ข้าพเจ้ารู้สึกเป็นอย่างยิ่งว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่ามาก ถ้าเปรียบเทียบกับเงินที่เราเสียไป ( แต่เราก็ไม่อยากให้เอาไปเปรียบเทียบ ) มีความสุขที่ได้มาเจอเพื่อน หลากหลายนิสัย หลากหลายอาชีพ บ้างคนเป็นครูอยู่แล้ว ( จึงชอบสอนเพื่อนในห้อง ) พูดเล่นนะคะ หรือบ้างคนก็ไม่ได้เป็นครูอย่างพี่ดนัย ( ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ) ก็เป็นผู้ใหญ่ที่เราก็ยินดี และ นักถือพี่เขา เวลามาเรียนเราสนุกมาก ไม่เคยที่จะขี้เกียรติมาเรียนเลยเพราะจะได้เจอเพื่อน ๆ ที่น่ารัก
เริ่มมาเรียนวันแรก ยิ่งกว่าสถานการณ์ฉุกเฉินอีกคะ ฮิ ฮิ ตึงเครียดมาก พูดกับใครก็ไม่ได้ (ยิ่งเราเป็นคนเข้ากับใครยากด้วย ) แต่จำได้นั่งข้างพี่สุชาดา เลยได้คุยกับพี่เขาเป็นคนแรก ทำให้ลดความเครียดลงไปได้เยอะคะ
ผ่านจากวันแรกมาไม่นานจนถึงวันนี้ ห้องเราพอมีเวลาว่าง 10 - 20 นาทีไม่ได้ ยิ่งกว่าเขาสลายม็อบเสื้อแดงอีกคะ โอ้โห้ คุยไม่หยุดชนิดที่ว่าใครอยากคุยต้องยกมือกันเลยที่เดียว
เมื่อมีสุขก็ต้องมีทุกข์ เพราะ 2 สิ่งนี้มันมักจะมาคู่กัน เมื่อเราเริ่มคุ้นเคยกันเราก็จะมีอะไรช่วยเหลือกันทุกข์ของเราจึงไม่เหงาอีกต่อไปเพราะพวกเราจะคอยให้คำปรึกษากันในเรื่องเรียนถ้าใครทำอะไรไม่ทันหรือไม่ได้เราจะคอยช่วยเหลือกัน
ต้องยกตัวอย่างกันเลยทีเดียว วิชานวัตกรรม เป็นวิชาที่พวกเรากังวลมาก แต่พวกเราก็ไม่เคยนิ่งเฉยพวกเราปรึกษากันตลอดว่าตอนนี้ใครทำถึงขั้นตอนไหนแล้ว ให้ช่วยอะไรได้บ้าง ใครไม่ได้ก็ขอคำปรึกษาจากคนที่เขาได้ผ่านการตรวจจากอาจารย์แล้ว มะลิหอม ต้องปรึกษาพี่สุชาดาตลอด ( ขอบคุณมากนะคะ ) เพื่อนคนอื่นที่ยังไม่ได้กล่าวถึงไม่ต้องเสียใจนะเราก็ขอบคุณทุกคนเหมือนกัน เราสัญญาว่าเราจะ ไม่ลืมทุกคนนะคะ
( พอแค่นี้นะคะเขียนแล้วซึ้งน้ำตาจะไหล )
ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง และต้องขอโทษที่บางทีเราก็มีพูดไม่ตรงกับความคิดของใครบ้าง แต่ เราก็จริงใจกับทุกคนนะคะ
กัลยาณมิตรที่ดี ย่อมนำแต่สิ่งดี ๆ มาให้ครับ ;)
ขอบคุณนะคะอาจารย์
หนูพอใจ และ ดีใจ ที่มีเพื่อน ๆ ที่เข้าใจคะ
งานสื่อหนูทำเกือบเสร็จแล้วนะคะ
หนูจะพยายามนะคะ
เป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