เปิดใจหนุ่มน้อย....เด็กชายนนท์


เช้าวันนี้มีชั่วโมงว่าง มองไปเห็นกิ่งไม่ระเกกระกะ

โยงใยแทงยอด เล่นเอาต้นโมกข์ม้วนตัวแอบแทบจะติดดิน

เลยต้องทำการแยก และตัดแต่งองค์ทรงเครื่องให้ใหม่

กำลังสาระวนอยู่กับกองกิ่งไม้ น้องนนท์วิ่งมาบอกว่า

"ให้ผมช่วยนะครับ"

ฉันรอคำนี้จากน้องนนท์มานาน

เกือบ 2 เดือนที่น้องนท์เข้าสู่กระบวนการจิตอาสานอกระบบกับกลุ่มเพื่อนๆ พร้อมกับฉันจัดกิจกรรมบ้านหลังโรงเรียนขึ้นอย่างเงียบๆ เพื่อช่วยเหลือเด็กน้อย และแก้ปัญหาการอ่านไม่ออก วันนี้เด็กๆเหล่านั้นเริ่มอ่านได้

และสามารถเรียนไปพร้อมๆกับเพื่อนในชั้นเรียน

แต่น้องนนท์ก็ยังเป็นความกังวล ให้ฉันอยู่เงียบๆ

ฉันต้องรับฟังเรื่องราวของน้องนนท์จากเพื่อนอาชีพเดียวกันทุกวัน

"พี่วันนี้เจ้านท์ไม่ยอมขึ้นไปเรียนเลข"

"พี่ครับ ....ผมว่ามันไม่เรียนหรอก

มันบอกผมว่าไม่อยากเรียนตั้งแต่อยู่ป.4 แล้ว"

"ครูคะ..คนไหนชื่อนนท์ อ้อ...ไอ้อ้วนๆนั่นหรือ

..หนูว่ามันโตเกินไปที่จะสอน"

"ต้อย...เจ้านนท์..ก่อเรื่องอีกแล้วหรือ"

และฯลฯ ...

ฉันไม่ชอบเลยบอกตรงๆ

น้องนท์ควรได้รับการดูแลเอาใจใส่

และผู้มีหน้าที่ต้องปรับทัศนคติตัวเองสำหรับมุมมองเด็กที่มีปัญหาทางครอบครัว

เสียงนนท์ดังขึ้น"ม่ามี๊ครับ......ทำไมครู...เขาไม่เหมือน.....

"อือ..อะไรทำให้คิดอย่างนั้นหละลูก"

ไม่รู้ครับ ผมก็เรียนนะ  แต่มันเบื่อ

ม่ามี๊ว่าผมน่าเบื่อไหมครับ"

"แล้วนนท์คิดว่าน่าเบื่อไหม ทำไมต้องเบื่อ...เมื่อเช้าก็ทำดีแล้ว ม่ามี๊เห็นนะ

ดีใจด้วยทีช่วยน้อง เขาน่าสงสาร  พอหมดชั่วโมง

นนท์ก็มาดูแลน้องเขาหน่อยซิ ม่ามี๊ว่าเขาเชื่อนนท์นะ"

"ม่ามี๊ว่าน้องๆอนุบาลจะเชื่อผมหรือครับ ..ทำไมคนอื่นเขาไม่เชื่อผมบ้าง

เขาเชื่อหาว่าผมโกหก ขี้เกียจ"

"โกหกอะไร"...

"อ้าว ไม่มีใครฟ้องม่ามี๊หรือครับ"

"ก็ใครเขาจะมาฟ้องอะไรได้เล่า ในเมื่อนนท์ไม่ได้ทำผิดไม่ใช่หรือ"

"ไม่รู้ซิครับ..ม่ามี๊รู้ไหมว่าทำไมผมไม่มาโรงเรียน"

ปวดขามั๊ง...หรือไม่ก็ขี้เกียจ ...

