วันนี้วันพระ
...ขณะที่กำลังอ่าน ใจมันก็คิดตาม คิดแย้งหรือเห็นด้วยต่างๆนานา
...บางครั้ง ใจมันก็คิดอยากเขียนและคิดระหว่างเขียน ว่าจะเขียนเรื่องอะไร เขียนเพื่ออะไร
...ฟังเทปหลวงพ่อชาสอนธรรมะการทำสมาธิ ว่าให้ลืมทุกๆเรื่องที่กำลังคิด เอาใจจดจ่อกับเรื่องที่กำลังทำ นั่นแหล่ะ สมาธิ
...บันทึกนี้จึงเป็นบันทึกที่บอกความรู้สึกในปัจจุบันว่า กำลังเขียนเรื่องการดำเนินชีวิตในปัจจุบันของคนเขียน
...เสียงเครื่องซักผ้าหยุดปั่น รู้สึกได้ยิน เสียงภรรยาไอจาม รู้สึกได้ยิน เสียงคนคล้องกุญแจข้างบ้าน รู้สึกได้ยิน เสียงภรรยาเทน้ำ ได้ยิน เสียงคนทำความสะอาดถนนในซอย เสียงนกร้อง เสียงเทน้ำ เสียงรถวิ่งข้างนอก เสียงคนเดิน เสียงเครื่องซักผ้าปั่น เสียงคนกวาดถนน เสียงขยับเก้าอี้ของภรรยา เสียงซักผ้าของเธอ เสียงนกร้อง เสียง.........เสียง....เสียง.....
...เขียนมาถึงตรงนี้แล้วหยุดคิด...ใจไม่นิ่งหรือโลกไม่นิ่ง ใจรับรู้ไม่เร่าร้อน เห็นที่เป็นไป เข้าใจมัน
...มันเป็นของมันอย่างนี้
...และมันคงจะเป็นของมันไปอย่างนี้ อย่างนั้น และอย่างอื่นๆ.....
...เสียงเครือ่งซักผ้าส่งเสียงร้องแจ้งทำงานเสร็จ
ผมหยุดบันทึก เดินไปช่วยภรรยาทำงาน...
ไม่มีความเห็น