อ.นุ
วัชรชัย วิริยะสุทธิวงศ์

สอนแม่หัดปฏิบัติธรรม


 

 “ง่ายนิดเดียว แม่ตั้งใจฟังนะครับ
พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า
ชีวิตเราประกอบด้วย กายกับ.... กับอะไรนะแม่”
แม่หยุดคิดอยู่นิดนึง..
“แม่ครับ... ชีวิตเราประกอบด้วย กายกับใจ
ความทุกข์เวลามันเกิดก็เกิดที่กายที่ใจนี้แหละ
แล้วอะไรเป็นสาเหตุ ที่ทำให้มันเกิดทุกข์ล่ะแม่”

"หนังสือเล่มนี้.. เป็นการบันทึกเรื่องราวเล่าเรื่อง การสอนแม่ฝึกหัดปฏิบัติธรรม จึงเป็นเรื่องเล่าเบาๆ ไม่เครียด จบเป็นตอนๆ ไม่สั้นไม่ยาว พอไม่ให้ง่วงเหงาหาวนอน และแล้วแม่ก็สามารถปฏิบัติธรรมได้อย่างไม่อายใคร เพราะใจศรัทธามาเต็มร้อย ชีวิตที่ผ่านโลกมามากเจอทั้งสิ่งที่รักที่ชัง เจอะทั้งสิ่งที่พลัดที่พราก ที่จากกัน จึงอยากหาที่พึ่งที่แท้จริงให้กับชีวิตและเป็นช่วงสุดท้าย ท้ายสุดของชีวิต"


"ธรรมะของพระพุทธองค์ แท้จริงมิได้ยากจนเกินความสามารถของมนุษย์ที่สมควรฝึกได้ แต่ที่ยากเพราะเราไม่เข้าใจ ที่ไม่เข้าใจก็เพราะไม่ใส่ใจเข้าไปศึกษา การศึกษาก็มิใช่ต้องไปเข้าห้องนั่งเรียนตามที่ท่านจัดหลักสูตรไว้สอนกัน อย่างนั้นมันก็ดีและมีประโยชน์มิใช่น้อย แต่การศึกษาที่แท้จริงต้องเป็นการศึกษาจากกายจากใจเรานี้เอง นั่นแหละ....จึงจะใช่ของแท้ ของจริง"


"การศึกษาในเบื้องต้น ต้องฟังให้เข้าใจ ต่อไปต้องพิจารณาใคร่ครวญในสิ่งที่ได้เรียนได้ฟังมาด้วยเหตุผลสุดท้ายต้องลงมือศึกษาเรียนรู้ความจริงที่เกิดขึ้นในกายในใจเรานี้ ท่านเรียกว่า ภาวนา หรือการปฏิบัติธรรม และสิ่งที่สำคัญ ต้องมีความจริงใจในการปฏิบัติแบบประจำสม่ำเสมอทุกวัน มิใช่นานๆ วันค่อยปฏิบัติ"


"อย่าเอาแต่มีความจริงจัง คือเห็นว่าสิ่งนี้ดีมีประโยชน์แล้วก็เร่งปฏิบัติแบบไฟไหม้ฟาง วูบเดียวก็แฟบดับ ขอให้มีความจริงใจในการฝึกตน จงมีสติฝึก รู้กาย รู้ใจ ทุกวันและในระหว่างวันอย่าได้ขาด ผลที่ท่านจะได้ จะเป็นอะไรอย่างไรก็ตาม ขอเพียงท่านรู้ตามที่มันเป็น โดยไม่คาดหวังใดๆทั้งสิ้น ท่านก็จะพบกับความเปลี่ยนแปลงแบบไม่เคยคาดคิดมาก่อนเช่นกัน สัจธรรมทั้งหลายจะเกิดขึ้นให้ท่านได้รู้เห็นเองในวันหนึ่ง"


"คุณแม่ท่านนี้ได้ฝึกตนแล้ว บัดนี้ถึงแม้ท่านจะยังไม่ได้บรรลุธรรมเป็นอริยบุคคลชั้นใดๆเลยก็ตาม แต่ความทุกข์ก็ได้ลดน้อย เบาบางลงมิใช่น้อย"


"ท่านล่ะครับ อาจเป็นผู้หนึ่งที่ไม่มีโอกาสได้รับการศึกษาหรือมีโอกาสได้รับการศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรมมามากกว่าคุณแม่ผู้สูงวัยท่านนี้ก็ได้"


"ถึงเวลาแล้วหรือยังครับ ที่เราจะหวนกลับมารู้จักตัวเองและให้เวลากับตัวเอง เรียนรู้และเข้าใจความเป็นจริงของชีวิตตัวเราเองให้มากขึ้นกว่านี้"


"ท่านเป็นผู้หนึ่งที่มีโอกาส เพียงแต่ขอให้ท่านจริงใจต่อ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และหมั่นฝึกฝนตนอย่างสม่ำเสมอ วันหนึ่งผลจะปรากฏขึ้นกับตัวท่านเองจงอย่าดูถูกตัวเอง จงให้โอกาสตัวเอง แล้วโอกาสทองก็จะเป็นของท่านในวันหนึ่ง"

"ขอเป็นกำลังใจและอนุโมทนาล่วงหน้านะครับ"

รยุทธ เวชเจริญยิ่ง

 แนะนำหนังสือน่าอ่าน เล่ม ๑๒ :

ชื่อหนังสือ : สอนแม่หัดปฏิบัติธรรม

ผู้เรียบเรียง : ธีรยุทธ เวชเจริญยิ่ง

 สำนักพิมพ์ : เรือนธรรม

หมายเลขบันทึก: 369729เขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2010 04:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:07 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ

ขอบคุณบันทึกดีมีประโยชน์มากๆ

โชคดีมีความสุขค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ อ.อ.นุ

ขอบคุณที่ทำให้เห็น และได้อ่านบันทึกนี้

ได้จังหวะดีจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

อ่านบันทึกนี้แล้วเห็นตามอย่างยิ่งเลยค่ะ...

ความใส่ใจต้องมาก่อนแล้วจึงจะเข้าไปศึกษาอย่างพินิจพิเคราะห์  ฝึกปฏิบัติตามจนกระทั่งเกิดเป็นความเคยชิน

ความเปลี่ยนแปลงในใจตนเองจะเป็นสิ่งที่เราจะได้รับตามมา  เมื่อเราทำสม่ำเสมอก็จะเกิดปิติสุขทั้งกายและใจ

ขอบคุณกับบันทึกที่มีสาระมากมายนี้นะคะ

ขอบคุณครับ คุณครู mena, krutoiting, krugui Chutima

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท