๕๙๐.ต่อยอดจากหน้าอนุทิน
"หน้าอนุทิน" เป็นหน้าแรกที่ฉันชอบอ่านเมื่อเข้าบล็อก อยากจะเขียนเหมือนท่านอื่น ๆ แต่เคยเขียนบ้างดูเหมือนไม่ตรงกับจริตของฉัน หลายครั้งจด ๆ จ้อง ๆ และเขียนแล้วก็ลบทิ้ง เพราะกลัวสื่อความไม่รู้เรื่อง จึงยุติการเขียนลงไปนานแล้ว วันนี้ได้อ่านหน้าอนุทินเหมือนเคยและได้พบอนุทินข้างล่างนี้
............................................................................................................
สวัสดีทุกท่าน สำหรับเช้าวันเสาร์ค่ะ
สมาชิกชาว GotoKnow.org มีกิจกรรมอะไรดีๆ ที่จะทำในวันเสาร์-อาทิตย์นี้บ้างคะ อย่าลืมแวะมาบอกเล่ากันบ้างนะคะ :)
โดยอ้างอิงอนุทินนี้ พิมพ์ @ และตามด้วยเลขอนุทิน 65878 ค่ะ
โดย มะปรางเปรี้ยว [ อนุทิน ] [ ลิงก์ถาวร #65878 ] [ แจ้งไม่เหมาะสม ]
สร้าง: ส. 19 มิ.ย. 2553 @ 09:51 แก้ไข: ส. 19 มิ.ย. 2553 @ 09:52 ขนาด: 621 ไบต์
.............................................................................................................
จึงอยากจะร่วมกิจกรรมกับคุณ มะปรางเปรี้ยว ผ่านบันทึกนี้ วันนี้เป็นวันหยุดจะตื่นนอนเช้าเป็นพิเศษ ไปออกกำลังกายโดยขี่จักรยานรอบ ๆ หมู่บ้าน รดน้ำต้นไม้ เลี้ยงคุณหมา ๆ ตั้งความหวังว่า "ขออย่าให้มีใครมาชวนไปข้างนอกเลยนะ วันนี้ขออยู่กับบ้านเงียบ ๆ สะสางงาน ดูแลต้นไม้ และอยู่ดูแลลูกน้อยหมา ๆ ทั้งหลายแหล่"
ประมาณ ๘.๓๐ น.มีโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยเข้ามา ปรากฏว่าเป็น "การแจ้งจากศูนย์โตโยต้าให้นำรถไปเข้าซ่อมภายในวันนี้" เนื่องจากสัปดาห์ที่ผ่านมาขับรถชนเจ้าหมาตัวหนึ่ง อย่างแรงและเร็วมาก หมาไม่เป็นอะไรเดินได้เพระไม่ถูกล้อรถทับ แต่กันชนและห้องแอร์แตก อันเป็นเรื่องธรรมดามากกับคนใช้รถใช้ถนน
ปัญหาของฉันจึงเกิดขึ้นว่าจะนำรถไปเข้าศูนย์แล้วจะกลับอย่างไรหนอ ลำดับแรกโทรศัพท์ไปหาน้องครูแมว ไม่รับสายเนื่องจากลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ ส่วนเพื่อนสนิทแต่ละคนมีกิจธุระเสียทั้งนั้น จึงเดินไปบ้านของเพื่อนบ้านในซอยเดียวกัน ทุกบ้านปิดประตูมีแม่กุญแจเฝ้าบ้านทั้งนั้น
คุณครูฉลองพ่อน้องออโต้บ้านที่อยู่ถัดไป รถยนต์เข้าซ่อมได้หลายวันแล้ว กำลังจะขับรถมอเตอร์ไซค์ไปส่งภรรยาที่ศูนย์ขนส่งในเมือง เขารับปากว่าจะขับมอเตอร์ไซค์ไปรับฉันที่ศูนย์โตโยต้าแยกต้นหว้านอกเมือง ฉันจึงแยกตัวลูกชายของเขาคือน้องออโต้ให้มาขึ้นรถยนต์และไปด้วยกัน
