01.บันทึกจากผู้หญิงหลังกำแพง

บันทึกแรก : บันทึกจากผู้หญิงหลังกำแพง

 

ตั้งใจไว้ว่าจะทำบันทึกงานชิ้นนี้ตั้งแต่แรกเริ่มทำงาน

แต่เขียนไม่ออก...เพราะรู้สึกว่ายากกว่าทุกครั้ง

เพราะความละเอียดอ่อนของความรู้สึกทั้งผู้เขียนและผู้เล่าเรื่อง

และต้องมีความระมัดระวังในการตีความ การนำเสนอ และมุมมอง

วันนี้ งานเดินทางมาค่อนทางแล้ว...เริ่มผ่อนคลาย

จึงเริ่มบันทึก....

 

งานชิ้นนี้ ใช้วิธีวิทยาที่เรียกว่า

"วิธีการศึกษาจากเรื่องเล่า" หรือ Narrative Approach

เพื่อสร้างความเข้าใจต่อเรื่องราว ความคิด และความรู้สึกของผู้เล่าเรื่อง

โดยเจ้าของเรื่องเล่าจะเป็นผู้สร้างเรื่องราวที่เป็นชีวิตของตนเอง

เพื่ออธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตตามมุมมองและการตีความของตัวเอง

และถ่ายทอดออมาตามความรู้สึกนึกคิดของผู้เป็นเจ้าของประสบการณ์

 

 

มีเรื่องราวมากมายที่ฉันได้รับฟังเพื่อนำมาวิเคราะห์ ตีความ และร้อยเรียง

เพื่อตอบคำถามของงานที่ตั้งไว้แต่แรกเริ่ม

ฉันไม่ได้ต้องการค้นหาความจริงในเรื่องราวหรือการกระทำเหล่านั้น

เพราะมีฐานคิดของการทำงานอยู่ที่ "มนุษย์เป็นผู้สร้างความจริง"

ดังนั้น จึงไม่มีความจริงแท้อยู่ในโลกนี้

"ความจริง" ถูกยึดครองโดยผู้มีอำนาจในการกำหนดวาทกรรมหลักของสังคม

แต่งานชิ้นนี้ ต้องการเผยให้เห็นอีกหลากมุมมองที่ต่างออกไปจากความคิดหลัก

เพื่อสร้างพื้นที่ให้กับความจริงชุดอื่นๆ ที่ถูกสร้างจากเจ้าของเรื่องราวนั้นๆ

 

 

มีเรื่องราวรายทาง...ที่น่าจดจำ ทั้งสุข เศร้า รันทด ประทับใจ

บันทึกนี้ไม่ใช่งานเชิงวิชาการ แต่เป็นบันทึกแบ่งปันความทรงจำ

และหวังสร้างความเข้าใจกับสังคมภายนอกกับชีวิตของ "ผู้หญิงหลังกำแพง"

ซึ่งคำๆ นี้ ฉันก็ได้มาจากวลีของผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้คุยกันในเรื่องชีวิตของเธอ

เป็นคำที่ฉันรู้สึกว่าสามารถนำมาแทนคำว่า "นักโทษ" หรือ "ผู้ต้องขัง" ได้

โดยทำร้ายเธอน้อยลงกว่าคำเหล่านั้น และเธอเป็นผู้สร้างคำเรียกนั้นขึ้นมาเอง

 

ฉันหวังว่า การอภัยโทษ ครั้งล่าสุดในวันฉัตรมงคลที่ผ่านมา

จะเป็นข่าวดีสำหรับผู้หญิงหลังกำแพงหลายๆ คนที่ฉันได้พบในช่วงเวลาที่ผ่านมา

เพราะทุกครั้ง และเกือบทุกคนที่ฉันได้พบจะมีคำถามว่า

"ปีนี้จะมีอภัยโทษไหม?"

