เหนืออื่นใดไหนจะสู้พรจากแม่
เหนืออื่นใดไหนจะสู้พรจากแม่
สวัสดีครับชาว G2K และท่านผู้อ่านทุกท่าน
ก่อนอ่านบันทึกนี้เพื่อให้ท่านได้รับความสุขใจอย่างเต็ม100
ขอนำภาพงามๆมาให้ชื่นชมก่อนเพื่อความสุขตาครับ
ภาพที่1
ภาพที่2
ภาพที่3
ผมห่างหายจากการเขียนบันทึกและไม่ได้เข้ามาอับบล็อกประมาณเดือนเศษ เหตุเพราะคุณแม่ป่วย ต้องเข้าโรงพยาบาลรับการผ่าตัดลำไส้ คุณแม่เป็นแผลในลำไส้ ทำให้มีเลือดออกตลอดเวลา จนเกิดภาวะร่างกายขาดเลือด จากสาเหตุดังกล่าวคุณหมอแนะนำให้ทำการรักษาด้วยวิธีผ่าตัด จึงต้องเข้าไปรับการผ่าตัดที่โรงพยาบาลพังงา ตั้งแต่วันที่ 5 มิถุนายน 2553 นอกจากลูกๆของคุณแม่แล้ว บรรดาญาติและพรรคพวกเพื่อนพ้องน้องพี่ ไม่มีท่านใดทราบว่าคุณแม่ต้องเข้าผ่าตัด เพราะคุณหมอขอร้องไว้ว่า พยายามให้ญาติเยี่ยมไข้ให้น้อยที่สุด คุณหมอเกรงว่าด้วยวัย 84 ปี ภายหลังผ่าตัดคุณแม่จะติดเชื้อได้ง่าย แต่ถึงจะระวังอย่างไร คุณแม่ก็ติดเชื่อในปอดจนได้ เลยทำให้ระยะเวลาการอยู่ในโรงพยาบาลนานขึ้น คุณแม่ได้ออกจากโรงพยาบาลมาพักที่บ้านเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม นี้เองครับ ขณะนี้อาการปอดบวมหายแล้ว แผลผ่าตัดภายนอกก็หายปกติแล้ว แต่ยังต้องทานอาหารอ่อนๆอยู่ เหตุนี้ลูกๆจึงไม่แจ้งข่าวให้ญาติและเพื่อนพ้องน้องพี่ทราบ แต่เมื่อต่างมาทราบภายหลังก็ถูกตำหนิติเตียนตามควร ก็ต้องกราบขอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ช่วงที่คุณแม่ป่วยอยู่ในโรงพยาบาล นับเป็นความโชคดีของคุณแม่ที่มีห้องพิเศษว่างอยู่หนึ่งห้องพอดี ทำให้คุณแม่ได้พักอยู่ในห้องพิเศษ ลูกๆได้ขออนุญาตจากคุณพยาบาลว่าจะขอเช็ดตัวทำความสะอาดตัวคุณแม่เองรวมทั้งการขับถ่าย การเปลี่ยนเสื้อผ้า และเปลี่ยนผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ก็ได้รับความกรุณาจากคุณพยาบาลอนุญาตให้ทำได้ แต่มีข้อแม้ว่าลูกคนใดจะทำความสะอาดให้คุณแม่ ลูกคนนั้นจะต้องอาบน้ำทำความสะอาดและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ตัวเองก่อนทำให้คุณแม่ ผมกับน้องๆจึงได้รับโอกาสนั้น นอกจากน้องๆแล้ว ตัวผมเองก็ได้ป้อนน้ำ ป้อนข้าว เช็ดตัว เช็ดอุจจาระเปลี่ยนเสื้อผ้า ปูเตียง ทำทุกอย่างให้กับคุณแม่ แม้ผมจะเป็นผู้ชาย ผมกราบขอคุณแม่ว่าขอให้ผมปฏิบัติคุณแม่บ้าง ก็ได้รับอนุญาต ขณะเช็ดตัวให้ คุณแม่ก็ยิ้มมองผมด้วยความการุณย์ พร้อมกับบอกผมว่า “รู้หรือไม่ว่าลูกๆ ของแม่ทุกคน ได้รับคำพรจากแม่ ทำให้ลูกได้รับการชื่นชม ได้รับความรัก ได้รับเกียรติ จากผู้ที่พบเห็น ลูกชายแม่ทั้งสามคนแม่ยายทุกคนรัก เพราะคำพรของแม่ ”
หลังจากผมกลับกรุงเทพ ฯ ทำให้ผมนึกถึงคำพรของคุณแม่ ที่ทุกครั้งเมื่อลูกๆคนใดเข้าไปกราบเพื่อลาคุณแม่ เมื่อกราบคุณแม่แล้ว เราจะกอดและหอมแก้มคุณแม่ ส่วนคุณแม่ก็จะหอมแก้มและจะกอดลูกพร้อมกับเอามือลูบหัวลูกตอนนี้เอง คุณแม่จะให้พรลูกว่า “ ขอให้เดินทางให้ปลอดภัย ใครเห็นใครรัก ใครเห็นใครชอบ ให้ได้รับเกียรติจากผู้ที่พบเห็นนะลูกนะ ” นี้คือพรที่คุณแม่ให้กับลูกทุกคน
ปัจจุบันผมมีเพียงคุณแม่ ส่วนคุณพ่อผมเสียไปหลายปีแล้ว ผมมีพี่น้องรวม เจ็ด คน ผู้ชายสี่ ผู้หญิงสาม ผมมีพี่ชายเป็นพี่คนโต พี่สาวหนึ่งคน(เสียแล้ว) ผมเป็นคนที่สาม น้องชายต่อจากผมอีกสอง ต่อจากน้องชายก็เป็นน้องสาว(เสียแล้ว) ต่อจากน้องสาวก็เป็นน้องสุดท้องคนนี้น้องสาวครับ ที่แต่งงานก็มีผมและน้องชายทั้งสองคน เราทั้งสามคนแม่ยายรักครับ...แฮ...
ที่เล่าเรื่องนี้เพราะต้องการแบ่งปันความสุขใจที่ผมได้รับ ผมเชื่อว่านอกจากการได้กอดการได้หอมแก้มการได้กราบเท้าคุณแม่แล้ว ในส่วนของการจะได้มีโอกาสปฏิบัติต่อคุณแม่ มีลูกน้อยคนครับที่จะได้เช็ดตัว เช็ดอุจจาระ อาบน้ำ ป้อนน้ำ ป้อนข้าวให้คุณแม่
ผมได้รับโอกาสครั้งนี้ แม้จะเป็นวิกฤติที่คุณแม่ป่วย แต่ในวิกฤตินี้ทำให้ผมได้ทำได้ปฏิบัติต่อคุณแม่ ตัวคุณแม่เองท่านก็เป็นสุขใจที่มีลูกๆมาเฝ้าปฏิบัติดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำเช็ดเนื้อถูตัว ความรักที่ลูกทุกคนมีให้คุณแม่และคุณแม่มีให้ลูก เป็นยาวิเศษที่ทำให้คุณแม่แข็งแรงเร็วกว่าปกติครับ
ขณะที่ท่านยังมีโอกาสได้กอดได้หอมแก้ม คุณแม่ คุณพ่อ ก็อย่าปล่อยโอกาสนั้นให้ก้าวล่วงไปเสียนะครับ ขอให้ทุกท่านรักคุณแม่ รักคุณพ่อ และหากมีโอกาสก็กอดท่านหอมแก้มท่านบ้าง ท่านต้องการให้ลูกปฏิบัติอย่างนี้มากกว่าเงินทองของขวัญใดๆครับ
ผมได้รับคำพรจากแม่เป็นของขวัญที่วิเศษสุดแล้วครับ และผมขอส่งความรักความสุขใจมายังทุกท่านด้วยครับ
เหนืออื่นใดไหนจะสู้พรจากแม่
คราวหน้าผมจะกลับเข้าการรู้เรียนกฎหมายต่อครับ ผมจำได้ว่า ติดค้างเรื่อง ผิดสัญญาเช่าซื้อ อยู่ครับ
ความเห็น (56)
ปริชฏา เล่งระบำ
ขออนุณาตแสดงความคิดเห็นนะค่ะ คือจะเห็นความรักแบบนี้ยากมากนี่คือรักที่บริสุทธิ์โดยแท้จริง ชื่นชมมากเลยค่ะ ยังไงขอให้มีความสุขกับคำอวยพรและมีความรักที่แท้จริงนะค่ะ
ขอบคุณมากที่แสดงให้เห็นว่ารักมีค่า
สวัสดีค่ะ
อ่านไปประทับใจและชื่นชมไปด้วยตลอดจนจบค่ะ อยากให้ลูกทุกคนโดยเฉพาะลูกที่อยู่บ้านเดียวกับคุณพ่อคุณแม่ปฏิบัติดีๆ นะคะ ขอบคุณการเล่าที่ประทับใจอย่างมากค่ะ
ดอกบัวบา มีสีเหลืองด้วยค่ะ แต่เก็บภาพได้ไม่ดี เพราะเก็บภาพอย่างรีบๆเพราะเพื่อนๆไปไกลแล้ว เก็บภาพบัวอยู่คนเดียว
สวัสดีครับท่านทนาย ผมออกจากบ้านมาเมื่อ ปี 2513 ผมไม่เคยเห็นหน้าแม่ แม่ผมตายปีที่เขาเห็น "แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศนื
ผมเกิดได้วันเดีย แม่ พี่บาวและพี่สาว สองคน ตายพร้อมเขาฝังหลุมเดียวกันสี่คน (ยายเล่าให้ฟัง ปีห่ากิน)แต่ผมก็ยังโชคดี ที่ไม่เอาปัญหาแม่ใหม่มาเป็นปัญหาขาดความอบอุ่น ผมอญู่กับยาย ออกจากบ้าน ยายให้พร ว่าให้รู้จักเรียนรู้ทำมาหากิน ผมยึดถือคำยายมาตลอด ทำงานด้วยความสุจริต เสมอมา
คุณทนาย.....
แวะมาอ่านบันทึกซึ้งๆเกี่ยวกับแม่ krugui มีโอกาสทำให้คุณพ่อค่ะ ( แต่ท่านเสียไปแล้ว ) เหลือแต่คุณแม่ที่มีลูกๆ รวม 8 คน ( เสียชีวิต 1 )
เพราะการกระทำและพรของแม่ ( ที่วิเศษสุด ) จึงทำให้คุณทนายมีแต่ความสุขและเป็นที่รักของ ( คุณแม่ยาย ....ฮา ) คนรอบข้าง
ขอบคุณมากค่ะกับบันทึกที่เตือนใจใครหลายๆคน....
นางสาว ธัญญารัตน์ พูลเพียบพร้อม
จิงๆค่ะ เหนืออื่นใดไหนจะสู้พรจากแม่ ผักบุ้งก็เคยได้รับพรจากแม่เรื่องการเดินทางค่ะ
ครั้งนั้นเกิดเหตุไม่คาดคิด คือเกิดเหตุรถของผักบุ้งไปชนเข้ากับเสาไฟฟ้า
ครั้งนั้นรถของผักบุ้งพังชนิดที่ซ่อมแทบไม่ได้
แต่ผักบุ้ง กลับ เป็นเพียงแผลถลอก เท่านั้น เองค่ะ เหนืออื่นใดไหนจะสู้พรจากแม่ จริงๆค่ะ
ก่อนออกจากบ้านแม่จะบอกว่า ขับรถปลอดภัย คุณพระคุณจ้าวคุ้มครอง....
