เป็นคนเดินดิน คนธรรมดา เกิดมาก็ตั้งใจเรียนหนังสือ เป็นลูกที่ดีของพ่อกับแม่มาตลอด ถ้าจำไม่ผิดก็ไม่เคยทำให้พ่อ แม่เสียใจเลยนะ...ถึงเวลาเรียนก็ไปเรียน ถึงเวลาสอบก็ไปสอบ ช่วยงานบ้านเหมือนเด็กทั่วไป ตอนเรียนเหมือนเข้าใจสอบทีไร ไม่ค่อยเป็นท่าเป็นทางทุกที......แต่ก็เรียนผ่านจนได้ จาก มัธยม-โรงเรียนสตรีชื่อดังประจำจังหวัด ต่อด้วยพยาบาล มหิดล บรรจุรับราชการที่ รพ.ของแผ่นดินทำงานอยู่ 2 ปีก็ตามหาเป้าหมายชีวิตต่อ สุดท้ายจบ โท (บริหารสาธารณสุข) ดังตั้งใจ เจอเพื่อร่วมรุ่นที่ดี เจออาจารย์ที่ดี และน่ารัก เข็นลูกศิษย์คนนี้จนจบ....เหนื่อยมากๆ ขอบอก...ทำงานต่อจนอายุงานเริ่มมากขึ้น....ไม่น่าเชื่อแป๊บเดียว 10-11 ปี นานนะเนี่ยะ เป็นอันว่าอยู่ กทม. 15 ปี จากนั้นก็ผันตัวเองออกนอกวงการ กลับมารับใช้บ้านเกิด แต่อย่างไรก็ยังไม่ห่างหายจากงานด้านสุขภาพ เริ่มงานใหม่ ที่ใหม่ แต่ยังไงก็ยังรำลึกถึงพระบิดาและ พี่ๆน้องๆที่ รพ.ของแผ่นดินเสมอมา....
ก่อนจะมาเป็น Blog
มิถุนายน 2553
เริ่มอยากมี Blog เป็นของตนเอง โชคดีที่พี่ในทีมทำงานเก่งการเขียนและเก่ง Com รู้ว่าเราอยากเขียน Blog แกก็แนะนำวิธีการเขียนอย่างไม่รีรอ..ยินดีให้ข้อมูลดีๆ จึงมีเรื่องราวมาเล่าต่อได้ในปัจจุบัน
ขอบคุณทุกคนที่มีส่วนผลักดันให้เป็นคนดีของสังคมได้จนถึงทุกวันนี้