ในวันอาทิตย์ที่ 11 กรกฎาคม 2553 ต่างจากวันอาทิตย์ที่ 4 กรกฎาคม 2553 เดินทางเช่นกัน แต่เป็นการสวนทางวันนึ้นกลับ แต่วันนี้ไป 12.30 น. หายเหนื่อย เริ่มมีพลังขึ้นบ้างต้องเดินทางต่อ เพื่อมุ่งหน้าสู่จังหวัดนครราชสีมา มีสิ่งที่เหมือนเดิมคือ เดินทางคนเดียวแต่มีจุดมุ่งหมาย และพกพากำลังใจจากคนที่อยู่ไกล ระยะทางจากจังหวัดขอนแก่นถึงจังหวัดนครราชสี ประมาณ 200 กม.
บางทีถ้าเงียบเหงาก็ขอหยุดพักครับ บางครั้งเติมเชื้อเพลิงให้ชีวิต ชีวิตก็คงอีกไม่ยาวไกล แป๊ปเดียว ช่วงเวลาที่เหลือก่อนการเดินทางไปถึง คงอีกหลายคืนและวัน เหนื่อนัก หยุดพักบ้าง นอนหลับบ้าง นอนกลางวันบ้าง ........
พิษณุโลกฝนตกหนัก ที่บ้านยังได้ยินเสียงนกร้องเพลง อึ่งอ่างคำรามก้องท่ามกลางบรรยากาศฟ้างามหลังฝนตก เงียบมาก ๆ เป็นความเงียบที่แผ่ซ่านมาจากทรวงในสู่และซึมซับกับจิตใจภายใน ........เดินทางค้นหาแสงดาวแห่งศรัทธาร่วมกัน
สวัสดีค่ะตามพี่ครูกีร์มาเยี่ยมค่ะ การเดินทางคนเดียวมันช่างเป็นระยะทางที่แสนไกลนะคะ เคยบ่อยครั้ง ไม่ชอบค่ะ เหงาปาก..อิอิ..ว้าเหว่..