ช่วยกันเยียวยาประเทศ โดยเริ่มจากตัวเองก่อน ...^__^...
บทส่งท้ายจากหนังสือเรื่อง "หันหน้าเข้าหากัน" โดย มาร์กาเร็ต วีทลีย์ (ได้มาจากเพื่อนที่โพสต์ลงใน Facebook ค่ะ)
เรื่องเล่าจากชาวแอสเท็คในป ระเทศเม็กซิโก
ปู่ย่าตายายของเราได้เล่าขา นกันต่อมาว่า เมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เกิดไฟประลัยกัลป์เผาพลาญป่ าผืนใหญ่ที่ปกคลุมโลกของเรา เอาไว้ ผู้คนและสรรพสัตว์ต่างพากัน วิ่งหนี พยายามเอาตัวรอดจากกองเพลิง นกเค้าแมว เตโคโลทล์ หนึ่งในพี่น้องของเรากำลังห นีเอาตัวรอด ขณะเดียวกันก็มองเห็นนกน้อย ตัวหนึ่งกำลังเร่งรีบบินวนเ วียนกลับไปกลับมาระหว่างแม่ น้ำสายที่ใกล้ที่สุดกับกองเ พลิง เขาจึงบินไปที่นกน้อยตัวนั้ น
เขาสังเกตเห็นว่านกตัวนั้นค ือ นกเควทซอล เควทซอลโตโตทล์ หนึ่งในพี่น้องของเราที่กำล ังบินตรงไปที่แม่น้ำ ใช้จะงอยปากอมหยดน้ำเล็กๆ ไว้ แล้วบินกลับมาที่กองเพลิงเพื่อราดรดหยดน้ำเล็กๆ นั้นลงไปในเปลวไฟ นกเค้าแมวบินไปหานกเควทซอล แล้วตะโกนว่า "กำลังทำอะไรอยู่ เจ้าน้องชาย? โง่เง่าเต่าตุนหรืออย่างไร? สิ่งที่เจ้ากำลังทำไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย เจ้ากำลังพยายามทำอะไรอยู่?ต้องหนีเอาตัวรอดแล้วนะ"
นกเควทซอลหยุดชั่วขณะ มองไปที่นกเค้าแมว แล้วตอบว่า "ฉันทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ตามกำลังของฉัน"
ปู่ย่าตายายของเราจำได้ว่า เมื่อนานมาแล้ว ผืนป่าที่ปกคลุมโลกของเรารอดพ้นจากกองไฟด้วยฝีมือของนกน้อยเควทซอล นกเค้าแมว สรรพสัตว์ และผู้คนอีกมากมายที่ร่วมมือกันดับไฟในครั้งนั้น
มาช่วยกันฟื้นฟูและเยียวยาประเทศโดยเริ่มจากตัวเองก่อนค่ะ
รักษาตัว รักษาใจใ้ห้แข็งแรง พร้อม ๆ กับดูแลคนที่เรารัก และคนใกล้ชิด
แปรพลังในตัวเป็นความสร้างสรรค์ที่จะทำสิ่งดี ๆ ค่ะ
อย่าจมอยู่กับความหดหู่.. สิ้นหวัง..
ลงมือทำในสิ่งดี ๆ ที่เราทำได้ไปก่อนเลยค่ะ...^__^..
ความเห็น (10)
สวัสดีครับ
ถูกต้องที่สุด...
เริ่มที่ตัวเอง
ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีเท่านั้นแหละ ทุกอย่างก็จะสงบ
ไม่้เกิดเรื่องวุ่นวายหลายอย่างที่เห็นอยู่้
การเยียวยาจากความสูญเสีย คงต้องเริ่มเยียวยาที่ใจตัวเองก่อนครับ
และการเยียวยาที่ใจ ก่อนอื่น คงต้องเริ่มทำให้เกิดสันติภาพขึ้นในใจก่อนครับ
สร้างสันติภาพในใจ โดยการ ไม่โกรธ ไม่เกลียด ฝ่ายต่างๆ
ไม่เจอกันนานเลยคุ่ะ อ.ธ.วัชชัย สบายดีนะคะ
ใช่แล้วค่ะ เริ่มต้นที่ตัวเอง..
