+*+ วันที่12#ใบงานที่1 ช.1/4 1/3 +*+

วันนี้เป็นวันที่ 12 ของการเป็นคุณครู แต่ชื่อเรื่องอาจแปลกตาไปบ้าง เพราะคุณครูองคุลีมาร แนะนำมา ซึ่งดิฉันเองก็ไม่คุ้นเลยค่ะ ฮ่าๆ แต่ถนัดนับวันมากกว่า ตั้งแต่สมัยอยู่สตอรี่ไทยแล้ว แต่ก็จะพยายามนะคะ เมื่อคืนเป็นการอัพบล็อคย้อนหลัง ครูหยุยมาคอมเม้นท์ให้ ช่างเป็นเกียรติแก่ดิฉันเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ เพราะชื่นชมและศรัทธา ในตัวครูหยุยเป็นอย่างมาก ซึ่งครูหยุยก็ได้แนะนำว่า ควรจะไปกับเด็กๆบ้าง รู้สึกผิดเลยที่ไม่ได้โทรไปถามเด็ก และไม่ได้ไปกับเด็ก

เช้านี้สอน 1/4 ครอบครัวศึกษา แต่ก่อนหน้านั้นเป็นโฮมรูม ครูประจำชั้นปล่อยช้ามาก เลทไป 15-20 นาทีได้มั้ง สำหรับดิฉันไม่ใช่ปัญหาไง แต่เด็กๆจะมีเวลาทำใบงานน้อยมาก ระหว่างที่รอครูประจำชั้นปล่อย มีเด็กมาถามว่า "ห้อง 122 อยู่ไหนครับ" เลยบอกว่า “ชั้นล่างค่ะ พึ่งมาเรียนหรือคะ” “ครับ” “ห้องไหนล่ะ” “1/2 ครับ” ป้าด...ดิฉันปวดหัวแน่ๆ แค่พวกแกงค์ลองของก็ว่าหนักหนาแล้วนะคะ ไหงห้องนี้มีเด็กมาเพิ่มเรื่อยๆอ่ะ แล้วจะตามงานทันไหมเนี่ย ปวดหัวจริงๆ ก็เข้าไปสั่งใบงานที่ 1 และขู่ให้ส่งภายในชั่วโมง พร้อมกับทวงสมุด เด็กๆบ่นว่า “วันนี้ครูมาแปลก ดุมาก ผมไม่อยากให้ครูดุ” ฮ่าๆ แต่พอหมดชั่วโมงก็ไปนั่งหน้าห้อง เด็กวิ่งเอางานมาส่ง ทั้งๆที่ครูวิเข้าห้องแล้ว

คาบสองว่างค่ะ เลยตรวจงานเด็ก พอช่วงพักก็ไปเข้าเวร เจอแกงค์ลองของ ก็ถามว่า “ทำไมไม่โทรมาชวนครูล่ะ อุตส่าห์รอ” “ไม่ได้ไปครับ แล้วครูทำไมไม่โทรมาหาผม” “ครูไม่กล้า กลัวเมียเธอรับ” “ผมยังไม่มีครับ” แล้วก็อยากแซวกลับไปว่า “แต่หัวหน้าแกงค์ลองของมี” ฮ่าๆ แต่ไม่กล้าแซวค่ะ ก็ดีใจนะคะที่พวกนี้ยังไม่ได้ไป ไม่อย่างนั้นคงจะรู้สึกผิดค่ะ เพราะครูหยุยบอกว่า ควรจะไปกับเด็กบ้าง หลังจากเข้าเวรเสร็จแล้วก็มาตรวจงาน แล้วพอใกล้เที่ยงก็มาทานข้าว วันนี้ร้อนได้ใจจริงๆเลยค่ะ พัดลมก็ยังไม่เปิดไงคะ ไม่ถึงเวลา โรงเรียนนี้เค้ามีเวลาปิดเปิดพัดลมที่โรงอาหารค่ะ ประหยัดไฟ ลดโลกร้อน แต่คนร้อนมากค่ะ

คาบห้าสอนห้อง 1/3 ครอบครัวศึกษา ก็ขึ้นกระดาน สั่งใบงาน เด็กแซว “ขึ้นกระดานอีกแล้ว มีแต่งานๆ” แล้วก็มีแซวอีกว่า “ครูครับ วันนี้ทำไมครูสูงจังเลย” ปกติดิฉันจะใส่รองเท้าคัทชูไม่มีส้น เพราะคล่องตัวดีค่ะ แต่พักหลังมานี้ ใส่รองเท้าคัทชู ส้นเข็มอีกต่างหาก มันเลยดูสูงขึ้น แต่เวลาเดินต้องระวัง ฮ่าๆ ไม่งั้นหกขะล้มแน่ๆ ก็คุมเด็กทำใบงาน บางคนมีต่อรองขอเปิดเพลง ไม่อย่างนั้นคิดงานไม่ออก ก็ยอมค่ะ เพราะคุณครูก็อยากฟังด้วย ฮ่าๆ มีบางคนเปิดหนังสือบทที่หนึ่ง แล้วก็บ่นว่า “ผมจะจะเอาที่ไหนมาตอบเนี่ย” ทั้งๆที่คำตอบอยู่บทที่สอง เพื่อนๆต่างพากันขำค่ะ ทั้งห้องมีโก๊ะแค่คนเดียว แต่บางคนก็ไม่ส่งงาน ดิฉันไม่อยากจะจ้ำจี้จ้ำไชมาแล้วค่ะ เหนื่อย เพราะเด็กรู้แล้วว่าเกณฑ์การให้คะแนนเป็นอย่างไร สอนเสร็จก็กลับมาเช็คงาน ยังมีเด็กตามมาส่งที่ห้องอยู่บ้าง วันนี้ตอน 4 โมงเย็นมีประชุมครู แต่นักศึกษาฝึกสอนไม่ต้อง แปลกแฮะ แต่ก็ดีแล้วค่ะ ไม่อยากกลับบ้านเย็น รอเวลาให้ถึง 16:30 น. กลับบ้านโลด...