*_* การที่เราได้ลงมือทำอะไรสักอย่างด้วยความตั้งใจ
และรอผลว่าจะสำเร็จไหม
เป็นการรอที่ตื่นเต้นน่าดูหนูเพิ่งมี Blog มาได้ 2-3 วันแวะมาเปิดของตัวเองอ่านทุกๆ ครึ่งชัวโมง อย่ากจะรู้ว่าจะมีใครมาอ่านของเราบ้างหรือเปล่า มีใครมาให้คำแนะนำกับเราบ้างหรือเปล่า อย่ากจะมีญาติพี่น้อง ใน gotoknow กับเขาบ้าง
ตามมาดูของนู๋หมี่ ค่ะ เข้าใจความรู้สึกเมื่อมีใครสักคนมาอ่านบันทึกเรา เป็นกำลังใจค่ะ ;)
*_* ขอบพระคุณ อาจารย์ขจิต มากๆนะค่ะ
ใช่อาจารย์ขจิต ที่อาจารย์พูดถึงบ่อยๆหรือเปล่าค่ะ
อาจารย์ทำให้หนูมีกำลังใจที่จะเขียนเพราะมีคนมาเปิดอ่าน
ขอบคุณคะ
*_* ขอบคุณ คุณ poo
มากๆนะค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้แก่กัน
ยินดีที่ได้รู้จักกันนะ เข้ามาแวะคุยกันบ้างนะ
อาจารย์พินิจพูดถึงหรือครับ เอ ใช่ไหมน่า ฮ่าๆๆๆ
ใช่ค่ะ อ. พินิจ ได้พูดถึง อ.ขจิต
ขอรับบริจาคหนังสือ / อุปกรณ์กีฬา โรงเรียนบ้านแม่มอญวิทยา (เด็กชาวเขา)
เนื่องด้วย โรงเรียนบ้านแม่มอญวิทยา หมู่ 2 ต.ห้วยชมภู อ.เมือง จ.เชียงราย ได้ขยายการเรียนการสอนเป็นโรงเรียนขยายโอกาสระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีนักเรียนตั้งแต่อนุบาลเป็นต้น
ทางเข้าหมู่บ้านแม่มอญ
อ่านเรื่องได้ที่http://gotoknow.org/blog/mcuchiangrai01/373405
แวะมาทักทายและยินดีต้อนรับค่ะ
เพราะรู้สึกถึงคนที่เข้ามาเป็นครั้งแรกได้ดี....
มีความรู้สึกเหมือนกันเลยคือทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจเมื่อมีคนเข้ามาเมนท์
ของหนูยังดีที่มีมิตรเข้ามาทักอบอุ่น
จำได้ว่าครั้งแรกที่เปิดบล็อกมีกัลยาณมิตรมาให้กำลังใจตั้งสี่คน และสี่คนนี้ก็จดจำเอาไว้ตลอดในใจเลยค่ะ
ดีใจด้วยน่ะน้องหมี่
*_* ขอบคุณ
ทุกคนนะค่ะที่เข้ามาเมนท์เข้ามาแสดงความคิดเห็น
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นสมาชิกด้วยคนค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ทักทายค่ะ เปิดมาเจอ
หนูมีบล็อกใหม่เหมือนกันค่ะ
ยังไม่ค่อยมีใครเข้ามาอ่านซักเท่าไหร่เลย
ยังสู้ของพี่ไม่ได้เลยนะค่ะ
เด็กหลังสวน