หาหนทางแก้เมื่อยให้กับตัวเอง..ได้แล้ว
ไปหาหมอนานแล้ว เมื่อคราวที่แพ้ฝุ่น ผิวหนังแดง คัน และหายใจไม่ออก คุณหมอได้อธิบายให้เข้าใจถึงอาการ สาเหตุของอาการ และการแก้ไขเบื้องต้น
ครูอ้อยปฏิบัติตนตามที่คุณหมอแนะนำทุกประการ อาการแพ้ต่างๆ 19 ชนิด ก็ทุเลา คงเหลือแต่...แพ้เหงื่อตนเอง ที่แก้ไม่หาย บ้านเราอากาศร้อน และเหงื่อมาก
คุณหมอบอกว่า...อยากให้ คนไข้ รู้จักวิธีการบำบัดความเจ็บป่วยด้วยตนเอง..เบื้องต้น เช่นการสังเกตตนเอง...
*****
วันนี้ ไม่ได้เอ่ยถึง อาการแพ้ต่างๆล่ะค่ะ เพราะ ไม่อยากจะไปคิดถึงมันเลย
ไม่ถามหาความเจ็บป่วย น่ะดีแล้ว
แต่ครูอ้อย ก็ยังมีอาการที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ นั่นคือ...ความแก่
เมื่อแก่ ก็ปวดเมื่อย เมื่อยืนนาน หิ้วของหนักมาก เมื่อยมือ เมื่อแขน
ครูอ้อย เมื่อยมานาน ไม่เคยให้ใครบีบนวดให้ ครูอ้อยนวดให้ตัวเอง.....อาการดีขึ้นมากเลยนำมาเขียน ฝากให้ลองทำดู เพราะ ครูอ้อย แนะนำนักเรียน เมื่อเขียนมากๆๆ เกิดเมื่อย ก็ทำดู นักเรียนบอกว่า...หายจริงๆครับ
*****
หากเมื่อยมือ ครูอ้อยจะนำมือที่เมื่อยมาบิดไปทิศตรงกันข้าม..เช่นเมื่อมือซ้าย หงายมือขึ้น ใช้มือขวาบิดมือซ้ายที่หงายไปทางซ้าย จนรู้สึกเจ็บนิดๆ
แล้วลอง คว่ำมือซ้าย และบิดไปทางซ้ายเหมือนกัน ขยับสับเปลี่ยนมือไปมา
ครูอ้อยลองทำดู เวลารถติดไปจราจร ทำข้างซ้าย ข้างขวา.....สลับกัน...อืมมมมม หายเมื่อยจริงๆค่ะ
ความเห็น (7)
คุณหมอ ต้องดีใจแน่ เพราะ ผู้ป่วยหาทาง แก้ไขโรคเมื่อยให้ตนเองเบื้องต้นได้แล้ว คุณหมอจะได้ไม่มีงานหนัก หรืออาจจะตกงานก็ได้ หากผู้ป่วย ไม่เจ็บป่วยกัน
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย
ดีจังค้นพบวิธีแก้ไขด้วยตัวเอง หายไวๆนะค่ะคุณครู
ธนา นนทพุทธ
สวัสดีครับ ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ครับ ใช้ได้ผลจริง ๆ มีสิ่งหนึ่งที่ขอคุยด้วยคือที่พูดถึงความแก่ครับ ยิ่งคิดว่าเรายิ่งแก่ เราก็ยิ่งเฉา ความแก่เป็นเรื่องของธรรมชาติครับ มันจะมาของมันเอง ถึงแม้เราไม่คิดถึงมัน มันก็ก้าวล่วงมายังเราทุกลมหายใจ ความคิดผมนะครับ เราจะไม่คิดถึงความแก่ เราหันมาคิดถึงว่าทำอย่างไรให้เรามีความสุข ทำอย่างไรที่เราจะทำประโยชน์ที่ทำให้ผู้อื่นได้มีความสุข ทำอย่างไรอย่าให้เราไม่พบกับโรคภัยไข้เจ็บ ความแก่ก็จะเดินทางช้าลง ยิ่งไปคิดถึงมันก็ยิ่งชอบมันจะเกาะกินหัวใจเราตลอดเวลาครับ ความแก่ก็บุกรุกเราตลอด แท้จริงแล้วคุณยังไม่แก่ครับ ดูจากภาพนะครับ และยิ้มเก่งด้วย ลืมมันเสียเถอะครับความแก่ แต่ไม่ใช่ว่าจะให้ประมาทในสังขารนะครับ เราคิดหลักกระแสจิตมาจับดูครับ เราคิดถึงเพื่อนคนหนึ่งซึ่งขณะนี้ไม่รู้อยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ จู่ ๆ เพื่อนที่เราคิดถึงก็โทรศัพท์มาหาเรา และเขาก็บอกว่าไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงกดโทรศัพท์มา นั่นอยู่ไกลนะครับ นี่ร่างกายของเรา พอเราคิดถึงมันก็ถึงเลย มันก็มาเลย แสดงเลย ความแก่ไงละครับ ยิ่งคุณเป็นครูมีความสุขอยู่กับเด็ก ๆ โอกาสที่จะคิดถึงความแก่ยากมากครับ เพราะเราอยู่กับเด็ก เราก็คิดถึงเด็ก ความเป็นเด็กก็จะฝังอยู่ในใจ เพราะเราจะต้องเข้าใจเด็ก ว่าเขาต้องการความสุข เราก็ต้องการความสุข เราไม่ได้ต้องการความแก่ แต่ความแก่มันจะมาของมันเองไม่ต้องไปคิดถึง หยุดคิดถึงความแก่ก็เหมือนเราหยุดดื่มน้ำอัดลม น้ำอัดลมยิ่งดื่มก็ยิ่งสะสมสิ่งที่ทำลายกระดูกและระบบอื่น ๆ ของร่างกาย ดื่มทุกวันมันก็ทำลายทุกวัน ความแก่ก็เหมือนกันยิ่งคิดมันก็ยิ่งเพิ่มเช่นกันครับ ออกจะขอโทษด้วยที่เขียนมายาวครับ เพราะคุณเป็นผู้หนึ่งที่เข้าไปอ่านบล็อกของผมบ่อย ผมเป็นคนหนึ่งครับที่ไม่คิดถึงความแก่โดยปล่อยไปตามธรรมชาติครับ ก็เลยหาโอกาสทำความดีให้กับตนเองและผู้อื่น โดยการแสดงความคิดเห็นอย่างนี้แหละครับ แต่ถ้าผลปรากฏว่าคุณมีความกระชุ่มกระชวยขึ้นหลังจากหยุดคิดถึงความแก่ คุณก็ไม่ต้องแจ้งไปที่ผมนะครับ คุณก็ช่วยแบ่งปันต่อ ๆ ไป ความแก่ของคุณก็จะชลอลง อย่าเชื่อผม หันลองมาทำตามที่ผมว่ามาดูซิครับ แต่ถ้าขัดกับหลักคิดของคุณ ก็ขอให้อ่านแล้วผ่านไปก็ได้ครับ ความคิดเห็นของผมน่าจะเป็นความคิดเห็นที่ยาวที่สุด แต่จะน่าเบื่อที่สุดหรือไม่อยู่ที่ผู้อ่านตัดสินครับ
ธนา นนทพุทธ
ตอนนี้ยังไม่ปวดไม่เมื่อยอ่ะ....
ถ้าปวดเมื่อยเมื่อไหร่จะเอาวิธีครูอ้อยไปใช้นะคะ
.......อย่าเพิ่งนึกว่าตัวเองแก่......ทำตัวให้สาวเข้าไว้แล้ว...สบายใจจ้าครูอ้อย
ขอบคุณมากค่ะ น้อง 
ถาวร
มีความสุขมากๆๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ ท่าน ธนา นนทพุทธ [IP: 118.173.155.75]
คนที่บ้าน บอกว่า ไม่แก่ เท่ากับ คนทั้งโลก บอกว่า ไม่....ก็ใช้ได้แล้วค่ะ
ขอบคุณที่เขียนมายาว น่าอ่านเชียว
มีความสุขมากๆๆนะคะ
