เมื่อประมาณกลางเดือนผู้เขียนได้มีโอกาสเข้าร่วมรับฟังการนำเสนอ best practice ของพี่น้องพยาบาลในโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราช ทั้ง 21 แห่ง
มีโรงพยาบาลสองแห่ง ที่พูดถึงนวตกรรมสิ่งประดิษฐ์สำหรับผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ถุงลมโป่งพองในการเป่าให้ปอดขยายตัว
โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ใช้ ขวดพลาสติกขนาด 1 ลิตร สองขวดให้คนไข้เป่าให้น้ำจากขวดหนึ่งย้ายไปอยู่ในอีกขวดหนึ่ง
โรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่งบอกว่า ผู้ป่วยจะใช้ใบมะพร้าวมาทำเป็นปี่แล้วเป่า
นวตกรรมทั้งสองอย่างเกิดจากการเรียนรู้ของผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ การทำปี่ให้ผู้ป่วยเป่า ได้รับคำวิพากย์ว่าน่าสนับสนุน เพราะเป็นการเก็บเอาสิ่งรอบข้างมาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ ดูเหมือนจะเป็นสิ่งเรียบง่ายไม่มีราคา แต่ก็มีคุณค่า รวมถึงยังบ่งบอกถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นด้วย
ผู้เขียนเห็นว่า การเกิดนวตกรรมต่างๆขึ้นมา ล้วนเกิดจากการเรียนรู้ ทักษะประสบการณ์ ที่ผ่านการจัดการแล้วว่า สิ่งไหนเหมาะสิ่งไหนควร สำหรับตนเอง แต่...ก็ยังสามารถที่จะปรับปรุงปรับเปลี่ยนกันต่อไป
หากสามารถศึกษาต่อว่า ระหว่าง ขวดสอง 2 ใบ กับปี่ใบมะพร้าวอันเล็กและเบา สามารถทำให้ปอดขยายได้เท่าๆกัน เราจะเลือกอะไรสำหรับคนไข้ หรือคนไข้จะเลือกอะไรสำหรับเขา สิ่งที่เขาเลือกน่าจะเป็นสิ่งดีที่สุดสำหรับเขาเหมาะสมกับเขา
ความเรียบง่าย สามารถให้ประโยชน์ได้มากมายเช่นกัน.....
สวัสดีค่ะคุณป้าแดง
แวะมาศึกษานวัตกรรมที่น่าสนใจค่ะ วันนี้ที่โรงพยาบาลบรบือก็จัดกิจกรรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยโรคหอบหืดด้วยค่ะ ทั้งฝึกดูด ทั้งฝึกเป่า เป็นที่สนุกสนานทั้งคณะค่ะ
ที่ เมืองไทย มีเครื่อง incentive spirometry หรือเปล่าคะ
ดิฉันเป็นพยาบาลที่อมเริกา เรียนหลักสูตรพยาบาลที่โน่น อยากศึกษา ทำความเข้าใจวิชาการพยาบาลที่เมืองไทยว่าแตกต่างจากที่อเมริกาอย่างไร และอยากแลกเปลี่ยนความรู้กับพยาบาลที่เมืองไทยด้วย
ชีวิตของคุณหมอนั้น .....
..............................
เป็นชีวิตที่อุทิศตนอย่างแท้จริง เงื่อนไขในเรื่องผลหรือเงินเดือน คงมิใช่สิ่งที่มีความสำคัญ แต่ด้วยความที่กระผมเข้าใจว่า ป้าแดงมีความรักในสิ่งที่ตนมี งานของคุณป้าจึงเป็นงานที่มีความสุขอย่างแท้จริง และความสุขนี้ ยังได้ช่วยเผื่อแผ่ให้เป็นประโยขน์กับเพื่อนผู้ดำรงชีวิต
..............................
ขอขอบพระคุณมากครับ ที่ได้มีโอกาสเรียนในสิ่งที่ตนเองไม่เคยทราบ ด้วยความเคารพขอรับ
ได้ความรู้มากเลยครับ
ขอบคุณท่าน เบดูอินค่ะ