แต่วันนั้นฉันตอบไม่ได้ เพราะไม่รู้จริงๆ

แต่เมื่อวันนี้มีอภัยโทษจริงๆ แล้ว เธอคงได้รับข่าวดีกันทุกคน

เพื่อกลับไปหาคนที่รัก คนที่รอ นอกกำแพง

 

อ้อ! งานนี้เป็นงานที่ไม่ได้ถ่ายรูปที่เกี่ยวข้องกับงานเลย (ยกเว้นวิวข้างทาง)

ดังนั้น รูปทั้งหลายเป็นเพียงภาพประกอบเพื่อผ่อนคลาย และนำมาจาก

internet จึงขอขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพที่นำมาประกอบค่ะ

 

 

[ครูใจดี]

สวัสดีค่ะ

 

ขอบคุณเรื่องราวที่นำเสนอ... ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากๆ

การได้รับอภัยโทษ... ชีวิตของเธอเหล่านั้นคงจะสว่างและงดงามขึ้น

บทเรียนแห่งชีวิต "หลังกำแพง" คงทำให้เธอเหล่านั้นได้มองเห็นสัจธรรม

ขอให้เธอเหล่านั้นได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เป็นคนใหม่กับครอบครัวที่รอเธออยู่นอกกำแพง

                             ********************

ค่ำคืนนี้มาส่งความสงบร่มเย็นเนื่องในวันวิสาขาบูชา และวันสันติภาพโลก

ด้วยการประพฤติปฏิบัติดี รักษาศีล รักษากาย วาจาใจ ให้ผ่องแผ้ว

 

บ้านเมืองจะได้สงบ ร่มเย็น คนไทยหันหน้ากลับพูดคุย รักสามัคคีกันดังเดิม

วันนี้ไปเวียนเทียนหรือเปล่าคะ ครูใจดีไปมาแล้วค่ะ

รักษาสุขภาพ พักผ่อนมากๆ นะคะ

ขอให้พบแต่สิ่งที่ดีตลอดไปค่ะ

ระลึกถึงเสมอค่ะ

 

 

[pis.ratana]

• ขอบคุณครูใจดีที่แวะมาค่ะ
• พยายามเขียนงานชิ้นนี้ อย่างระมัดระวัง
• ยิ่งรู้สึกว่าเขียนยากกว่า เพราะบางอย่างพูดตรงไม่ได้ค่ะ
• จะลองเล่าเรื่องยาวๆ แบบครูใจดีบ้าง

[Boo]

สวัสดีค่ะคุณรัตนา

เป็นงานที่ต้องใช้ความละเมียดละไม คำนึงถึงความรู้สึกใจเขา ใจเรา มากๆเลยนะคะ

การได้รับโอกาสใหม่ๆ ของผู้หญิงหลังกำแพง จะช่วยสร้างคนดี ที่ตระหนักและส่งผ่าน การให้ โอกาส ซึ่งเป็น สิ่งสำคัญที่สุด ของมนุษย์เรา เพื่อการสรรค์สร้างสิ่งดีๆ เพื่อคนที่รัก และผู้อื่นๆ ต่อๆ เนื่องกันไปในวงกว้าง อย่างไม่สิ้นสุด

ชื่นชมและเป็นกำลังใจ กับการงานอันทรงคุณค่า แห่งความเท่าเทียมกันของมนุษย์ ขอบคุณค่ะ

[pis.ratana]

สวัสดีค่ะ คุณปู

• ทำงานนี้แล้วมีโลกใบใหม่เกิดขึ้นในความคิดค่ะ
• เข้าใจคนอื่นมากขึ้น
• รู้สึกว่ายังมีคนรอโอกาส ในขณะที่เราละทิ้งโอกาสไปหลายๆ ครั้ง
• มีคนทุกข์ยากกว่าเรา ในขณะที่เราสบายแต่ยังบ่น
• เลยอยากเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่ได้ประสบมา
• แลกเปลี่ยนกับคนที่สนใจค่ะ
• หวังว่าคุณปูจะได้สาระจากงานนี้ไปใช้บ้างนะคะ

ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจที่ดีเสมอมา