ต้อม Bio22 ผู้นอบน้อมต่อทุกคน ชนะใจทุกทิศ

            ในช่วงที่เรียน มข. หลายคนอาจได้เจอหน้าบูดๆของเพื่อนร่วมหอพักอยู่เป็นประจำ ไม่รู้ว่าจะเครียดอะไรกันนักหนา พอได้ฟังเรื่องที่เขาไม่พอใจ ที่มีตั้งแต่เรื่องรุ่นน้องไม่ยอมทักทาย , เพื่อนอยู่จังหวัดเดียวกันทำเป็นมองไม่เห็นเขาในช่วงที่ขับรถมอเตอร์ไซต์สวน กัน , เจ้าหน้าที่ห้อง Lab ไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ทำการทดลองไว้ให้ ทำให้เขาต้องเสียเวลาเตรียมเอง , คนงานดูแลสวนหย่อมหน้าตึกคณะเอาถุงใส่อุปกรณ์ทำสวนหย่อม มาวางไว้ใกล้ๆรถมอเตอร์ไซต์ที่เขาพึ่งจะล้างมาใหม่ๆ ...ฯลฯ

            มันเครียด... ไม่พอใจทุกเรื่องเลยเหรอเนี่ย

            เคยเจอคนในลักษณะแบบนี้ ในตึก Bio เช่นกัน ที่ไม่พอใจใครหลายคน ดูเหมือนว่า คนแบบนี้จะเป็นบุคคลสำคัญ ที่ใครๆอย่าไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจล่ะ

            เคยมีรุ่นน้องที่อยู่ในสายรหัสของนายบอน ในช่วงปี 2539 ซึ่งเป็นถึงขั้นหลาน-เหลนรหัส ที่มักจะไม่พอใจหลายอย่าง มองคนหลายคนเป็นคนละชั้น คนละระดับกับตัวเอง แค่ดูเพียง บุคลิก ลักษณะ การแต่งตัว ฐานะ โหงวเฮ้ง

            เลยต้องเล่าเรื่องคนที่พึ่งเดินผ่านหน้าไป และพบเจอบ่อยๆ คือ น้องต้อม ประสาท Bio22  ที่ดูเป็นคนที่เรียบง่าย บุคลิกเรียบร้อย เป็นกันเอง บางเวลาที่เขาอยู่คนเดียว หน้าตาดูเคร่งขรึม พอเจอผู้คนที่รู้จัก จากหน้าบูดๆ ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มทักทายทันที

            ที่น่าสนใจ คือ น้องต้อมพูดจาทักทายและยิ้มให้กับคนทุกระดับ ไม่ว่าจะรุ่นน้อง  รุ่นพี่ อาจารย์ แม้กระทั่งคนงานที่กำลังดูแลสวนหย่อมรอบๆของตึก Bio  , เจ้าหน้าที่ห้อง Lab น้องต้อมก็ยกมือไหว้สวัสดีทักทายและพูดจาให้เกียรติอย่างมีสัมมาคารวะ

            ครั้งต่อๆมา พอเดินมาเจอพี่ๆคนสวนอีก  ก็เดินเข้าไปสวัสดี พูดคุยทักทายอีก ต่างจากนักศึกษาส่วนใหญ่ที่มักจะไม่สนใจ เดินผ่านไปทำธุระของตน รีบไปหาเพื่อนๆ , ไปเข้าห้องเรียน

            กับเจ้าหน้าที่ประจำห้อง Lab มีนักศึกษาบางคนพูดเตือนว่า งานบางอย่าง เช่น เอาขวดไปใส่น้ำกรอง แล้วขนกลับมา กรอกใส่ขวดน้ำดื่มแช่ตู้เย็น งานแบบนี้ต้องให้พวกคนงานทำสิ ถึงจะถูก เพราะเป็นหน้าที่ของเขา

            แต่งานทั่วๆไป เช่น ทำความสะอาด กวาดห้อง ก็ยังเห็นอาจารย์ท่านจับไม้กวาดทำซะเอง  ไม่ได้คิดว่า งานไหน คนที่จบระดับปริญญาควรจะทำหรือไม่ แต่ถ้าทำได้ก็ลงมือทำเลย ทำแล้วห้องสะอาดขึ้น ดีขึ้น

            แล้วก็สอนรุ่นน้องว่า อย่ามองคุณค่าของคนตรงที่ระดับการศึกษา ทุกคนมีคุณค่าทั้งนั้น พ่อแม่ของน้องหลายคน ไม่ได้เรียนจบปริญญาตรี เรายังยกมือไหว้ได้ และไม่เคยดูถูกท่าน คนอื่นก็เช่นกัน แม้จะเป็นแค่คนงานในสวน แต่พวกเขามีอายุมากกว่า เป็น พี่ ป้า  ลุง บางคน อายุพอๆกับพ่อ หรือแม่ของเรา

            น้อง ต้อม Bio22 จะเป็นคนอ่อนน้อม พูดจาให้เกียรติกับคนทุกระดับ เมื่ออยู่กับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ก็เป็นกันเอง เฮฮากับเพื่อนๆ เล่น หยอกล้อตามประสา  แต่การที่ยิ้ม ทักทาย ไหว้คนได้ทุกระดับ ใครเห็นก็รัก ชื่นชม เมื่อได้รู้จัก สัมผัสกับคนทุกระดับ จึงมีโอกาสได้สัมผัสโลกในมุมที่กว้างขึ้น ได้เห็นอารมณ์ ความรู้สึกของผู้คนหลากหลาย ไม่ใช่แค่กลุ่มเดียว เมื่อเจอปัญหา เจอสถานการณ์ที่ดูเคร่งเครียด กดดันหลายอย่าง น้องต้อมกลับเป็นคนที่สุขุม นิ่ง มองดูสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอย่างสงบ ในขณะที่คนรอบๆตัว ดูตื่นตระหนก หวาดกลัว ไม่พอใจ โวยวาย ราวกับเป็นเรื่องใหญ่โต แต่น้องต้อมจะมองดูนิ่งๆ แล้วค่อยพูดเสนอแนะบางอย่างออกมา กับคำตอบที่คิดว่า จะแก้ไขปัญหานั้นได้อย่างลงตัวที่สุด

            ถ้าเทียบกับเพื่อนร่วมหอพักของนายบอนที่เอ่ยถึงในตอนต้น ปัญหาลักษณะเดียวกัน ดูแล้วก็เป็นเรื่องเล็กๆ บางเรื่องไม่น่าจะเป็นเรื่องด้วยซ้ำ แต่ก็เก็บมาใส่ใจ เป็นอารมณ์หงุดหงิดจนได้

            ถ้าเป็นผู้ที่อ่อนน้อมต่อทุกคน พูดยิ้มกับคนได้ทุกระดับ ย่อมชนะใจทุกทิศ รู้จักคนมากขึ้น แล้วจะอยู่ในโลกของความจริงได้อย่างมีความสุขมากขึ้น

[ประสาท เนืองเฉลิม]

แอบอ่าน อิอิ