ความรักของแม่มอบให้ลูกทุกคน
เมื่อผู้เขียนมารับผิดชอบผู้จัดการครงการบ้านอุปถัมภ์เด็ก ตั้งแต่วัน 1 มิถุนายน 2553 จนถึงวันนี้ ครบหนึ่งเดือนแล้ว เป็นสิ่งที่ผู้เขียนเองมีการปรับตัวในการที่จะเข้ามาทำงาน สิ่งที่เห็นคือการเดินไปส่งเด็ก-รับเด็ก จะเห็น ความตั้งใจของแม่หลายคนที่มาส่งลูกที่โรงเรียน
แม่บางคนโอ้ลูกมาก ลูกอยากได้อะไร แม่ก็หาให้ทันที เหมือนเพลงที่ว่า "ลูกเทวดาของแม่" แม้แต่กระเป๋สแม่ก็ถือให้ ให้ลูกเดินตัวเปล่าพร้อมกับน้ำอัดลม 1 แก้ว ขนมทั้งสองมือ กินเสร็จก็เอาเศษขยะทิ้งทันที่เกลี่ยนถนน ตามรอยที่เด็กเดินไป พวกเราที่มารอรับเด็กได้แต่ยืนมองหน้ากัน ว่ามีแม่ประเภทนี้ด้วยหรือ !!!!!
แม่อีกประเภทหนึ่งมาส่งลูกเข้าเรียนหนังสือ พร้อมกับแม่เองต้องทำมาหากิน โดยนำเด็กขึ้นรถ หรือมาที่ทำงานด้วย เพื่อให้ลูกได้อยู่ในความดูแลของตนเองปลอดภัย ลูกจะเอาขนมหรือของเล่นจะมีการต่อรองให้อย่างเดียวเท่านั้น ไม่มีเงินให้ลูกได้ใช้จ่ายมากนัก ให้เด็กเห็นคุณค่าของเงิน กว่าจะได้มาเป็นสิ่งที่ยาก
แม่เหล่านี้มีเหตุผลในการเลี้ยงลูก แต่ทุกคนเลี้ยงด้วยความรัก รักอย่างมากจนไม่มีจุดสิ้นสุด
คุณแม่ที่ลูกนั่งบนรถเข็นนั้น แม่เป็นคนที่เก็บผักปลอดสารพิษที่ขึ้นตามรั้ว เช่นตำลึง ผักบุ้ง ยอดกระถินขาย ซึ่งผู้เขียนเองก็เป้นลูกค้าของคุณแม่คนเก่งของเด็กน้อยที่เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ค่ะ