รวบรวมงานระยะใกล้

ช่วงนี้เขียนบันทึกได้ไม่บ่อยครับ อันเนื่องจากปัญหาหลายประการ แต่ที่แน่ๆ งานยังแน่นเหมียนเดิม ฮือ จำไม่ได้แ้ล้วว่างานล่าสุดที่เอามาเล่าไว้คืออะไร เอาเป็นว่า เริ่มกับงานนี้แล้วกันครับ วันจันทร์ ไปร่วมรับฟังแนวทางการประกันคุณภาพสำหรับปี 53 ที่ ม.ทักษิณ ออกตอนเช้าครับ 06.30 น. สุดท้ายช้ากว่ากำหนดไป 20 นาที อันเนื่องจากต่างคนต่างรอกัน (ฮือ รออยู่ใกล้ๆ กันนี่แหละครับ ไม่มีใครมาสาย มีแต่รอกันอยู่เฉยๆ ฮิฮิ)

ความจริงตั้งใจจะแวะทานข้าวเช้าที่ อ.จะนะ สถานที่ประจำของชาว มอย.ครับ แต่ดูเวลาแล้วไม่แวะดีกว่า ไปถึงก็พอดีกับเวลา กิจกรรมยังไม่เริ่ม ผมก็ลังเลว่าจะไปทานข้าวก่อนดีหรือเปล่า สุดท้ายไปลงทะเบียนก่อนดีกว่า สรุปว่า เข้าห้องประชุมแล้ว จะพากันออกไปทานข้าวอีกก็เกรงใจผู้จัด เลยนั่งประชุมเลยดีกว่า งานนี้เลยสะกิดว่า ใครไม่ไหวก็แว้บออกไปทานก็ได้ โรงอาหารอยู่ใกล้ๆ ห้องประชุม

(อ.ประดิษฐ์ รองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ เป็นโต้โผใหญ่ของงานนี้ครับ)

ฟังประเด็นเกี่ยวกับตัวบ่งชี้และเกณฑ์ใหม่สำหรับปี 53 แล้ว เหมือนจะช่วยให้โล่งขึ้น แต่ดูลึกๆ แล้วก็ยังน่าจะเหนื่อยเหมือนเดิม หรือหนักกว่าเดิมก็ไม่ทราบ ฮา เสียดายงานนี้เขาจัดครึ่งวันเองครับ ความจริงถ้าจัดเต็มวัน มีกิจกรรมเพิ่มเติมในช่วงบ่ายด้วยจะดีมากเลย

สำหรับสัปดาห์นี้มีอีกงานหนึ่งที่สำคัญมาก คือ ประชุมสภาวิชาการ งานนี้รับคำสั่งโดยตรงจากท่านอธิการบดีครับว่า "ต้องจัดให้มีการประชุม" รับคำสั่งมาเดือนกว่าแล้วครับ แต่กว่าจะได้รับการตัดสินใจฟันธงเรื่องวันที่ประชุม ก็เหลือเวลาแค่ไม่กี่วันก่อนหน้าการประชุม ออกหนังสือเชิญประชุมพร้อมๆ กับความรู้สึกอายตัวเองมากๆ ครับ คือถ้าเป็นคนกันเองภายในอย่างเดียว อันนี้ผมไม่ซีเรียสเท่าไรครับ เชิญเช้าประชุมบ่ายก็ยังคิดว่าถ้าจำเป็นคงไม่มีใครว่า แต่งานนี้ผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกแถมมีทั้งใกล้และใกล้ ยอมรับว่าเกรงใจจริงๆ สุดท้ายพอหนังสือเชิญไปถึงกรรมการ ผมก็ได้รับการโทรศัพท์มาจากกรรมการที่อยู่ไกลสุดครับ โทรมาแจ้งติดภารกิจ พร้อมทั้งฝากขอโทษมากๆ ที่ไม่ได้มาร่วมประชุม ฮือ ผมละยิ่งอายเป็นทวีคูณ เพราะความจริง ผมต่างหากที่ต้องขอโทษท่านที่เพิ่งออกหนังสือเชิญไป

(ให้ทีมงานเป็นคนบันทึกภาพการประชุมครับ ถ่ายไปเกือบสิบรูป ชัดอยู่รูปเดียว ฮา)

เสร็จจากประชุมกรรมการจากภายนอกที่ติดภาระกิจมาร่วมประชุมไม่ได้ ยังโทรมาถามผลสรุปของการประชุมครับ งานนี้ต้องเรียนว่า กรรมการจากภายในขาดประชุมมากกว่าภายนอกครับ เพราะภายในมาครึ่งขาดครึ่ง ส่วนกรรมการภายนอกขาดเพียงท่านเดียว ฮา

ประเด็นการประชุมอาจจะน่าสนใจน้อยกว่าบรรยากาศการประชุมครับ ผมรู้สึกถึงอารมณ์กรรมการถึงความห่วงใยและเป็นกำลังใจให้กับการทำงานของมหาวิทยาลัยครับ ดังนั้นแม้วาระแจ้งเพื่อทราบก็เลยต้องมีการอภิปรายแสดงความคิดเห็น คิดๆ ไป ถ้ารู้ว่าบรรยากาศเป็นแบบนี้ ผมน่าจะใส่ไว้ในวาระพิจารณาเสียทั้งหมดเลยน่าจะดีกว่า ฮิฮิ

สัปดาห์ที่ผ่านมาความจริงอยากเปิดห้องทำงานมากๆ ครับ สำหรับการเคลียร์งานสำคัญสองสามเรื่อง แต่ทำไม่ได้ ผลก็คือวุ่นจริงๆ งานก็ไม่เสร็จตามเวลาด้วย หลายคนเข้ามาที่ห้องเห็นสีหน้า แล้วก็บอกว่า งานยุ่งหรือ? ไว้โอกาสหน้าแล้วกันค่อยมาคุยใหม่ แต่บางคนเข้ามาก็คุยเลย ฮา แถมเริ่มด้วยคำถามว่า ว่างใช่มัย ฮือ ถามมาอย่างนี้ก็ต้องตอบว่า ว่างครับ นิดหนึ่ง แล้วเริ่มคุยเลย ฮา ความจริง ดูเหมือนว่า งานผมจะเป็นเหมือนไปเร่ง ไปตามงานคนอื่นให้ทำให้เสร็จตามกำหนดครับ แต่ความจริงไม่ใช่เลยครับ เพราะภาพนั้นแค่ครึ่งเดียว แต่งานส่วนใหญ่พอเร่งชาวบ้านชาวช่องแล้ว ทั้งหมดมันก็จะไหลกลับมากองอยู่บนโต๊ะผมเองทั้งนั้นเลยครับ ไม่เป็นไรครับ มีคนให้ข้อคิดกับผมไว้ว่า "อัลลอฮ์จะไม่ทรงทดสอบบ่าวของพระองค์ เกินกว่าที่บ่าวจะรับได้ครับ"

[เสียงเล็กๆ فؤاد]

เป็นกำลังใจให้เสมอครับอาจารย์...ผมเพิ่งกลับมาจาก กทม. เช้านี้มีเวลาคงได้ไปแลกเปลี่ยนพูดคุยบ้างนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ

[จารุวัจน์ شافعى]

ขอบคุณครับอาจารย์ เสียงเล็กๆ فؤاد 

อย่าลืมเล่าสู่กันฟังถึงความสำเร็จของการไป กทม. รอบนี้นะครับ