สวัสดีครับคุณ 
ปริชฏา เล่งระบำ
ยินดียิ่งที่ได้รู้จักครับ ปริชฏา มีความหมายว่าอะไรครับ ชื่อเท่จัง
วันนี้ได้กอดและหอมแก้มคุณแม่ คุณพ่อหรือยังครับ ขอให้ได้รับความรักที่งดงามเช่นกันนะครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาแล้วผมจะแวะไปเยี่ยมนะครับ
สวัสดีครับคุณ 
กานดา น้ำมันมะพร้าว
ขอบพระคุณมากครับคุณกานดาที่ติดตามบันทึกของผมตลอดมา ผมได้รับพรและสิ่งดีจากคุณแม่ เลยอยากแบ่งปันให้ชาว G2K และท่านผู้อ่านทุกท่านได้รับบ้างครับ จะได้สุขใจและรักคุแม่ คุณพ่อมากขึ้น
ดอกบัวบาผมหมายตาไว้จะถ่ายหลายครั้งแล้วครับไม่ได้จังหวะสักที ดอกสีเหลือนี้ก็ได้เห็นในสวนของคุณกานดาเป็นครั้งแรกครับ กลีบดอกมีแค่ห้ากลีบ ต่างจากสีขาวนะครับมีถึงแปดกลีบ
ขอบคุณที่แวะมาบ่อยๆครับ
สวัสดีครับท่าน 
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ท่านวอญ่าจากพังงามาเมื่อ ปี 2513 ผมจากพังงามาเรียนและอยู่กรุงเทพ ปี 2514 ช้ากว่าบัง หนึ่งปี ไม่กล้าออกมาก่อนกลัวนายบุกยึดโรงหนัง...ฮิ.ฮิ.
ช่วงนั้นคุณพ่อทำเหมืองแร่ดีบุกอยู่ที่บางทราย ผมได้พบเห็นและจดจำวิถีชีวิตของแรงไทยพี่น้องชาวอีสาน หลายท่านผมเรียกน้า เรียกอา เรียกพี่ ซึ่งได้ค่าจ้างเป็นรายวัน ถ้าจำไม่ผิดวันละ 20 ถึง 45 บาท แต่ทุก 15 วันจะได้รับแจกกะปิครึ่งกิโล เกลือครึ่งกิโล น้ำปลาหนึ่งขวด พริกแห้ง ครึ่งกิโล และมีข้าวหุงเสร็จแจกวันละสามมื้อ ทุกสิ้นเดือนพี่น้องแรงงานจะมีเงินส่งกลับบ้านประมาณ สี่ถึงห้าร้อยบาททุกเดือน ทุกท่านแข็งแรงและทำงานหนัก เป็นภาพที่ผมจำติดในใจตลอดมา
เมื่อปี 2529 ผมกลับไปพังงาเพื่อเปิดพื้นที่เลี้ยงกุ้งกุลาดำ ตั้งใจจะว่าจ้างแรงงานพี่น้องชาวอีสาน โชคดีที่มีพี่น้องชาวอีสานเดินเข้าไปสมัครงาน 4 คน ผมเสนอให้เงินเดือน 4,500.-บาทในระหว่างยังไม่ได้เลี้ยงกุ้ง แต่เมื่อทำแปลงเลี้ยงเสร็จยังให้เงินเดือนเท่าเดิมแต่จะมีค่าเลี้ยงกุ้งเพิ่มให้ตันละ 1,500.-บาท ทั้ง 4 ท่านตกลงทำงาน ผมเลยสั่งงานแรกว่าให้ไปขุดล่องน้ำและตั้งคันดินเป็นงานแรก ทั้ง 4 ถามว่ามีเครื่องทุ่นแรงอะไร ผมส่งพลั่วกับจอบให้ ปรากฎว่าทั้ง 4 บอกทำไม่ไหวจะขอมาทำตอนเลี้ยงกุ้งเลย ผมเลยบอกไปว่างั้นขอผมเก็บตั้งซื้อเครื่องทุนแรงก่อนแล้วจะติดต่อกลับไป.....ฮิ.ฮิ..
สมัยนี้พี่น้องอีสานเรางานหนักที่ไม่มีเครื่องทุ่นแรงไม่ทำครับ เลยต้องว่าจ้างแรงที่ไม่พูดไทยไม่ได้มาทำแทนครับ
บังโชคดีที่ได้พรจากยายว่า "ให้รู้จักเรียนรู้ทำมาหากิน" เลยยังมีอาชีพจนทุกวันนี้.....ฮา...
ว่าแต่ตอนนี้ติ่งหูที่ถูกน้องมดกัด (ไม่รู้ว่าชื่อ มด เป็นชื่อของอะไรแน่บังไม่ได้บอกให้ชัด) หายยังครับ ขอให้หาย มาม่า นะครับ ฮิ.ฮิ.
ขอบคุณครับที่แวะมา
สวัสดีครับคุณ 
krugui Chutima
คุณครูครับเชื่อป่าวว่า แก้มคุณแม่หอมที่สุด อ้อมกอดของคุณแม่อบอุ่นและเป็นสุขที่สุด.....ท่านที่ยังไม่เคยหอมไม่เคยกอดหลังจากท่านโตเลยวัย20 แล้ว รีบไปลองหอมลองกอดดูเสียนะ
ผมโชคดีที่แม่ยายคนเดียวรัก ถ้าแม่ยายหลายคนรักน่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง..ฮิ.ฮิ...
