...ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว จิมกับครูนั่งกินส้มด้วยกัน
และคุยกันถึงสิ่งที่เราจะทำในอนาคต ในตอนนั้นถ้าเมื่อไรเราคิดถึงโครงการที่น่าทำ
....จิมจะจมดิ่งเข้าไปในโครงดารนั้นอย่างเต็มที่ จนพูดได้ว่าเขาลืมนึกว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ในปัจจุบัน
จิมหยิบส้มเข้าปากชิ้นหนึ่ง และยังไม่ทันจะเคี้ยว ส้มอีกชิ้นหนึ่งก็ตามเข้าไป
เขาหยิบส้มเข้าปากชิ้นแล้วชิ้นเล่า แทบไม่มีจังหวะหยุดเลย ดูแทบจะไม่รู้สึกตัวว่ากำลังกินส้มอยู่
ครูต้องปลุกจิมให้ตื่นขึ้นมารับรู้ "เธอควรกินส้มชิ้นที่เธอใส่เข้าไปในปากเสียก่อน"
ครูพยยายามชี้ให้เขาเห็นว่า เขาไม่ได้กินส้มอยู่เลย เพียงใส่กลีบส้มเข้าปากกลีบต่อกลีบอย่างรวดเร็วเท่านั้น
ถ้าจะพูดให่ถูก เขากำลังกิน "โครงการในอนาคต"มากกว่า
มีใครบางคนเคยพูดไว้ว่า
"ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในปัจจุบัน เวลามองคุณจะไม่เห็น ฟังแต่จะไม่ได้ยิน กินแต่จะไม่ได้ลิ้มรส"
...........
จิม ฟอเรสท์ ทำงานอยู่กับกลุ่มคาทอลิกสัมพันธ์เพื่อสันติภาพ (Catholic Peace Fellowship )
เขาเผาหมายเกณฑ์ทหาร ผลคือติดคุกปีกว่า
ครูเขียนจดหมายสั้นๆเตือนเขาให้ระลึกถึงกลีบส้มที่เคยแบ่งกันกิน
"การอยู่ในคุกของเธอ ก็เหมือนกับกลีบส้มนั้น กินมันและเป็นอันเดียวกับมัน วันพรุ่งนี้ก็ไม่มีอีกแล้ว"
3 ปีต่อมา จิมเขียนมาว่า
"จดหมายของอาจารย์ช่วยผมได้มากเหลือเกิน ผมได้พบกับความสงบและวิธีที่จะอยู่อย่างแจ่มใสในคุก ช่วงเวลาที่อยู่ในคุกกลับเป็นเวลาที่มมีประโยชน์ต่อผมมาก"
จิมได้พบอิสรภาพในคุกและได้ใช้เวลาและชีวิตในนั้นอย่างคุ้มค่า
............
ปาฏิหารย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ
The Miracle of Being Awake
ไม่มีความเห็น