ก่อนที่จะขึ้นสะพานมหาวิทยาลัยนเรศวร สองข้างเป็นทุ่งนาและมีบ้านผู้คนเล็กน้อย ฉันขับรถตามหลังรถบรรทุกสิบแปดล้อพ่วง ตอนแรกคิดจะแซงแต่บังเอิญน้องออโต้กำลังสนใจกับกล้องส่องทางไกล จึงขับช้า ๆ ตามไประยะห่างประมาณ ๕๐ เมตร ทันใดเห็นรถบรรทุกหักรถเลี่ยงออกไปด้านขวา ทำให้เห็นตัวตะกวดนอนดิ้นอยู่บนถนนและถูกล้อรถทับส่วนหัว อาจจะไม่ใช่รถบรรทุกแต่อาจเป็นคันหน้าที่แล่นผ่านไปแล้ว ฉันจึงจอดรถข้างทางบอกให้คุณลุงคนหนึ่งไปช่วยเจ้าตะกวดไม่ให้ใครมาทับซ้ำอีก ฉันรอจนคุณลุงท่านนั้นไปจับตัวเจ้าตะกวดแล้วจึงเดินทางต่อ และชวนน้องออโต้ท่องบทแผ่เมตตาให้เจ้าตะกวด
ระหว่างทางน้องออโต้ถามว่า "จะผ่านร้านไทยการค้าไหม เพราะพ่อบอกว่าจะซื้อของเล่นให้" ฉันจึงถือโอกาสอบรมน้องออโต้ว่า "หากซื้อของเล่นโดยไม่จำเป็นจะทำให้เปลืองเงินของคุณพ่อ น่าจะเปลี่ยนจากของเล่นมาเป็นหนังสือการ์ตูนจะดีกว่า และตั้งคำถามให้น้องออโต้คิดตอบด้วยเหตุผล" น้องออโต้เป็นเด็กอายุเพียง ๘ ขวบที่ว่าง่ายและสามารถเข้าใจเหตุผลได้รวดเร็ว
ผ่านศูนย์ฮอนด้าหนองอ้อแวะเข้าไปทักทายพนักงานนิดหน่อยก่อนไปศูนย์โตโยต้า นำรถส่งพนักงานรับรถแล้วพ่อน้องออโต้ขับมอเตอร์ไซค์ไปรับพอดี เขาส่งเสื้อแขนยาวและหมวกกันน็อคของภรรยาเขาให้ฉันใส่ น้องออโต้ขึ้นนั่งรถแล้วแต่ฉันยังขึ้นไม่ได้ เพราะไม่ทราบจะขึ้นอย่างไร ยกขาก็ไม่ข้ามเบาะ ที่จริงต้องเหยียบที่พักเท้าก่อนขาจึงจะข้ามและนั่งได้
ระยะทางจากศูนย์โตโตต้าสามแยกต้นว้าถึงบ้านของฉันประมาณ ๓๐ กม. แรก ๆ ที่รถเริ่มออกก็รู้สึกกลัวมาก เพราะบรรทุกและรถยนต์แล่นอยู่บนถนนมากมาย และรู้สึกอึดอัดกับการสวมหมวกกันน็อคด้วย ภายหลังก็มั่นใจในการขับขี่ของเขามากขึ้น ก็รู้สึกว่าเป็นที่ค่อนข้างสนุกอีกรสชาติหนึ่ง ทำให้นึกถึงเด็กวัยรุ่นที่สนุกกับการเป็นเด็กแว้นเด็กสก้อยส์ และรู้สึกถึงข้อดีของการขับขี่มอเตอร์ไซค์ที่คล่องตัวและรวดเร็วเมื่อติดสัญญาณไฟจารจร เมื่อถึงไหล่ทางเขาขับขี่อยู่บนไหล่ทางเท่านั้นไม่ขึ้นไปเกะกะบนถนนทางวิ่งรถยนต์เหมือนคันอื่น ๆ กลับถึงบ้านถอดหมวกกันน็อคผมเปียกโชกทั้งศีรษะ นับเป็นเรื่องไม่ธรรมดาของคนสูงวัยอย่างฉันที่ขับมอเตอร์ไซค์ไม่เป็นและไม่คิดจะขับแต่ได้นั่งซ้อนท้ายระยะยาว ๓๐ กม.
