+*+วันที่ 21#ใบความรู้+ใบงานที่2+*+

คาบแรกมีสอน 1/9 ห้องนี้ค่อนข้างดีค่ะ คนน้อย ก็ถามอาจารย์ที่ปรึกษา กรณีเด็กย้ายห้องไปเรียน 1/8 ว่ามีเรื่องอะไร เพราะเด็กบอกว่า “เรื่องมันยาว หนูจะเล่าให้ฟังทีหลัง” แต่ก็ยังไม่ได้เล่าให้ฟังเลย ฮ่าๆ ทีแรกนึกว่าเรื่องตีกัน เพราะเด็กคนนี้นั่งร้องไห้อยู่หน้าห้อง 1/8 แต่ไม่ใช่ ทำนองว่าเพื่อนไม่ยอมรับ เลยต้องย้ายห้อง หลังจากที่ทราบเหตุผลคร่าวๆแล้ว ก็เข้าไปสอน เห็นเด็กคนนึง หน้าไม่คุ้น เลยถามว่า “เอ๊ะ ห้องนี้มีเด็กมาเพิ่มหรือคะ” เด็กๆก็ขำกัน “เปล่าครับ คนนี้แหละหัวหน้าห้อง”  โอ้ว์แม่เจ้า ตั้งแต่เปิดเทอมมา ดิฉันพึ่งจะเคยเห็นเด็กคนนี้เป็นครั้งแรก ก็ให้เด็กทำใบความรู้ ใช้กฏเหล็ก เช็คชื่อจากงาน เหมือนห้องอื่นๆ แต่เด็กบ่นว่า “ครูสั่งงานเยอะเกินไป ใครจะไปทำทัน” ก็เลยบอกว่า “แล้วทำไมไม่รีบลงมือทำ เพื่อนๆห้องอื่นเค้าก็ทำเสร็จทันเวลา” แอบสังเกตเด็กคนนี้จะไม่ลงมือทำงานในทันทีทันใด มัวแต่เอ้อระเหยเกือบครึ่งชั่วโมง แล้วอย่างนี้จะทำเสร็จได้อย่างไร? พอหมดเวลา เด็กไม่ยอมให้ไป แต่เกรงว่าจะเบียดบังวิชาครูยารีส เลยออกไปรอนอกห้องดีกว่า แล้วเด็กก็ทยอยเอางานมาส่ง

คาบ4 มีสอน 1/2 ก็ขึ้นกระดาน สอนเนื้อหาให้จบ แล้วให้ใบงาน แต่ใจดีค่ะ ให้เอามาส่งเป็นการบ้าน เพราะเวลาไม่ทัน แต่ก็พอจะประเมินเด็กได้ ว่าใครทำได้ ใครทำไม่ได้ แต่มีบางคนที่ทำเสร็จในชั่วโมงก็ส่งเลย มีเด็กใหม่อีกคน และคิดว่าน่าจะเป็นแฟนของหัวหน้าแกงค์ลองของค่ะ เพราะเมื่อวานเห็นไปทานข้าวด้วยกัน และวันนี้ก็นั่งด้วยกัน แต่เค้าก็ดีนะคะ เอาสมุดมาส่ง ทั้งๆที่พึ่งเจอกันครั้งแรก เลยถามว่า “ไปตามงานจากใครคะ” ไม่ได้ตั้งใจจะจับผิดนะคะ แต่อยากรู้ว่าเค้าคิดว่าเพื่อนคนไหนที่จะสามารถพึ่งพิงได้ เค้าก็บอกว่า “จากเพื่อนในห้องนี่แหละค่ะ” แล้วก็ลองสอบถามเด็กอีกคนว่า “สองคนนั้นเป็นแฟนกันเหรอ” “คงจะอย่างนั้นแหละครู” แต่ก็ดีนะคะ เพราะจะได้ช่วยกันเรียน ดึงกันไปในทางที่ดี เพราะปกติแล้วหัวหน้าแกงค์ก็ให้แฟนทำการบ้านให้ จากที่สังเกตดูจากลายมือ แล้วก็แอบบ่นกับเด็ก ที่เมื่อคืนโชว์เบอร์มาดึกดื่น ครั้นจะไม่โทรกลับก็กระไรอยู่ กลัวไปก่อเรื่องอะไรไว้ แต่โทรมาถามว่า “ยังรับนักเรียนเพิ่มอีกไหม” ป้าด...ยังจะมาเรียนอีกหรือคะ แล้วจะตามงาน+เรียนตามเพื่อนทันไหมเนี่ย? แล้วก็แอบแซวเด็ก “สุดารัตน์ เมื่อกี้เรียนคอมกับใคร” เด็กทำท่าคิดอยู่นานเลยค่ะ แล้วดิฉันก็ยิ้ม เด็กเลยเกทมุข รู้ว่าดิฉันแซว เพราะเด็กคนนี้ปลื้มอาจารย์วิชาคอมฯ

ช่วงบ่ายว่างค่ะ ทีแรกว่าจะไปติดต่อสำนักทะเบียน เพราะข้อมูลดิฉันไม่ครบ แต่คนที่ทำหน้าที่ดำเนินการเรื่องนี้ไม่มาค่ะ ดีนะคะที่โทรไปถามก่อน ไม่อย่างนั้นแล้วคงเสียเวลาแย่ค่ะ ก็นั่งทำงานตัวเอง เช็คงานนักเรียน แป๊บๆก็หมดเวาแล้วค่ะ ก็รีบกลับบ้าน ทีแรกตั้งใจว่าจะไปโรบินสัน Sale เยอะเลย แต่อายค่ะ เพราะวันนี้ใส่เสื้อนักศึกษา(ติดกระดุม มช) เด็กยังแซวเลยค่ะ ฮ่าๆ ฟอร์มต้องใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวไงคะ ดิฉันมีแต่เชิ้ตขาวแขนยาว แต่ใส่แล้วร้อนค่ะ เลยเอาเสื้อเชิ้ตขาวแขนสั้นที่ใส่ตอนรับพระราชทานปริญญา(ทั้งตรีและโท)มาใส่ เสื้อนี้มีมนต์ขลังนะคะเนี่ย เพราะเหตุนี้เลยไม่กล้าไปเดินห้าง อายเค้าค่ะ ฮ่าๆ ก่อนถึงบ้านแวะเซเว่น ตั้งใจจะไปซื้อขนมและของกินเล่นนิดหน่อย พร้อมกับถามเรื่องไปรษณียบัตรด้วย เพราะฝากเด็ก 1/2 ซื้อที่ไปรษณีย์ (เมื่อวานไปซื้อแต่หมด) แต่เด็กว่าที่เซเว่นมีขาย พอเข้าไปในร้าน เจอเด็ก 1/2 ก็ถามไถ่กันนิดหน่อยว่าบ้านอยู่แถวไหน เด็กถามว่า “พรุ่งนี้ครูว่างไหม นัดกันที่ร้านโก๋หลังวัง ประสิทธิ์จะเลี้ยง” โอ้ว์ มีหรือที่ดิฉันจะพลาด อิอิ ก็เลยบอกว่า “ให้ประสิทธิ์โทรหาครูแล้วกัน ถ้าไม่ติดธุระที่ไหนก็จะตามไป” แล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน ไปษณียบัตรไม่ได้ซื้อซะงั้น ลืมค่ะ สงสัยจะอดได้ Jazz