ภาพวาดในวัยเด็ก
ในวัยเด็ก ภาพวาดประจำของผู้เขียนก็คือ ภูเขาและทะเล บางครั้งก็มีดวงตะวันสีแดงๆ โผล่พ้นกลีบเมฆด้วย จากนั้นก็จะเป็นท้องนาข้างทะเล(ไม่รู้นาข้าวไปอยู่ข้างทะเลได้ยังไง) ก็ตามประสาเด็ก ประถม เหตุเพราะผู้เขียนไม่ค่อยมีหัวทางด้านศิลปะวาดเขียน จึงมักจะได้ภาพซ้ำๆ เดิมๆ เป็นประจำ ทะเล ภูเขา และท้องนา
วันหนึ่งผู้เขียนเดินทางผ่านพบภาพที่เหมือนจิตรกรรมสมัยเด็ก เลยบันทึกมาด้วยกล้องประจำตัว มาวันนี้เปิดชมอีกครั้ง เลยจะขอบันทึกความทรงจำเอาไว้
แม้ภาพนี้ จะไม่มีพระอาทิตย์แดงปลั่งบนท้องฟ้า ก็ขอให้รู้ว่า ความสว่างที่จับก้อนเมฆนั้นแหละแสงพระอาทิตย์ ยอดหญ้า ที่โผล่ตัดกับท้องน้ำกว้างนี้ ผู้เขียนขอจินตนาการให้เป็นต้นข้าวในท้องนาผืนนั้นก็แล้วกัน
สุดแต่ใจใครจะเลือกจำ เมื่อส่วนประกอบของภาพได้ส่วน ศิลปะจึงเกิดขึ้น นำความบันเทิงตา เจริญใจได้ทุกเมื่อ
ผิดกันแต่เพียงว่า
วันนี้ ภาพนี้เป็นภาพภ่ายจากของจริงตามธรรมชาติ ไม่มีจินตนาการใดๆ มาเกี่ยวข้อง
แต่ภาพในใจของผู้เขียนนั้น ใจมันรังสรรค์เอง
แต่ก็ตรงกัน ราวกับว่า เป็นภาพเดียวกันกับที่เก็บรักษาไว้ในใจ
ภาพเก่าในใจ จะเป็นภาพอะไรก็ตาม แต่ขอให้งดงามลงตัว ด้วยศิลปะใจ ก็สมควรจดจำเอาไว้ เก็บไว้เถอะค่ะ เก็บไว้ในอัลบั้มใจ ที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
ความเห็น (8)
เราวาดภาพเหมือนกันค่ะ
สวัสาดีค่ะคุณแก้ว
ภาพวาดในวัยเด็กของพวกเราออกมาคล้ายๆกัน
เป็นธรรมชาติแห่งจิตใจ
ภูเขาคือความยิ่งใหญ่อบอุ่น
ผืนน้ำคือความสุข เย็นใจ
ต้นไม้ใบหญ้าคือส่วนประกอบที่ซุกซนน่ารัก น่านอนเกลือกกลิ้ง
ก็เป็นเช่นนี้อยู่ประจำ
พอโตขึ้นมา ภาพเขียนก็เปลี่ยนไป
แต่ทุกครั้งที่ได้จับดินสอสี
ดูความสุขจะพรั่งพรูนะคะ
สวัสดีค่ะ
ชอบภาพท้องทุ่งนาค่ะ ธรรมชาติและภูเขา ที่บ้านจะเป็นบ้านที่มีภูเขาล้อมรอบ จนได้ชื่ว่าภูวง
อ่านบันทึกนี้แล้ว คิดถึงตอนวัยเด็กเช่นกันค่ะ
ไม่ได้มาทักทายพี่นานทีเดียว สบายดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณถาวร
แต่เดิมเป็นเด็กแถมภูเขาของชลบุรี
ไม่ค่อยไดเห็นทะเล
แต่พอโตมาอยู่ใกล้ทะเลมากๆ
แปลกภาพในจินตนาการตอนเด็ก
มีทั้งภูเขา ทั้งทะเล
มาชลบุรีเมื่อไหร่ จะพาไปเที่ยวทะเลนะคะ
- แป๋มก็ชอบที่จะวาดภาพทะเลค่ะ
- ภูเขาสองลูก ตัดกับน้ำทะเลสีฟ้า
- หาดทราย ต้นมะพร้าว ก้อนหิน
- ดวงอาทิตย์เจิดจ้า มีนกกาบินไปมา
- นี่คือภาพวาดตามจินตนาการของแป๋ม
- ที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าใด
- องค์ประกอบเหล่านี้ไม่เคยจางไปจากใจเลย
- คิดถึงพี่รุ่งจังเลยค่ะ..
สวัสดีครับ
จินตนาการ เกิดในใจ และถูกถ่ายทอดออกมา นำไปสู่การสร้างสรรค์ เพื่อสร้างฝันที่เป็นจริงในอนาคต
มนุษย์สร้างฝัน ทำให้เกิดสิ่งต่างๆมากมาย ดี เลว ปะปน ควรรักษาและไม่เบียดเบียนธรรมชาติ ครับ
สวัสดีค่ะคุณน้องครูแป๋ม
พี่รุ่งก็คิดถึง อยากได้พบกันสักครั้ง
ภาพวาดในสมัยเยาวัยของเราช่างคล้ายคลึงกัน
หรือภาพเหล่านี้เป็นธรรมชาติที่สวยงามตราตรึงเด็กๆทุกคน
และจำได้เสมอมาจริงๆค่ะ
พี่ได้ผ่านไปพบภาพนี้เข้าโดยบังเอิญ
เหมือนใครเอาภาพวาดของเราไปแปะไว้ที่ท้องฟ้า...
พี่ขอให้น้องครูแป๋ม มีความสุขดั่งภาพวาดขอตัวเองนะคะ
สวัสดีค่ะคุณรศ. เพชรากร หาญพานิชย์
เป็นเพราะเราต่างเกิดมาพร้อมกับธรรมชาติ
เวลาวาดภาพจึงเหมือนวาดได้โดยอัตโนมัติ
ต้องมีส่วนประกอบเหล่านี้เป็นหลัก
ก็ดีนะคะ เปิดบันทึกนี้ทำให้ได้เรียนรู้ว่า
วัยเด็กเรามีประสบการที่ไม่แตกต่างกันมากนัก
ค่ะยังรัก ภูเขา สายน้ำและท้องฟ้า
ตราบเท่าทุกวันนี้ค่ะ