บันทึกถึงพ่อ

ความทรงจำ ถึงคุณพ่อ

        พ่อกับแม่คือพระพรหมในบ้านของลูก ที่เปี่ยมด้วยความเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา หลายต่อหลายท่านได้พรรณาถึงพระคุณของแม่ แต่สิ่งที่เป็นเสาหลัก ให้ลูกรู้สึกมั่นคง ปลอดภัยก็คือ "พ่อ" พ่อแม้จะไม่ค่อยได้แสดงออกถึงความรักมากเท่ากับแม่ แต่ความรักในใจพ่อที่มีต่อลูก ก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าแม่ ภาพของพ่อที่ผมเห็น พ่อทนทำงาน แม้จะเหนื่อยสักเพียงใด ก็ไม่เคยคิดว่าเป็นสิ่งที่ลำบาก ถ้าทำแล้วช่วยให้ครอบครัวได้มีกินมีใช้ ให้ลูกมีการศึกษาตามความสามารถของพ่อที่จะทำได้ ผมเห็นพ่อทำงานตั้งแต่หนุ่มจนแก่ พ่อระวังที่จะไม่บ่นให้ลูกได้ยินแม้จะเหนื่อยเพียงใด เวลาที่เปลี่ยนไปมากขึ้น ทำให้เรี่ยวแรงของพ่อลดถอยลง เวลาไม่สบายใจจะมีแม่ที่จะเป็นคู่คิด คู่เถียงพูดคุยให้กันฟัง พ่อไม่เคยแม้แต่จะเอ่ยปากขอเงินจากลูก ถ้าลูกคิดได้ให้เงินในยามที่พ่อแก่เฒ่า พ่อก็แอบดีใจที่ลูกยังไม่ลืมชายแก่คนหนึ่งที่เคยได้เลี้ยงดูมา แต่ถ้าลูกไม่ได้ให้จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ พ่อก็ไม่เคยที่จะบ่น ต่อว่าให้ลูกได้เสียใจ ได้แต่ทำงานหาเงินเลี้ยงดูตัวเอง ตามกำลังของตน

      วันนี้แม้จะไม่ได้มีเครื่องบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพของพ่อไว้บนกระดาษ แต่ภาพของพ่อ คำพูด ความรัก ความลำบากที่พ่อทนยากเพื่อลูกนั้น จะประทับอยู่ในใจลูกตลอดไป พ่อครับ ลูกรักและคิดถึงพ่ออยู่เสมอ แม้วันนี้พ่อจากไปแสนไกล แต่พ่อก็ยังอยู่ในใจลูกตลอดเวลา แล้ววันหนึ่งเราคงพบกันอีกครั้งครับ

 

[กุ้งนาง สุธีรา]

อ่านเเล้วคิดถึงพ่อ เเต่พ่อพี่กุ้งยังอยู่เป็นพระในบ้านให้เคารพบูชา รักพ่อเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้น้องชำนาญนะคะ

[ประหยัด ช่วยงาน]

แวะมาอ่านครับ

• คิดถึงพ่อแม้พ่อจากไป 22 ปีแล้ว
• พ่อทำงานหนักส่งลูกเรียน
• ลูกเรียนจบได้ทำงานยังไม่ถึงปี
• พ่อก็จากไป
• คิดแล้วเหมือนพ่อหมดภาระที่จะต้องทำ
• ชีวิตพ่อทำเพื่อลูกจริงๆ
• ลูกยังระลึกถึงพระคุณพ่อเสมอ

 

[ชำนาญ เขื่อนแก้ว]

สวัสดีครับพี่กุ้ง

ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยม และให้กำลังใจ

[ชำนาญ เขื่อนแก้ว]

สวัสดีครับคุณประหยัด

ขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามาเยี่ยม พ่อยังคงเป็นผู้ที่เรารักและยกให้เป็นที่หนึ่งกับแม่อยู่เสมอครับ