หรือไม่ก็ทำการบ้านไม่เสร็จ...เออนนท์ท่องสูตรคูรได้ไหม...

เงียบ....ท่องให้ฟังหน่อยซิ...เอาไว้วันหลังผมจะท่องให้ม่ามี๊ฟัง

...ม่ามี๊ยังไม่ตอบเลยว่าทำไมผมไม่มาโรงเรียนบางครั้งผมก็ไม่บอกม่ามี๊

....นั่นนะซี ม่ามี๊ก็เลยไม่รู้ไงว่าทำไมหนูถึงไม่มาโรงเรียน

....แล้วม่ามี๊ไปตามผมๆก็รู้

...อือ...ก็เป็นห่วง....

พูดเหมือนแม่ผมเลย....แม่ไม่อยากให้ผมขาดเรียน..แต่ผมจะบอกม่ามี๊คนเดียว

 ..บอกอะไร....

ก็บอกว่าผมสงสารแม่ผม

..เอ้าสงสารแม่ก็ต้องมาโรงเรียนทุกวันซิ...

ไม่ใช่อย่างนั้นครับ...

อย่างไหนเหรอ...

ก็บางวันแม่ผมไม่มีเงิน ผมก็ไม่เอาเงินมา ผมก็ไม่มาโรงเรียน

ม่ามี๊เห็นไหมว่าผมมาวันเว้นวัน

แนะๆๆๆไม่ใช่มั๊ง อาทิตย์ที่แล้วนนท์หยุดเรียนตั้ง 4 วันไปตามก็ไม่เจอ

อ้าว..ม่ามี๊..ผมไปเชิดสิงโต..ไปเชิดให้เจ้าพ่อเสือ..

ม่ามี๊ไม่รู้อีกแล้ว.....

เออ..แม่เราทำอะไรตอนนี้

...แม่ไปเฝ้าคนแก่ครับ เขาจ้างแม่ วันไหนเขาไปโรงพยาบาลแม่ก็ไม่มีเงิน

เขาจ้างเป็นวันๆ ผมรู้ว่าวันไหนแม่ไม่มีเงิน

เออ..เอางี้นะ วันไหนหนูไม่มีเงินให้มาบอกม่ามี๊นะ

มาทานข้าวด้วยกัน จะซื้ออะไรก็มาบอกนะปากกา ยางลบมีไหม

เดี๋ยวไปเอาในลิ้นชักของม่ามี๊

ไหนส่งกรรไกรให้หน่อยซิ

มา..ผมตัดให้ดีกว่า เดี๋ยวเสร็จตรงนี้แล้วม่ามี๊จะไปทำตรงไหน...

ไม่ไปแล้วหมดชั่วโมง ม่ามี๊มีสอนพี่ป.6

งั้นผมไปเรียนนะครับ

อือ...พักกลางวันมาหาม่ามี๊ที่ห้อง...อย่าลืมนะ

ฉันไม่เจอน้องนนท์ตอนพักกลางวัน

แต่ชั่วโมงสุดท้ายเป็นชั่วโมงชุมนุม

น้องนนท์เข้าห้องก่อนคนอื่น

นนท์เป็นเด็กฉลาด แต่ขาดโอกาส ซ้ำซ้อน

มีความสามารถด้านการบันเทิง

สามารถเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆได้อย่างมีความสุข

ฉันให้น้องนท์นั้งคู่กับนักเรียนหญิงที่เก่ง เพื่อเป็นบัดดี้กัน

และเพื่อสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ให้มีพลังสำหรับนนท์

