พรุ่งนี้แล้วสินะ
พรุ่งนี้จะเป็นวันเสาร์ที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๓
เป็นวันเปิดเรียนจริงๆ ครั้งแรกของนิด้าจังหวัดพิษณุโลก รุ่นที่ ๑๓
เจ้าหน้าทีส่ง SMS มาให้ อ่านแล้วจะเป็นลม
เรียน 8.30 - 18.30 น.
วันอาทิตย์เรียนตั้งแต่ 8.00 น.
รู้สึกยังกะเด็กนักเรียนกลัวโรงเรียน
อืม พรุ่งนี้เราจะเป็นอะไรดีหว่า ปวดท้อง (irritable bowel syndrome) ปวดหัว (tension headache) หรือเป็นโรคอะไรดี เป็นหมอเด็กมาตั้งนาน ปลอบเด็กและพ่อแม่เด็กมาก็เยอะ คุณควร (แปลว่าต้อง) ให้ลูกไปโรงเรียนนะครับ ม่ายงั้นแกจะเป็นข้อต่อรองเรื่อยไป รับรองว่าพอไปโรงเรียน หรือต้องไปแน่ๆ อาการจะหายเป็นปลิดทิ้ง เอ เราแนะนำผิดมาหลายปีหรือเปล่าหนอ พรุ่งนี้พิสูจน์กัน
แต่ดูเพื่อนๆ คนอื่นจะขยันดี โทรมาถามว่าเรียนแน่ไหม ที่จริงก็อาจจะกลัวๆ แบบเรานี่แหละ จึงขู่ซ้ำว่าสองวันนี้เรียนตั้ง ๑๕ ชั่วโมง หา จริงๆหรือพี่หมอ อืมจริงๆ สิ (เราเองค่อยใจชื้นขึ้นเล็กน้อย)
ต้องหารากเหง้าของปัญหา (root cause analysis) ว่าหวั่นๆ อะไร ..... อืม พิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว กลัวหลับในห้องเรียน
กลัวทำไมหว่า เราก็หลับในห้องเรียนมาตลอดเวลาอยู่แล้ว เวลาประชุมก็ง่วงอยู่แล้ว เพราะมันคือปกติไง
หาสมุดใส่กระเป๋า ตอนเช้าจะได้ไปโรงเรียน
ความเห็น (8)
ยินดีหลายๆเจ้า
นักเรียนเฒ่ามาต้อนรับคุณหมอสู่ห้องเรียนครับ
สวัสดีค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณหมอค่ะ นึกถึงนักเรียนของพี่คิมคนหนึ่งเป็นเด็กจินตนาการสูงค่ะ
เขาบอกว่า "เมื่อวานไม่มาโรงเรียนเพราะปวดหัว และพรุ่งนี้ก็จะปวดท้องอีกแล้ว"
ขำก็ขำ แกมอยากโมโหค่ะ
คุณครูคิมอย่าโมโหเด็กขอรับ
เขาจะปวดจริงๆ จริงๆนะ
แต่เกิดจากกลัวโรงเรียน (เช่น ครูคิมดุ, เรียนยาก, เพื่อนรังแก ฯลฯ)
หรือกลัวการออกจากบ้าน (เช่น พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อตีแม่บ่อยๆจึงอยากอยู่เฝ้าแม่แม่)
แต่วันนั้นโชคดีที่ผมไม่ปวดท้องครับ
แต่แนะนำตัวกับคุณครูว่ามีลักษณะเด่นประจำตัวคือ มักหลับตาฟังครูสอน อิอิ
ท่านดูจะรู้เท่าทัน เพราะท่านถามแย้งว่าเป็นข้ออ้างหรือเปล่า ก็ไม่ตอบท่าน แต่เวลาหลับตาท่านก็ไม่ว่าอะไร
ท่านก็ไม่ให้เพื่อนข้างๆปลุกผมด้วย ท่านคงกลัวเขาย้อนว่า ใครทำมันหลับก็ปลุกมันเองสิ
แต่วันนั้นเนื่องจากยังไม่ชินกับโต๊ะเก้าอี้ จึงรู้สึกว่าเอนตัวต่ำเกินไปหน่อยนึงครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
อ่านแล้วได้อมยิ้ม นึกถึงหลานตาปั๋ง แรกๆ จะหาเรื่องเอารองเท้าไปซ่อนบ้าง ปวดหัว ตัวร้อนมั่ง สารพัด .. ชอบร้องเพลง โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน ... มาหุบยิ้ม ตรงประโยคสุดท้าย ขอให้โรงเรียนหยุดทุกวันเลย ๕ ๕ ...น่าเตะหลาน ด้วยจมูกจริงๆค่ะ
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ส่งใจไปเรียนโตยค่ะ ปูนะอยากเรียนนิด้ามากค่ะ ถึงขนาดเข้าไปเยี่ยมๆ มองๆ บ่อยๆ หาเรื่องไปทานข้าว ไปเข้ากิจกรรมโน่นนี่ แต่รักแท้แพ้สิ่งแวดล้อม ;) แป่ว
มาคารวะด้วยความนับถือและสวัสดีปีใหม่ค่ะ
http://gotoknow.org/blog/manorom/414750?page=1