ขอบคุณครับที่คุณครูกีร์แวะมาทักทายบ่อยๆ
สวัสดีครับคุณ 
นางสาว ธัญญารัตน์ พูลเพียบพร้อม
ยินดียิ่งที่ได้รู้จักครับคุณผักบุ้ง
คุณผักบุ้งโชคดีมากครับที่ได้รับคำพรจากคุณแม่ ไม่มีเครื่องคุ้มภัยใดยิ่งใหญ่เกินคำพรของคุณแม่แล้วหละครับ แต่อย่าลืมหอมแก้ม และกอดคุณแม่บ่อยๆนะครับ ท่านไม่ต้องการของขัวญเงินทองใดๆจากลูกๆนอกจากการหอมแก้มและการกอดท่านทุกครั้งที่มีโอกาส ก็ทำให้ท่านมีความสุขได้แล้วครับ
ขอให้คุณผักบุ้งได้รับความรักที่ดีตลอดไป ผมจะแวะไปทักทายนะครับ
ขอบคุณที่แวะมาครับ
- ดีใจจังที่น้องกลับมา
- เข้ามาอ่านเป็นคนแรกเมื่อคืน แต่ รับโทรศัพท์เรื่องเพื่อนเสียชีวิต
- เลยไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้ แสดงว่าเราใจตรงกัน วันนี้มาเปิดบันทึกดู
- น้องมาเยี่ยมเมื่อคืนเหมือนกัน ขอแสดงความยินดีด้วยที่คุณแม่หายป่วย
- ขออวยพรให้"มีแม่ยาย รัก หลายๆคน " 5555 แล้วจะรอฟังผล
สวัสดีค่ะคุณคนแม่ยายรัก
ขอบคุณมากนะคะไปย้อนรอยอ่านชม ภาพสวยๆ(ชมของตัวเอง) แล้วเวลาตอบเขียนชื่อผิดทุกที่แล้วก็ขำ....ได้หัวเราะไปด้วยค่ะ มาครั้งแรกลืมชมความสวยของดอกไม้ ในบันทึกนี้ ภาพ 1. ดอกอะไรค่ะ สวยแปลก ทั้ง 3 ภาพไม่แน่ใจว่าเป็นดอกอะไรบ้าง ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีครับคุณครูดาวเรือง
ขอบคุณครับที่คอยถามข่าวคุณแม่ตลอดเวลา ตลอดจนการโทร.มาสอบถามผมตอนที่ผมประกาศหาผู้บริจากเลือดให้คุณแม่ เมื่อคุณแม่การดีขึ้นแล้วผมไม่ทราบจะบอกกล่าวต่อทุกๆท่านอย่างไร จึงนำเอาคำพรกับเหตุการณ์ในระหว่างที่คุณแม่พักรักษาอยู่ในดรงพยาบาลมาเขียนเล่าให้ได้รับทราบกัน เพราะผมเห็นว่าแม้จะเป็นวิกฤติแต่ในวิกฤตินั้นยังมีความรัก ความการุณ์ ความเข้าใจ ที่ลูกๆต่างมีให้กับคุรแม่ และคุณแม่มีให้กับลูกๆ สิ่งที่ได้ทำลงไปเป็นมงคลแก่ชีวิต มีความสุขใจที่ซ่อนอยู่ จึงประสงค์จะนำมาแบ่งปันความรู้สึกรักคุณแม่ให้กับทุกท่าน
แฮ....ใจผมมักจะตรงกับคนสวยๆเสมอครับคุณครู แต่คำอวยพรขอรับเอาแค่แม่ยายคนเดียวก็พอครับ หลายคนรู้สึกเกรงใจคนแถวบ้าน.....ฮิ.ฮิ.
ขอบคุณที่แวะมาทำร่องรอยไว้ครับ
สวัสดีครับคุณกานดา
ขอบพระคุณที่กลับมาอีกครั้งครับ ผมไปย้อนรอยอดีตของคุณกานดายังไม่ครบเลยครับ ใช้วิธีอ่านบันทึกใหม่แล้วย้อนกลับไปอ่านบันทึกเก่าสุดไล่มา ผมได้อ่านบันทึกแรงบันดานใจแล้วชอบแนวการเขียนมากครับ จึงขออนุญาตไว้ ณ ที่นี้นะครับที่จะแนะนำให้ท่านอื่นได้เข้าไปอ่านหากที่ต้องการเรียนรู้วิธีการเขียนบทความอีกแนวทางหนึ่ง
สำหรับภาพดอกไม้ทั้ง 3 ภาพมีชื่อตามนี้ครับ
ภาพที่1 มีหลายชื่อครับ กระทกรก/เสาวรส /สร้อยฟ้าฮาวาย เป็นไม้เถาที่เรานำลูกมาทำเป็นน้ำเสาวรสไงครับ
ภาพที่2 เท่าที่ทราบมีสองชื่อ บางเรียก "อังกาบสีปูน" บางเรียก "สังกรณีใบมัน" เป็นไม้พุ่มเตี้ยสูงประมาณ 20-30 เช็น การปลูกไม่ต้องดูแลมาก ลืมลดน้ำบ้างจนใบเหี่ยว ก็ยังออกดอกง่ายตลอดปีครับ
ภาพที่3 ชื่อ "พวงโกเมน" มีหลายสีครับ เป็นไม้เลื้อย ผมถ่ายจากสวนนายดำที่หลังสวน (ชุมพร) มองไปเห็นบานเต็มต้นไม้ใหญ่เข้าใจว่าเป็นดอกทองกวาว พอเข้าไปดูใกล้ๆจึงทราบเพราะสีและลักษณะของดอกเมื่อมองไกลคล้ายกันมาก อยากทำให้เข้าใจผิดเลยใช้เลนส์ Sigma 70-300 สอยลงมาเสียเลย ฮิ.ฮิ...
ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจบ่อยๆครับ
สวัสดีค่ะ
ได้อ่านเรื่องที่คุณ ชาวฝนแปดแดดสี่ ปรนนิบัติต่อคุณแม่แล้วประทับใจ ตื้นตันใจ ในความกตัญญูของลูกๆ
พรของแม่เป็นพรอันประเสริฐจริงๆค่ะ ดิฉันเพิ่งรู้จักกับคุณยังรู้สึกรักในความกตัญญูที่คุณได้ทำต่อผู้บังเกิดเกล้าเลย
แน่นอนว่าคุณต้องเป็นคนที่แม่ยายรัก ... แน่ๆ
ขออวยพรให้คุณแม่ของคุณ ชาวฝนแปดแดดสี่ หายจากอาการเจ็บป่วยด้วยนะคะ
กลับมาอ่านชื่อดอกไม้ นึกไว้ถูก 2 ภาพค่ะ คือ 1 และ 2
ส่วน 3 เดาว่า ทองกวาว ไว้เหมือนกันค่ะ แต่ก็สงสัยสีเข้มกว่า จึงไม่แน่ใจ
ขอบคุณนะคะเอ่ยชม บันทึก แรงบันดาลใจ เป็นบันทึกแรกที่มีการเตรียมร่างไว้หลายวันแต่พอเขียนจริงไม่ได้เปิดอ่านเลย ยินดีค่ะนำไปแนะนำได้เลยค่ะ
เคยชมบ้างยังค่ะ จะมีน้ำขังอยู่ในดอกตลอดเวลา ดูของจริงน่าชมมาก
ชื่อ " กระทือ พิลาศ" ได้ชมครั้งแรกที่สวนสิริกิตติ์ ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านทนาย
อ่านด้วยความรู้สึกที่ประทับใจและซาบซึ้งใจค่ะ...
มาชวนไปเยี่ยมบันทึกที่พี่น้องGTKได้เจอกันค่ะที่นี่นะคะ...http://gotoknow.org/blog/0815444794/373325
มาตายี
สวัสดีคุณทนายแปดขาฯ
มาทราบ มาซึ้ง กับพรคุณแม่ค่ะ ไม่มีรักใดที่ยิ่งใหญ่เท่ารักของแม่ ถึงจะมีแม่คุณ นับร้อย ก็ต้องใส่เกียร์ถอย ให้แม่
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยให้คุณแม่คุณทนายฯหายป่วยไวๆ นะคะ
สวัสดีครับคุณ 
KRUDALA
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมผม วันก่อนผมแวะไปบ้านคุณครูแต่ไม่ได้เข้าไปทักทาย แอบไปอ่านบันทึกของคุณครูทั้งหมดแล้วชอบ บันทึกเรื่อง " ข้อคิดจากลูกที่เรียนจบ " แม่ลูกคุยกันน่ารักนะครับ ผมก็ขอฝากคำพรของคุณแม่ผมไปยังลูกของคุณครูด้วยครับ
ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับที่อวยพรให้คุณแม่ผมหายป่วยไวๆ
สวัสดีครับคุณ กานดา น้ำมันมะพร้าว
ขอบคุณที่กลับมาอีกครั้ง และนำเอาดอก กระทือ พิลาศ มาฝาก
ทันทีที่เห็นดอกกระทือ นึกขำตัวเองครับ....ฮิ.ฮิ. เพราะผมเห็นจนลืมถ่ายรูปครับ วันหน้ากลับไปเยี่ยมคุณแม่จะต้องไปเก็บภาพมาให้ชมบ้างแล้วครับ อย่างนี้เรียกว่าใกล้เกลือกินด่างจริงๆครับ แถวบ้านผม (พังงา) เอาหัวหรือแง่งมาต้มจิ้มน้ำพริก หรือนำมาแกงพริกหมูสามชั้น ครับ กระทือเป็นสมุนไพรทำยาบำรุงธาตุ แก้บิด ขับปัสสาวะ แก้จุกเสียด ผู้หญิงหลังมีบุตรทานแล้วจะทำให้เกิดน้ำนมครับ ดอกสวยมากครับแต่เพราะความใกล้เกลือกินด่าง ผมเลยไม่เคยคิดจะเก็บภาพงามของดอกกระถือ แถวบ้านมีสีแดงด้วยครับ
ผมชอบแนวการเขียนของคุณกานดาครับ มีแนวการเขียนที่เป็นธรรมชาติมาก สามารถร้อยเรียงความรู้สึกนึกคิดออกมาเป็นภาษาที่น่าอ่าน ผมตามอ่านแรงบันดานใจ ของหลายๆท่าน มาชอบแนวของคุณกานดาครับ
เอาไว้มีโอกาสจะเก็บภาพดอกกระทือ งามๆมาฝากครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณครู 
มาตายี
ขอบคุณที่แวะมาแจ้งข่าวครับ เมื่อคืนตอนดูบอนช่วงพักครึ่ง ผมแวะไปชมกิจกรรมมาแล้วครับ แต่ไม่ได้แวะทิ้งร่องรอยไว้ (ฮิ.ฮิ.แอบเอาคำของคุณครูดาวเรืองมาใช้)
คุณครูกระแตนำพี่น้องชาว G2K มาพบกันที่ร้านนี้ หากหมูแดงในตู้ข้างหลังหายไปสัดส่วนของพี่น้องทั้งสามท่านจะเป็นตามที่เห็นนะ....ฮา....
ขอบคุณครับที่แวะมาติดตามอ่านบันทึกบ่อยๆ
สวัสดีครับคุณ 
poo ดำอันดามัน
ฮิ.ฮิ.ทนายมีสองขา ไม่เกินแน่นอน...ฮา...(รู้นะจะให้มีกี่ขา) ส่วนแปดขานะปูดำครับ
ผมขออภัยด้วยครับที่ลงไปพังงาแล้วไม่ได้โทร.หาคุณปู นี้ก็ถูกท่านอัยการชาวเกาะต่อว่าอยู่ที่ไม่ได้แจ้งข่าวให้ทราบ เอาไว้คราวหน้าจะแวะไปหาคุณปูที่บ้านครับ
แฮ....ผมนอกจากมีคุณแม่แล้ว แม่คุณก็มีคนเดียวครับไม่เคยมีเป็นร้อย....ฮิ.ฮิ.
ขอบคุณที่อวยพรให้คุณแม่ครับ
- ขอบคุณท่านมากนะครับ จะมอบตำแหน่งให้พี่กานดาจริงๆนะ ต้องช่วยกันมอบกลัวพี่ท่านจะไม่รับ
- สุดยอดมากๆบันทึกนี้ แม่..ไม่ต้องบรรยายมากเพราะยิ่งใหญ่จริงๆ
สวัสดีครับท่าน 
เบดูอิน
ผมไปแวะบ้านท่านไม่ทราบว่าท่านแวะมาหาผมเลยไม่เจอกัน
คุณกานดายกให้เป็นเจ้าแม่สมุนไพรได้จริงๆครับ หรือจะให้เรยกเจ้าแม่น้ำมันมะพร้าวก็ได้นะ
ใช้แล้วครับ " แม่ " คำเดียวไม่มีคำใดมาบรรยายได้อีกครับ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจครับ
สวัสดีวันพุธยามเช้านะคะ
ไม่ว่าจะตำแหน่งเจ้าแม่สมุนไพร หรือเจ้าแม่ น้ำมันมะพร้าว ขอปฏิเสธไม่รับนะคะ คุณทั้ง 2 ไม่ต้องต่อรอง ไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง ความรู้เรื่องนี้ยังน้อยนิดมากๆ ขอบคุณนะคะ " สำเนาถูกต้องรับรองไม่รับ.......กานดา"ชอบฮา...ดีกว่าไม่ ฮา..... แล้วอ่านเรื่องนี้จะฮาไหมเนี่ย?
ก่อไผ่มีดีอะไร
สวัสดีครับคุณ กานดา น้ำมันมะพร้าว
ฮิ.ฮิ.ดีใจที่คุณกานดาเข้าร่วมวง เกินสองคนจะได้เป็นสัมมนา
ไม่งั้นผมกับท่าน เบฯ จะกลายเป็นร่วมกันนินทา....ฮา...
แฮ....ในก่อไผ่...มีหนุ่มรูปหล่อครับ (อย่าบอกว่าหน่อไม้นะ ผมเห็นอยู่ข้างก่อไผ่)
ขอบคุณครับทีแวะมาร่วมสัมมนา...ฮิ.ฮิ...
เข้ามาบันทึกท่านทนายแปดฯ (เฉยๆ ก็ได้ค่ะ) ได้ฮาทุกที .. ระวังไว้นะคะ ท่านทนายฯ จะโดนฟ้อง กลับ ข้อหาทำให้แฟนๆ บันทึก ขากรรไกร ค้าง ๕ ๕ เข้ามาบันทึกคราใด ได้ฮา ๆๆๆ ทุกที ;)
ขอบคุณภาพ แสงรัตติกาล สวยงามจังค่ะ นี่ปูย้ายไปอยู่บ้านใหม่แล้ว แถมได้กล้องใหม่มาด้วย ก็ยังหาจับภาพงามๆ แบบท่านฯ ไม่ได้ เซ็งจิต อย่างว่า เราไม่มีอุปกรณ์เพิ่มความหล่อ ;)
ส่วนเรื่องตกหลุม น่ะไม่มี๊ ไม่มีค่ะ มีแต่จะตกหลุมถนนภูเก็ต นีล่ะ ถนนแย่ๆ จริงๆ อิ อิ ขอบ่นดังๆ ... ตกหลุม รักน้องฟ้ากะนายเมฆ ก็สุขใจเหลือเฟือ ไม่มีที่เหลือเผื่อ ๕ ๕ ... สุขสันต์วันศุกร์นะคะ
สวัสดีค่ะ แวะมาเซิร์ฟ กาแฟร้อนๆค่ะ สบายดีน่ะค่ะ
แวะไปสัมมนากันที่.....ความงี่เง่าของเหล่านักกฎหมายหน่อยนะคะ..
อยากรับฟังความคิดเห็นค่ะ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
สวัสดีครับคุณ poo ดำอันดามา
โอ...ครับทนายแปดฯ เฉยๆก็ได้ครับ แย้งไปมากๆเดี๋ยวเป็นทนายแปดฯเชยๆ
คุณปูย้ายไปอยู่บ้านใหม่ แล้วยังมองเห็นความงามของ นางหงส์ อยู่ป่าวครับ บ้านเดิมตามที่คุณปูถ่ายภาพนางหงส์มาให้ชมนะ ผมเห็นแล้วตาร้อนครับ ไม่มีโอกาสได้อยู่ในบ้านที่ตื่นมาก็เห็นคนงามนอนมองอยู่ตลอดกาล
คุณปูคิดถูกแล้วครับที่พัฒนากล้องแต่คงฝีมือไว้เช่นท่านอัยการชาวเกาะ...ฮิ.ฮิ...อิจฉาคนมีกะตังค์ เรามีแต่อุปกรณ์ความหล่อไว้ถ่ายมาโคร หมดสิทธิพัฒนา ภาพถึงถ่ายไม่ได้ตามที่คิด
พักนี้ไปทำอะไรแถวภูเก็ตครับ หรือไปติดใจเจ้าหนุ่มแถวนั้น น้อยใจแทนเจ้าหนุ่มพังงา....จิง..จิง..นะ
ขอบคุณที่แวะมาครับ
สวัสดีครับคุณ 
ครูบันเทิง.com
บายดีครับคู.....แล้วคูบายดีม่าย
โกปี้ร้อนต้องกินกับหมู่ย่างตรังถึงจะหร่อยแรง...ฮิ.ฮิ.
ขอบคุณที่แวะมาครับคุณครู
สวัสดีครับคุณครู krugui Chutima
แวะไปสัมมนากันที่.....ความงี่เง่าของเหล่านักกฎหมายหน่อยนะคะ..
อยากรับฟังความคิดเห็นค่ะ
คุณครูกีร์แวะมาชวนไปสัมมนา ตอนแรกตกกะใจว่าชวนไปนินทา....ฮิ.ฮิ..
ผมไปมาแล้วครับ ท่านใดต้องการทราบว่าเรื่องเป็นเยี่ยงไรไป คลิกเลยครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาส่งข่าว
สวัสดีค่ะคุณทนาย
มาอ่านบันทึกนี้ด้วยความซาบซึ้ง..ประทับใจ น้ำตาซึมเล็กๆ...ดิฉันเองพ่อก็เสียไปเมื่อหลายปีที่ผ่านมา..ดังนั้นความรู้สึก ภาษากาย ภาษาใจ ที่มีต่อแม่จึงละเอียดอ่อน พิเศษ กว่าใครๆ...เหมือนที่คุณทนายว่าไว้ว่า
"ขณะที่ท่านยังมีโอกาสได้กอดได้หอมแก้ม คุณแม่ คุณพ่อ ก็อย่าปล่อยโอกาสนั้นให้ก้าวล่วงไปเสียนะครับ"...
ขอบคุณบันทึกนี้ที่ทำให้ได้สัมผัสถึงความรักอันอบอุ่น...ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงนะคะ...สวัสดีค่ะ...บ๊ายบาย.....
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านเรื่องราวดี ๆ แสนประทับใจ "แม่คือผู้ให้อย่างแท้จริง"
- ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก ๆ ตลอดไปค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ ผมแวะมาเยี่ยม ผมอ่านแล้วซึ้งมากเลยครับ
สู้ต่อไปนะครับ
สวัสดีครับคุณครู มาตายี
เห็นด้วยกับความเห็นของคุณครูกระแต่ครับ
" ความรู้สึก ภาษากาย ภาษาใจ ที่มีต่อแม่จึงละเอียดอ่อน พิเศษ กว่าใครๆ "
อย่าลืมกอดและหอมแก้มคุณแม่นะครับ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจครับ
สวัสดีครับคุณ กานดา น้ำมันมะพร้าว
สบาบดีครับ (จ้าวแม่ ฮิ.ฮิ.) เดี๋ยวช่วงเย็นๆจะแวะไปครับ
ดอกสุพรรณิการ์ สีสด กลีบดอกสวยมากครับ
ขอบพระคุณที่แวะมาส่งข่าวและนำดอกไม้สวยมาฝากครับ
สวัสดีครับคุณนก 
บุษรา
ขอบคุณมากครับที่คุณนกแวะมาให้กำลังใจและอวยพรให้คุณแม่
คุณนกสบายดีนะครับ ตอนนี้แถวพะโต๊ะฝนคงตกทุกวันซิครับ ดูและสุขภาพด้วยนะครับ
อย่าลืมกอดและหอมแก้มคุณแม่ คุณพ่อนะครับ
ขอให้คุณนกสุขภาพแข็งแรงเช่นกันครับ
สวัสดีครับคุณ 
วัชรินทร์ แก้วประเทศ
ยินดียิ่งที่ได้รู้จักครับ
คุณแม่ คุณพ่อ คือพระที่เราสามารถกราบเท้าได้ด้วยกายและจิตใจ
พรจากคุณแม่และคุณพ่อ ศักดิ์สิทธิ์กว่าพรใดๆครับ
อย่าลืมกอดและหอมแก้มคุณแม่ คุณพ่อ ขณะที่เรายังมีโอกาสนะครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย แล้วผมจะแวะไปเยี่ยมท่านครับ
มาขอบคุณที่เข้าไปเชียร์หัวข้อเดิม....เปลี่ยนกลับแล้วค่ะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นคุณทนายช่วยแก้ต่างให้หน่อยก็แล้วกัน อิ อิ
อ้อ..มาบอกด้วยว่าวันหยุดยาวนี่จะกลับไปกอดคุณแม่อย่างแรงให้สมกับที่อ่านบันทึกของคุณทนายแล้ว...ซาบซึ้ง ( รวมทั้งบันทึก krugui ด้วยที่ว่าด้วยเรื่อง..กอด )
เอา 
มาส่งให้...ต้องเอาใจไว้ก่อน แหะ แหะ...
ชื่นชมในความกตัญญูของคุณชาวฝนแปดแดดสี่
ขอให้คุณแม่หายป่วยเร็วๆ....คอยติดตามอ่านกฎหมายตอนต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
นำภาพงานบุญเล็กๆ ของนิสิตมาฝากครับ..
พวกเขายังไม่ได้กลับบ้าน
แต่รวมพลังถวายเทียนพรรษาต่อเนื่องมาสองวัน...
สุขกายสบายใจกันถ้วนหน้า...
คืออีกนิยามเล็กๆ ของการเรียนรู้ในวันหยุดท่ามเทศกาลวิถีพุทธ,วิถีไทย
และมุ่งสู่การให้บริการแก่ชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัยไปในตัว..
เป็นการกระตุ้นให้นิสิตเห็นบทบาทและสถานะของตนเองที่มีต่อสังคม
และรับผิดชอบต่อสังคมเท่าที่บทบาทและสถานะเขาพึงกระทำได้...
...ขอบพระคุณครับ..
สวัสดีค่ะ
ซุปเปอร์แมนมาช่วย นำงานมาให้ทำมากแล้วหรือค่ะ ดีค่ะหน้าฝนแดดแปดสี่พอดีเลย สงสัยทำไม่ถึงชื่อนี้
ดอกย่านางแดง และ น้ำชา กุหลาบมอญ ทำให้คุณแม่ดื่มบ้างนะคะ
สวัสดีค่ะคุณทนายแปดฯ
มาหย่อนความคิดถึง และชวนไปชม กล้วยไม้ ให้คำชี้แนะ มือใหม่หัดจับภาพดอกไม้ หน่อยค่ะ ส่งกำลังใจไปเมืองกรุง ค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- วันแม่ที่ใกล้จะถึงนี้ ขอส่งความรักและความระลึกถึงด้วยบทกลอนเพราะ ๆ จาก internet มาฝากกันค่ะ
สตรีใด…….ไหนเล่า………..เท่าเธอนี้
เป็นผู้ที่ …………..ลูกทุกคน………บ่นรู้จัก
เป็นผู้ที่ ……………มีพระคุณ………การุณนัก
เป็นผู้ที่ …………..สร้างความรัก…..สอนความดี
เป็นผู้ที่……………คอยสั่งสอน…….เอาใจใส่
คอยห่วงใย….……เราทุกคน………จนวันนี้
เปรียบแสงทอง……สว่างล้ำ……….นำชีวี
เธอคนนี้…………..คือ ” แม่ ”……..ของเราเอง
แวะมาหาเพราะจะอ่านบันทึก เรื่องแม่ ในวันแม่
มาไม่พบก็ขอกลับไปรอที่บ้าน มาเมื่อไหร่อย่าลืมส่งข่าวนะคะ
คิดถึงค่ะ ไม่ได้ถามปัญหาเรื่องคดีความมานาน
ว่างแล้วจะไปสร้าง(หา) เรื่องไว้ แล้วจะนำมาให้ท่านทนาย
ช่วยแก้ปัญหาค่ะ/ขอบคุณไว้ล่วงหน้า อิๆๆๆ
สวัสดีค่ะคุณทนายแปดฯ มาด้วยความคิดไม่ถึง อิ อิ คงสุขสันต์ช่วงวันแม่ที่ผ่านมานะคะ ;)
สวัสดีค่ะ
ดีใจที่คุณทนายได้ทำหน้าที่ลูกกตัญญู ดูแลแม่ยามเจ็บป่วย
ดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกแม่
ดีใจที่ได้กอดและหอมแก้มแม่
ความสุขที่ได้รับจากแม่ทำให้ลูกเผื่อแผ่ไปถึงคนรอบข้างด้วย
โลกนี้จะมีความสุขจากความรักของแม่ที่ให้กับลูก
ขอให้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนะคะ
สุขสันต์เดือนแห่งเทศกาลวันแม่ค่ะ
- ช่างอบอุ่น อบอวนด้วยความรัก
- ขอชื่นชมด้วยใจจริง
- ขอขอบคุณสำหรับ "ความรักความสุขใจ" ที่ส่งให้ครับ
สวัสดีค่ะ
สบายดีมั้ยคะ...เป็นยังไงบ้างคะเจ้าของบ้านหลังนี้ไปไหนเอ่ย...จะมาปรึกษาคดีความซะหน่อยคร๊า.....ข้อหาไม่เยี่ยมที่บล็อคครูกระเเต..คร๊า.....5555+
จากที่สังเกตความเคลื่อนไหว หน้าแรกในบ้านโกฯ คิดว่ามีนักเรียนพร้อมหน้าพร้อมตาหลายคนแล้วค่ะ เรียนเชิญคุณครูทนายฯ มาร่าย มาตรา ตอนต่อไป ระลึกถึงด้วยจิตคารวะค่ะ
แหม ขอบคุณท่านทนาย อุตส่าห์ไปฝากข้อความไว้ นำมาส่งข่าวแด่มิ่งมิตร gtk ค่ะ
ชายศักดิ์ wrote:
"สวัสดีครับคุรปูแปดขา อันดามัน ฮิ.ฮิ.ขอบคุณที่ยังคิดถึงกันเสมอผมไม่ได้หายไปไหนไม่มีเวลาเข้าไปเขียนบล็อก ห่วงอาการป่วยของคุณแม่ต้องกินยาคีโมแต่คุณแม่มีกำลังใจที่ดีไม่ได้วิตกอะไรพวกเราลูกๆภาวนาว่าอย่าให้ท่านลำบากกายใดๆคุณแม่บอกพวกเราว่า" แม่ไม่ห่วงอะไรจะมีความสุขกับระยะเวลาที่มีให้มากใจแม่เป็นสุขเมื่อเวลามาถึงเราก็ต้องจากกันแม่จะเจ็บป่วยบ้างแต่อยู่อย่างมีความสุข " ตอนนี้ผมกลับมาแล้วครับอีกวันสองวันจะเข้าไปเขียนบล็อกต่อฝากบอกชาว G2K ด้วยนะว่ผมคิดถึงทุกท่านครับ"
ฝากมา ก็ส่งต่อ ให้เหมาะสมกับที่ได้ เกรดเอ วิชาติดตามหนี้ เอ้ย ลูกค้าสัมพันธ์ ;)
หายไปเมินแต้เมินว่า สบายดีหรือเปล่ามีแต่คนคิดถึงคุณคนแม่ยายรักนะคะ
ว่างๆแวะอ่านประสบการณ์ผู้ใช้น้ำมันมะพร้าวแล้วฝากบอกต่อด้วยนะคะ
http://gotoknow.org/blog/kanda01/394297
หายไปเมินแต้เมินว่า (เลียนแบบปี้ดา) นานคักๆ อีลักลีเหลือ ปะเล่อเป๋อเต๋อ อย่างแรงเลยนิท่านทนายแปดขาฯ ...
แหม คิดว่าอาจารย์จะมาเปิดหลักสูตรเทอมใหม่ นักเรียนรู้ รอกันหน้าตั้งจนจะสละสิทธิ์ไปซะแล้ว คิดถึงนะคะ ;)