My life my style.
ก่อนหน้าจะมีบล็อก ได้เตรียมเขียนความเป็นตัวเอง นั่งคิดเขียนอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง วันนี้มีโอกาสเข้ามาเลยเอามาลงซะเลย
ตอนนี้อายุ 30 ปี ได้อ่านหนังสือ หลาย ๆ เล่ม ทำให้รู้ว่า ถ้าไม่ได้อ่านหนังสือแล้วชีวิตคงขาดสีสันและรสชาติไปเยอะ ตนเองเป็นคนที่มีความคิดที่ค่อนข้างจะแปลกแตกต่างไปจากคนทั่วไป แต่ก็ยังคงแฝงไปด้วยการอบรมเลี้ยงดูของแม่ที่จะเต็มเปี่ยมด้วยคุณธรรมที่ดีงาม เรื่องที่ว่าแปลกนี้ คงเป็นเรื่อง การที่ตัวเองได้ก้าวเข้ามาเป็นคริสเตียน ได้มาเชื่อเรื่องของพระเจ้า นั่นถือว่าเป็นจุดเริ่มต้น ของ new Life ซึ่งทำให้ชีวิตมีคุณค่าขึ้น เพราะมันบ่มเพาะการที่จะพัฒนาตนเอง การไฝ่รู้ การไม่ยอมอยู่กับที่ เป็นความเชื่อความมั่นใจว่า ทุกสิ่งในชีวิตของเรา จะต้องดี แม้เจอเรื่องไม่ดีบ้าง แต่สุดท้ายมันก็จะดีเอง
พอได้มารู้เรื่องศาสตร์ใหม่ สุนทรียสนทนา เป็นเรื่องการฟังอย่างลึกซึ้ง ก็ยิ่งสนใจ และอยากจะเข้าไปสัมผัส
พอมีลูกก็ได้ศึกษาเรื่องลูก จนมาค้นพบ การทำโรงเรียนที่บ้าน หรือที่เรียกกันว่า โฮมสคูล แต่ตนเองชอบคำว่า โฮมเมดสคูลมากกว่า (จากหนังสือ Home made school ของอ.วิศิษฐ์ วังวิญญู) จึงเป็นความตั้งใจ อย่างแน่วแน่ ว่าจะทำให้กับลูกของตัวเอง
ยิ่งได้ศึกษา จากหนังสือ จากการได้เรียนเกี่ยวกับวิชาชีพครู ทำให้ยิ่งมั่นใจ ว่าจะเป็นคำตอบในการศึกษาสำหรับลูกมากกว่าการพาลูกเข้าระบบโรงเรียน ที่มีครูเป็นผู้สอน โดยยึดหลักสูตรแกนกลางเพียงเท่านั้น ส่วนตัวไม่ได้มีอคติกับผู้ที่พาลูกเข้าระบบโรงเรียน แต่น่าจะเกิดจาก ตัวเองที่ถูกพาเข้าระบบโรงเรียนก่อน แล้วพบกว่าที่เราเรียนมาไม่ใช่คำตอบ และคิดว่าชีวิตคนเรามีสิ่งให้น่าค้นหาน่าเรียนรู้มากกว่านั้น
มีคำนึงเป็นคำที่ใช้บอกกับตัวเองในการเรียนรู้เสมอว่า “โลกนี้คือสนามเด็กเล่น” สนามเด็กเล่น ในภาษาอังกฤษเรียกว่า Play Ground ซึ่งเข้าใจว่าเป็นพื้นที่เล่น ใครก็ได้มาเล่น อย่างที่เข้าใจ ก็คือ โลกทั้งโลกนี้คือพื้นที่ที่เราจะค้นหา เรียนรู้ คงไม่ใช่ทั้งหมด แต่สิ่งที่เราอยากรู้ อยากทำ อยากเข้าใจ อยากจะไปหา
ชีวิตของตนเองคิดเสมอว่า ไม่ใช่แค่การหาเงินให้ได้มาก ๆ (แต่ก็อยากมีมากจะได้เที่ยวรอบโลก) อยากใช้ชีวิตให้ช้าลง เราจะได้ไม่ลืมอะไรบางอย่าง สิ่งสวยงามที่จักรวาลนี้มอบให้ รู้จักกันแล้วจะหาว่าเพี้ยน แต่คิดว่าตัวเองก็ยังเพี้ยนไม่พอ ยิ่งเข้าใจตัวเองยิ่งต้องเพี้ยนมากกว่านี้แน่
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน และยินดีที่จะได้มีเพื่อนแลกเปลี่ยนประสบการณ์ แบ่งปันสิ่งดี ๆ ผ่านไซเบอร์ GOTOKNOW นี้
ความเห็น (6)
เขียนดีครับ น่าอ่าน น่าติดตาม มีสีสัน มีชีวิตชีวา แฝงแง่คิด เขียนจากชีวิต .. เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของ "การเขียนบันทึกที่ดี"
ขอบคุณมาก ๆ คะอาจารย์ คนเขียนยิ้มแก้มปริแล้วคะ
อิดฉาที่ทำ โฮมเมดสคูล ให้ลูกได้ครับ...
ผมได้แค่คิด...ไม่มีปัญญาทำ...
....
ตนเองเป็นคนที่มีความคิดที่ค่อนข้างจะแปลกแตกต่างไปจากคนทั่วไป
เป็นเอกลักณ์ที่โดดเด่นมากเลยครับ...ดูลึกลับ น่าค้นหา น่าติดตาม...
ชีวิตของตนเองคิดเสมอว่า ไม่ใช่แค่การหาเงินให้ได้มาก ๆ (แต่ก็อยากมีมากจะได้เที่ยวรอบโลก) อยากใช้ชีวิตให้ช้าลง เราจะได้ไม่ลืมอะไรบางอย่าง สิ่งสวยงามที่จักรวาลนี้มอบให้ รู้จักกันแล้วจะหาว่าเพี้ยน แต่คิดว่าตัวเองก็ยังเพี้ยนไม่พอ ยิ่งเข้าใจตัวเองยิ่งต้องเพี้ยนมากกว่านี้แน่
นึกว่าผมคิคล้าย ๆ แบบนี้คนเดียว..แสดงว่าผมก็มีเชื้อเพี้ยน ๆ ด้วยละ ฮิฮิ
ไม่ผิดหวังเลยคะ ที่สมัครบล็อกที่นี่ ก็หวังว่าจะได้เจอคนเพี้ยน ๆ เหมือนกันนี่แหละคะ
คนบ้านเดียวกัน
ยังคิดอะไรคล้ายกันด้วยนะครับ
หรือคนสิชล..เป็นแบบนี้แทบทุกคน
ให้กำลังใจกับทุกสิงที่ตั้งใจ
ดีใจมากคะ ได้รู้จักคนสิชลที่คิดคล้าย ๆ กัน เป็นกำลังใจให้เช่นกันคะ