รักษาตัว รักษาใจนะคะ
ทำดีที่สุดตามกำลังของฉันค่ะ ...^___^...
ขอบคุณมากค่ะ อ.small man สำหรับความคิดเห็นเพิ่มเติมที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ
หากเราไม่เยียวยาตัวเองก่อน เราคงจะสื่อสารอะไรออกไปจากใจที่เจ็บป่วยของเรา และกระทบไปถึงผู้อื่น เป็นทอด ๆ ถ้าจิตใจเราแข็งแรงพอ ก็จะช่วยประคับประคองเยียวยาคนอื่นได้ โดยเฉพาะคนใกล้ชิด..
รักษาตัว รักษาใจนะคะ...^__^...
สวัสดีค่ะพี่ใบไม้ สบายดีไหมคะ ยังอยู่ป่าคอนกรีตหรือเดินทางอยู่ ณ มุมใดคะ ส่งใจไปเสมอ ขอบคุณสิ่งดีๆ มีแบ่งปันกันค่ะ ;) กำลังสะสางงานเดือนสุดท้ายของโครงการค่ะ
สวัสดีค่ะน้องปู
ขอบคุณนะคะสำหรับแรงใจที่ส่งมาให้อย่างสม่ำเสมอ
ตอนนี้พี่ใบไม้ฯ อยู่ชายแดนป่าคอนกรีตค่ะ คือว่าบ้านอยู่แถบชานเมืองกรุงเทพฯน่ะ ประมาณกลางเดือนหน้าจึงออกเดินทางเยือนภาคตะวันออกอีกครั้งค่ะ
ส่งกำลังใจให้สะสางงานอย่างมีความสุขนะคะ ...^__^...
ทักทายช่วงบ่ายค่ะพี่ใบไม้ ๆ อยู่ชายแดนป่าคอนกรีต .. ใกล้จะถึงช่วงชีพจรลงเท้าอีกแล้วนะคะ ระบุพิกัดที่แน่นอนได้ไหมคะ จะได้ส่งใจไปไม่ผิดเป้าหมาย ๕ ๕ ... มาหย่อนความคิดถึง ฝนตกทางนี้ ส่งไปทางโน้น เพื่อเล่าสู่กันฟัง ;) เดินทางปลอดภัยนะคะ
น้องปูคะ
ที่ผ่านมาพี่ใบไม้ฯ ก็ชีพจรลงเท้าแบบไปเช้าเย็นกลับค่ะ ไปจังหวัดไม่ไกลจากกรุงเทพฯมาก ช่วงนี้ระบุพิกัดอยู่ชายแดนกรุงเทพฯ แถวบางแคค่ะ
ส่งความคิดถึงมาได้เลย รอรับอยู่ค่ะ
ส่งความคิดถึงกลับไปให้น้องปูด้วย ว่าแต่ตอนนี้อยู่ไหนละเนี่ย..^__^..
สวัสดีค่ะพี่ใบไม้ กลับมาจากงานแต่ง ที่อินเดียหรือยังเอ่ยคะ
รอชมภาพ มาประกอบกับการ์ดเชิญค่ะ อิ อิ คิดถึงๆ ที่สุด :)
จิ๊กภาพใบไม้ จากบันทึกท่านอ. เสือ มาฝาก ด้วยระลึก และล้นระทึก รอพี่กลับมาจ้า :)
โอ๊ะ..โอ..น้องปูที่ร๊าก..ก..
ภาพใบไม้ย้อนแสงที่จิ๊กมาฝาก ถูกใจเหลือหลายจ้า
มีน้องปูคอยมาเยี่ยมเยียน บันทึกพี่ใบไม้ฯ เลยไม่เคยเหงา..
มีน้องสาวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง ว่าเข้าไปนั่น อิ อิ ..^__^..