกับการทำงานจนไม่มีเวลาเหงา ฮ่าๆ

  • หวัดดีครับคุณหมอ แวะมาทักทายคุณหมอเช่นกันครับ
  • ชีวิตชาวกรุงคงทำให้คุณหมอชินได้แล้วมั้งครับ
  • ยินดีด้วยนะครับ เป็นเด็กเตฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ หล่ะ

P สวัสดีวันหยุดค่ะ

ถึงตัวของดาวจะอยู่เมืองกรุง ใจก็ยังเป็นบ้านนอกค่ะ เพราะชอบอยู่ท่ามกลางแมกไม้มากกว่าตึกรามบ้านช่อง ชอบเข้าวัดมากกว่าเข้าห้าง

ว่างๆ ยังต้องเดินไปหาที่ที่มีต้นไม้เยอะๆ เพื่อพักผ่อนเสมอๆ ค่ะ ^^

หากยอมรับความแปรเปลี่ยนได้แล้วหาวิธีการอยู่กับมันได้

จะเมืองกรุงหรือเมืองดอกบัวก็หายห่วง

ว่าใหมคุณหมอ..

...ขอบคุณหมอที่แบ่งปันมาเล่า..ขี้ไก่กับไข่ไก่..คงจะเป็นพื้นที่เล็กๆของความสุขที่ไม่เครียดกับการเก็บเกี่ยว..ในจิตตปัญญานะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ

P กราบนมัสการเจ้าค่ะ

ไม่ว่าจะเป็นที่ใด หากใจเรายอมรับกับความเปลี่ยนแปลงก็ไม่มีปัญหาเจ้าค่ะ

เพราะปัญหามันไม่ได้ขึ้นกับสถานที่ แต่มันอยู่ที่ใจเรา...

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

P สวัสดีค่ะคุณยายธี

ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ พื้นที่เล็กๆ ของความสุขในใจ ไม่ว่าไปที่ใดก็มีความสุขค่ะ ^^

ดาวจ๋า ...อย่าลืม จับภาพ หมอกหยอกเอินตึกสูง ณ ป่าคอนกรีต .. มาฝากนำเด้อน้องหล่า ... คิดฮอดหลายๆ นำ ;)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท