เว็บไซต์ของพ่อ

เว็บไซต์ของพ่อ.."เรื่องเล่าของลุงเชียร"

            ฉันห่างหายกับการเขียนบันทึกลง blog นานมาก  จนกระทั่งจำ password ไม่ได้

            ทำการแก้ไขตามระบบบอกกล่าวก็ยังไม่ได้ จึงต้องสร้างเว็บไซต์ใหม่อีก 1 พื้นที่  แล้วก็รู้สึกเสียดายพื้นที่ดั้งเดิมมากเพราะเหมือนเป็นภูมิลำเนาที่ตั้งรกรากของเรา ในบันทึกแรกก่อนหน้านี้จึงพยายามที่จะโยงให้ link ไปที่เดิมด้วย  เป็นการย้อนทวนความทรงจำ

            เหตุของการห่างหายเพราะช่วงเดือนมีนา พ่อต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยมาก  ใช้วิธีรักษาตามอาการ คือ เหนื่อยหอบ เจ็บหน้าอก หายใจลำบาก  หมอก็วินิจฉัยโรคหัวใจบ้าง  ถุงลมโป่งพองบ้าง หลอดลมอุดกั้นเรื้อรังบ้าง  ก็ว่ากันไป..

           จนกระทั่งวันหนึ่งของการรักษา  พ่อเจ็บหน้าอกมากและหายใจไม่ออก  หมอสั่งเอกซเรย์ แล้วก็รื้อการรักษาขนานใหญ่  ส่งต่อไป มอ.เพื่อตรวจชิ้นเนื้อปอด ชิ้นเนื้อตับ ตรวจกระดูก(ศัพท์ทางการแพทย์เรียกอะไรก็จำไม่ได้  รู้แต่เพียงว่าพ่อต้องดื่มน้ำเยอะๆแล้วก็รอราวๆ2-3 ชั่วโมงเพื่อนำไปฉายรังสีหรืออะไรทำนองนี้)

           ท้ายที่สุด..ผลตรวจสรุป พ่อเป็นมะเร็งที่ท่อน้ำดี แล้วลามไปที่ถุงน้ำดี ตับและปอด

           สงสารพ่อจับใจ

           หมอพูดชัดเจน "รักษาไม่หาย"

           ทำคีโมก็เพียงแต่ยืดเวลาออกไปเท่านั้นและยาคีโมผลข้างเคียงแรงมาก  อายุขนาดพ่อหมอบอกว่าน่าจะสู้ไม่ไหว..

           พวกเรา..พ่อ แม่ ลูก..อยากต่อรองกับหมอ  อยากร้องขอ อยากยื้อ..แต่คงเป็นไปไม่ได้

           กลับไปอยู่บ้าน  พ่อก็ยังคงเข้าออกโรงพยาบาลประจำอำเภออยู่บ่อยๆ  เข้าๆออกๆจนหมอและพยาบาลจำได้

           เข้าโรงพยาบาลแต่ละครั้งหมอและพยาบาลจะถาม "รู้หรือยังว่าคนไข้เป็นอะไร"

           และเมื่อเข้าพักเป็นคนไข้ในแต่ละครั้งพยาบาลประจำตึกจะให้เซ็น " ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ" เพราะเป็นความตั้งใจของพ่อที่บอกไว้ว่า  "อยากให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างธรรมชาติ ไม่อยากให้เต็มไปด้วยสายระโยงระยาง"

           ฉันได้ยินหมอและพยาบาลเรียกการรักษาแบบนี้ว่า"รักษาแบบประคับประคอง"

พวกเราก็ประคับประคองอาการพ่อไปตามลำดับ

           ท้ายที่สุด..วาระสุดท้ายของการอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาและการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของพ่อก็มาถึง

           วันสงกรานต์ 13 เมษายน 2553  พ่อจากไปอย่างสงบ ที่บ้าน..

           วันนี้..เป็นอีกวันที่ฉันคิดถึงพ่อ ทั้งๆที่ความรู้สึกเหมือนพ่อยังอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปไหน

           เปิดอ่านเว็บไซต์ที่พ่อเคยเขียนไว้ 3 บันทึกใน gotoknow

http://gotoknow.org/profile/chien146

คิดถึงนะพ่อนะ

  

[ขจิต ฝอยทอง]

• ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
• อาจารย์เหมือนพ่อเลยครับ
• มาบันทึกถึงพ่อก็ได้ครับ
• คนอื่นๆๆจะได้เรียนรู้ด้วยครับ
• เอาเด็กน้อยมาฝากจากม.ราชภัฏสุราษฏร์ฯครับ
•