ขณะที่รถแล่นบังเอิญน้องครูแมวโทรกลับมา แต่ฉันฟังไม่รู้เรื่อง เมื่อกลับถึงบ้านน้องครูแมวมาหาและรับไปสั่งตัดเสื้อที่ร้านจิปาถะ กว่าจะต่อรองราคาได้ก็เหงื่อตก และมีข้อแม้ว่าจะต้องสั่งเสื้อจำนวน ๓๖ ตัวขึ้นไปจึงจะให้เลือกขนาดได้ และต้องขายจำนวนกี่ตัวจึงจะได้เงินพอจัดค่ายแต่ละครั้ง โทรศัพท์หาน้องหนานเกียรติเกี่ยวกับการตกลงราคาจำหน่ายเสื้อและโทรศัพท์ติดต่อขอความช่วยเหลือจากคุณอาร์มฝากบันทึกประชาสัมพันธ์
น้องครูแมวโทรศัพท์ถามเพื่อน ๆว่า "ก๋วยเตี๋ยวร้านไหนอร่อยและราคาถูก" ถูกแนะนำให้ไปทานก๋วยเตี๋ยวที่ร้านมูมมาม และกาแฟเย็นที่ไม่มีรสชาติของร้านกาแฟสดใกล้ ๆ กันคนละ ๑ แก้ว
เราคุยกันว่าน่าจะไปหาผลไม้พื้นบ้านทานกัน จึงไปบนเขาวังดินสอ ได้หน่อไม้ เงาะและมะพร้าวอ่อนกลับบ้าน ๑ ทะลาย ไม่มีที่ไปต่อจึงกลับบ้านช่วยกันเขียนบันทึกขายเสื้อ...และต่อยอดด้วยบันทึกนี้ค่ะ
กิจกรรมของฉันในวันเสาร์ คุ้มกับเวลาที่กลัวจะสูญเสียไปอย่างไร้ค่า แต่กลับมีคุณค่าที่สามารถมองเห็น ได้อบรมน้องออโต้ ได้ช่วยเหลือเจ้าตะกวด และคนอื่นไม่ให้มาทับซ้ำ ๆ ได้ทำเพื่อสังคมและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ถูกกระตุ้นจากหน้าอนุทิน ขอขอบคุณน้องมะปรางเปรี้ยวและนักเขียนอนุทินทุกท่านเป็นอย่างสูง ที่ได้สนองต่อการเรียนรู้ตลอดมา
ความเห็น (26)
พี่ครูคิมคะ :)
แวะมาติดตามกิจกรรมประจำวันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
- นั่งมอเตอร์ไซด์สนุกดี
- แบบนี้มาเที่ยวกระท่อมอิงจันทร์ได้ค่ะ
- จะมีมอเตอร์ไซด์ไว้ต้อนรับ สำหรับเที่ยวชายทะเล อิ...อิ....
- แถมหมวกกันน็อคอีก 1 ใบ ดีมั้ยคะ
- ลูก ๆ ไปไหนมาไหนติดใจมอเตอร์ไซด์แม่ มากกว่าไปรถยนต์คุณพ่อ
- น้องภาคเคยชวนแม่ ให้ขับมอเตอร์ไซด์ไปสงขลา ฮา.......
- มีความสุขกับทุก ๆ กิจกรรมที่ทำนะคะ
พี่คิม
มีกิจกรรมดี ๆ ในวันเสาร์ได้สัมผัสธรรมชาติ สุด ๆ (เปียกทั้งตัว) มีความสุขวันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะน้องมะปรางเปรี้ยว
พี่คิมเขียนบันทึกแล้วส่งเป็นระยะ ๆ ค่ะ กลับมาอ่านใหม่ได้นะคะ ขอขอบคุณค่ะ เวลาที่กลัวสูญเสียกลับมีคุณค่าค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอิงจันทร์
มีความสุขไปอีกแบบค่ะ ตอนแรกทำเป็นกลัวเสียเวลา แต่ออกบ้านแล้วยังอยากจะไปโน่นไปนี่ วันนี้น้องแมวไปเยี่ยมญาติค่ะบ้านอยู่บนเขาธรรมชาติงามมากค่ะ อากาศดีด้วย
รอนะคะ นั่งมอเตอร์ไซค์ไปซื้อปลาทะลูกค่ะ
สวัสดีค่ะน้องphayorm แซ่เฮ
จากการที่ขับรถยนต์ได้ประมาณ ป.๖ ทำให้ไม่อยากขับมอเตอร์ไซค์เพราะกลัวค่ะ และไม่ชอบซ้อนเท่าไร คิดว่าไม่ปลอดภัย พอนั่งซ้อนวันนี้มันดีค่ะ
เป็นเสาร์ที่คุ้มค่าจริงๆด้วย วันนี้อยู่บ้านที่เมืองกาญจน์ เย้ๆๆๆๆๆๆมาก่อกวนแม่ ก่อนที่แม่จะไล่ออกจากกองมรดก
พี่คิมคนเก่ง....
ใช้เวลาวันเสาร์คุ้มค่าจริงเลยค่ะ krugui วันนี้ไม่ค่อยได้ป็นชิ้นเป็นอันนอกจากไปจ่ายของสดมาเตรียมทำอาหารใส่บาตรพรุ่งนี้ ( ใส่บาตรทุกๆวันอาทิตย์ ) แต่ได้ออกกำลังทุกวันมากบ้างน้อยบ้างค่ะ
มีความสุขกับวันหยุดนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
เป็นการเดินทางที่แสนวิเศษค่ะ (ได้อบรมน้องออโต้ ได้ช่วยเหลือเจ้าตะกวด และคนอื่นไม่ให้มาทับซ้ำ ๆ ได้ทำเพื่อสังคม)
ซ้อน MC. 30 Kms. เก่งจริงๆ ค่ะ ตอนเรียนจบพยาบาลใหม่ๆ จรรย์เคยซ้อน MC. (ยี่ห้อ Honda ที่มีถังน้ำมันด้านหน้า) น้องที่เป็นเจ้าหน้าที่สาธารณสุขไปราชการที่นครสวรรค์ ระยะทาง 45 Kms ไปกลับก็ 90 ขากลับมา พี่ๆ ทราบเข้าโดนบ่นทั้งคู่ ว่าช่างบ้าเหลือเกินไปกันได้อย่างไร สายเอเซียน่ะ ถ้าเป็นตอนนี้ไม่กล้าแล้วค่ะ
ไม่ได้มาเยี่ยมหลายวัน...คิดถึงพี่คิมค่ะ
พี่คิมเป็นคนดีชอบช่วยเหลือ ทั้งคนและสัตว์ น้ำใจงามมากค่ะ ชื่นชมๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์น้องขจิต ฝอยทอง
ที่บ้านพนมทวนคงอากาศดีนะคะ สักวันคงมีโอกาสไปช่วยเลี้ยงวัวค่ะ บวบที่มให้มาเป็นที่ชื่นชอบของคนที่พบเห็น ตอนนี้รอลุกแก่ ๆ จะแกะเมล้ดไปฝากเขาค่ะ
ตอนแรกทำเป็นไม่อยากออกจากบ้าน แต่พอออกไปแล้วไม่อยากจะเข้าบ้านอีกนิ สนุกค่ะ
สวัสดี ครับ ครูคิม
เป็นบันทึกที่....เป็นธรรมชาติมาก ๆ เลย นะครับ ...