ให้อยากอ่าน อยากทำเหมือนเพื่อนๆบ้าง

เมื่อวานน้องนนท์ถูกครูเวรทำโทษเนื่องจากไม่ได้ตัดผม

วันนี้ฉันยื่นค่าตัดผมให้น้องนนท์ แต่กลับไม่รับ

บอกว่าถ้าไปตัดวันนี้อาทิตย์หน้าครูเวรตรวจก็โดนอีก

เพราะผมยาวเร็วเอาไว้จะไปตัดก่อนวันตรวจดีกว่า

และถึงวันนั้นแม่อาจมีเงินแล้วก็ได้

ฉันได้แต่พยักหน้า

หลังจากวันนั้นน้องนท์มาโรงเรียน แต่ไม่เข้าแถวบ้าง เข้าแถว

แต่ทำท่าพิลึกแบบไม่เข้าพวกและไม่ทำกิจกรรมพร้อมเพื่อน ไม่สวดมนต์

ไม่นั้งสมาธิ เมื่อถึงเวลาเข้าฉันเรียนกลับไปเล่นฟุตบอล

และขอติดตามครูกิฬาไปซ้อมไปแข่งฟุตบอลบ่อยมาก

บ่อยจนเมื่อนับเวลาเรียน แล้วน้องนนท์มีเรียนน้อยมาก

ผู้บริหารเรียกน้องนท์ไปตักเตือน แต่ดูเหมือนกับเธอไม่นำพาเอาเสียเลย

พฤติกรรมของน้องนท์ฉันวิเคราะห์ได้และพยายามแก้ไข

แต่ดูเหมือนฉันจะเป็นผู้แพ้เสียแล้ว

ฉันไปติดตามน้องนนท์ที่บ้าน 2 ครั้งไม่พบผู้ปกครอง ไม่พบน้องนนท์ได้ข่าวว่า

ขึ้นไปข้างบน (หมู่บ้านที่อยู่ห่างจากทะเลประมาณ 1-2 กิโลเมตร)

ฉันออกจากทะเล และหวังว่าข่าวการเยี่ยม และติดตามน้องนนท์

จะส่งผลให้น้องนท์กลับมาโรงเรียน แต่....ฉันล้มเหลวอีกตามเคย

ฉันรู้สึกว่านี่เป็นความล้มเหลวที่ฉันกำลังเผชิญอยู่

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 372839เขียนเมื่อ 7 กรกฎาคม 2010 20:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2012 16:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

อ่านจากบันทึกแล้ว   น้องนนท์เขาก็มีปฏิสัมพันธ์ดีต่อครูต่อน้องนะคะ

เพียงแค่ขาดคนเข้าใจเขาบ้างเท่านั้น  สิ่งที่เขาพูดกับพี่ต้อยติ่งคือสิ่งที่ออกมาจากใจของเขา  เขาไว้ใจครูเขาถึงพูดให้ครูฟัง   เด็กคนนี้มีคุณธรรมอย่างหนึ่งคือความกตัญญูซึ่งสิ่งนี้แหละที่จะช่วยให้เขาเป็นคนดีต่อไปได้....ชัวร์

เอาใจช่วยพี่ครูต้อยและจะตามอ่านเรื่องของน้องนนท์ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะอ.

P

แวะไปอ่านที่นี่มาhttp://gotoknow.org/blog/bestbook/369729

ได้ฝึกร้องเพลง และดูกายดูจิตไปด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญในความดีที่แบ่งปันนะคะ

Pkrugui Chutima

ขอบคุณค่ะ

ขอกุศลจิตของน้องได้ส่งถึงน้องนน?

และเกื้อหนุนให้น้องนนท์มีชีวิตที่ดีขึ้น

เป็นคนดีของสังคม

พี่เห็นด้วยนะคะ

น้องนนท์มีความกตัญญู

ขอบคุณค่ะ

  • สวัสดีครับ
  • ชอบกล่องความเห็นของ อ.นุ มากๆ
  • ถูกใจ ชอบใจ
Ico48

นี่แหละอ.นุ ผู้ปิดทองหลังพระอีกท่านหนึ่ง

กล่องนี้อ.นุ ให้พี่ได้คิด ได้สติและวางบางอย่างลง

ขอบคุณอ.นุอีกครั้งและขอบคุณน้องอีกครั้ง

ที่นำพาให้ไปเปิดโลกตัวเลขอีกครั้ง อิอิ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท