ยามเมื่อต้องพบเจอสิ่งใหม่ๆที่เข้ามาในชีวิต

การค้นพบสัจธรรม ติดสุข จิตตก

ใีนชีวิตนี้ มีสิ่งดีๆเิกิดขึ้นมากมาย (แ้ม้จะไม่ใช้บี้เดอะสตาร์ก็ตาม) ได้เรียนหนังสือ ได้เที่ยวเล่นกับเพื่อน ได้เข้ามหา'ลัย จบออกมามีงานทำ  (เป็นคุงครูสอนเด็กน้อยปากแดง หน้าขาว ยุคสมัยนี้ พันธุกรรมมันเหมือนกันจริงๆ ปากแดง หน้าขาว กันเป็นแถว)

          ได้พบกับพี่ๆน้องๆ ที่โรงเรียน 

แรกๆ....รู้สึกท้อใจในการสอน เพราะไม่ได้จบสายครูโดยตรง

                      ง่ายๆ สอนไม่เป็น

             และงานที่ได้รับมอบหมายบางงานก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า

โรงเรียนมีครูน้อย จึงทำให้ต้องทำเองเกือบทุกอย่าง ถูกบ้าง..... ผิดบ้าง.... 

แต่....เพราะพี่ๆอดทนสอน จึงทำให้เริ่มเป็นงาน  และมีความมั่นใจในสิ่งที่ทำมากขึ้น

      (เพราะถือคติว่า คนที่ไม่ผิด คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย  555555555 )

         ทั้งชีวิตที่ผ่านมา  ทำให้ได้ค้นพบสัจธรรมข้อหนึ่ง (ซึมลึกในใจแล้ว)

นั่นคือ  กราฟชีวิตคน มีขึ้น มีลง มีสุข มีทุกข์ มีคนรัก มีคนเกลียด มีแพ้ มีชนะ

มีสำเร็จ และก้ต้องมีไม่สำเร็จ

         หากเราปลงตกได้กับสิ่งเหล่านี้ จะพบว่าความสุขนั้นอยู่ไม่ไกล มันอยู่ข้างๆกับความทุกข์นั่นแหละ เพียงแต่เราเลือกหยิบให้ถูกเท่านั้น

         เวลาใดที่เรารู้สึกดี มีความสุข  เรามักลืมเวลา ลืมดูตัวเอง รู้สึกขอบคุณฟ้าที่ทำให้มีเวลานี้ เพราะติดในสุขอยู่ ( อืม -_- นะคนเรา ก็แบบนี้แหละ )

และแล้ว.........ก็ต้องถึงเวลา  ที่เรารู้สึกจิตไม่ขึ้น นั่นก็คือ ตอกอ ตก

  ( หลวงพ่อบอกว่าเวลาใดที่จิตไม่ปกติ แสดงว่าจิตเรากำลังตก)

ก็จะเริ่มลงโทษฟ้า  (ไม่ใช่ฟ้าลงโทษเหรอ) 

          ว่าไหงถึงต้องประทานช่วงเวลานี้ มาให้เราด้วย T_T

แต่เมื่อเวลาผ่านไป  เมื่อฟ้ายังไม่หายโกรธซักที ( ฟ้านะฟ้าาาาาาาา ^_^')  

เราก็ต้องหันมาลงโทษตัวเองซะ ให้รู้แล้วรู้รรรรรรรอดดดดดด

โดยเริ่มหาเรื่องว่าตัวเอง ว่าแขน ว่าขา ว่าตา ว่าหู ว่าปาก ว่าาาาาาาาาาาา

ว่าอะไรก็ได้ ที่ทำให้เรามีช่วงเวลาฟ้าลงโทษษษษษ T_T ฮือออ  

และเราก็พบว่าแขน ขา ตา หู ปาก หรืออะไรก็แล้วแต่  มันไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ฟ้าลงโทษ  (ก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วอะไรกันแน่ที่ลงโทษเรา   จะพูดไปทำมั้ยเนี่ย)

สุดท้าย"""" เราก็ต้อง    ดูตัวเองว่า    ขณะนี้เกิดอะไรขึ้นกับเรา เรารู้หรือไม่ว่าตอนนี้เรามีอารมณ์เป็นอย่างไร  ดูไปเรื่อยๆ จนขี้เกียจดู ก็เบื่อดู และพบว่า ไม่มีประโยชน์เลย  น่าจะไปหาอะไรดีๆทำมากกว่า

    วันแห่งความปกติ ก็จะกลับคืนมา   เป็นวงจรเก่าๆเดิมๆ ( ถึงจะอยากหลุดออกจากวงโคจรนี้ มากแค่ไหนก็ตามที มันเป็นเรื่องยาก เหมือนเรียนฟิสิกส์ยังไงยังงั้น อยากได้เกรด 4 มากแค่ไหน ก็ทำไม่ได้ เพราะไม่เข้าใจ ฟิวส์เดียวกัน) ทำได้อย่างเดียว คือ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ แต่เราต้องเข้าใจธรรมชาติของเรา ก็เพียงเท่านั้น 

           สำหรับคนที่เคยมีช่วงเวลาแบบเดียวกัน ขอแสดงความยินดี กับเวลาที่คุณมีความสุข  และขอเป็นกำลังใจให้กับคุณ ในช่วงเวลาที่คุณทุกข์    ให้คุณพบทางออกที่ดีๆให้กับชีวิต ที่จะผ่านมันไป ให้ได้

 

 

[@-@..เส้าหลง..@-@]

ร่วมรับรู้เรื่องราวด้วยงับ...

[น้ำแข็งใส]

ขอบคุณคะที่แวะมาเป็นกำลังใจ

ขอเป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันนะค่ะ