น่าอ่านมาก ๆ ครับ
กิจกรรมของฉันในวันเสาร์ คุ้มกับเวลาที่กลัวจะสูญเสียไปอย่างไร้ค่า แต่กลับมีคุณค่าที่สามารถมองเห็น ได้อบรมน้องออโต้ ได้ช่วยเหลือเจ้าตะกวด และคนอื่นไม่ให้มาทับซ้ำ ๆ ได้ทำเพื่อสังคมและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ถูกกระตุ้นจากหน้าอนุทิน
มาเยี่ยมค่ะ
ตามมาขอกอดด้วยคน
เพราะไม่ได้เข้ามาคุยกันนานแล้ว
แวะมาอ่านกิจกรรมดีๆ
เมื่อวานมีกิจกรรมดีๆ ด้วยเช่นกัน ต้องเอาลงบล็อกบ้างแล้ว
ฮ่าๆๆ..พี่ครูคิมค่ะ วันเสาร์พี่สนุก น้องก็สนิท..สลบ..อิอิ..ประชุมผู้ปกครองที่ รร. ทายถูกต้อง..มาไม่ถึง 50 % เพราะว่าหน้านี้เข้าป่าเก็บเห็ด..เห็นป่ะ ผอ...ไม่ดูสถานการณ์ ..หุหุ..
- มาเยี่ยมในบล็อกได้บ่อยๆแล้ว
- คิดถึงทุกคนในนี้จัง
สวัสดีค่ะkrugui Chutima
บางเรื่องเราคิดว่าไม่มีอะไร หากเรานำมาเขียนเล่าก็ดีนะคะ เตือนความทรงจำด้วยค่ะ ทำให้สมองรู้จักคิดลำดับเรื่องราว
วันนี้เขียนแล้วยังลืมเรื่องเจ้าตะกวดได้นะคะ ขอขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง
จะว่ากลัวก็กลัวนะคะ แต่นึกถึงว่าคนขับเขาต้องกลัวเหมือนกัน ไม่ทราบจะจับตรงไหน ก็ขมวดชายเสื้อด้านหลังของเขามาจับไว้ค่ะ ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ
เห็นไหมคะ สายเอเชีย น่ากลัวมาก เดี๋ยวนี้กล้าไหมละคะ
สวัสดีค่ะน้องBaby
ขอขอบคุณที่คิดถึงค่ะ เรื่องเจ้าตะกวดยังสงสารอยู่ไม่หายค่ะ หากน้องมะปรางเปรี้ยวไม่เชิญชวนที่หน้าอนุทิน พี่คิมอาจจะไม่มีเรื่องเล่าก็ได้นะคะ แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปอย่างไร้ค่า
สวัสดีค่ะแสงแห่งความดี
ขอบค่ะคุณแสง เรื่องธรรมดาหากเราไม่นำมาเล่าก็ดูเหมือนจะผ่านไปอย่างไร้ค่านะคะ ต้องขอขอบคุณน้องมะปรางเปรี้ยวค่ะที่ช่วยสร้างบรรยากาศของบันทึกนี้ ได้เล่าแล้วก็ทำให้ได้เป็นเรื่องราวแบ่งกันอ่านได้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องมนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
ยินดีรับกอดโดยไม่เก็บเงินค่ะ ฮา ๆ ๆ ๆ น้องคงงานยุ่งใช่ไหมคะ พี่คิมยังคิดถึงน้องเสมอนะคะ วันหยุดก็ทำอะไร ๆ ให้มีเรื่องเล่าแบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องคนตานี
รีบ ๆ นำมาลงนะคะ พี่คิมจะได้เข้าไปอ่านค่ะ ขอเป็นกำลังใจนะคะ เดิมพี่คิมคิดว่าไม่มีอะไร พอลำดับความเข้าได้มามากมายค่ะ
สวัสดีค่ะน้องrinda
ที่โรงเรียนพี่คิมต้องไปประสานกับเขาก่อนว่าจะให้ประชุมวันไหน ส่วนใหญ่เลือกวันพระค่ะ เพราะขาหยุดงานกันในวันนี้ พี่คิมสนุกค่ะ สนุกที่ได้เล่าอีกต่างหาก
พี่คิมซิ่งใหญ่เลยนะครับ 555
เสื้อเสร็จยังครับ...จองด้วย ๆ เดี๋ยวส่งเงินให้ครับ
สวัสดีค่ะเกษตร(อยู่)จังหวัด
เสื้ออยู่หน้าประชาสัมพันธ์ค่ะ จองด้วยจะส่งเงินให้ แล้วจะจองเบอร์อะไร กี่สิบตัวดีละคะ หากใส่หล่อจะทำให้ซักไม่ทันค่ะ ฮา ๆ ๆ ๆ