กำแพง (3-53)
“…กำแพงอิฐถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเหตุผลใดเหตุผลหนึ่ง
และเหตุผลนั้นคือ การให้โอกาสเราได้แสดงออกมาว่า
เราต้องการสิ่งนั้นมากมายเพียงไร...”
จากส่วนหนึ่งของ “The Last Lecture”
แรนดี เพาช์
เพิ่งอ่านหนังสือ “The Last Lecture” จบ หลังจากเก็บไว้เนิ่นนานข้ามปี
กัลยาณมิตรหลายท่านคงได้อ่านแล้ว เพราะเป็นหนังสือขายดีที่โด่งดังมากในประเทศไทย ฉบับแปลโดยคุณหนูดี วนิษา เรซ พิมพ์ซ้ำถึง 22 ครั้งแล้ว
ตั้งใจจะส่งมอบหนังสือเล่มนี้ให้รุ่นน้องได้อ่านต่อ เพราะข้อคิดจากหนังสือเล่มนี้ ทำให้ได้คิดว่าเวลาสำคัญเพียงใด เราไม่มีทางทราบได้ว่าเรามีเวลาอีกเท่าใดเหลืออยู่ นอกจากนี้ยังเป็นหนังสือที่ให้ข้อคิดในการใช้ชีวิตในยามวิกฤตไว้อย่างน่าคิดน่าใคร่ครวญ
สำหรับคนไม่มีรากแล้ว ส่วนที่ชอบที่สุดในหนังสือเล่มนี้ก็คือ ผู้เขียนไม่ได้คร่ำครวญหรือขอความเห็นใจใด ๆ เลย หากแต่เผชิญกับความตายตรงหน้าอย่างกล้าหาญ มีสติ และน่าชมเชยที่สุด
อ่านแล้วอิ่มใจ ส่งมอบพลังจากหนังสือเล่มนี้ไว้ให้ทุก ๆ ท่านค่ะ
(^___^)
ดอกไม้นี้มอบแด่ แรนดี เพาช์ค่ะ
ความเห็น (51)
สวัสดีครับ...
แวะมาทักทายครับ
มีคนเอ่ยถึงหนังสือเล่มนี้ให้ฟังหลายคนแล้ว
ว่าจะหามาอ่านเหมือนกันครับ
สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ
เป็นหนังสือน่าอ่านเล่มหนึ่งค่ะ คนไม่มีรากให้ 4 ดาว
หากมีเวลาลองอ่านนะคะ
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
เป็นหนังสือที่น่าสนใจครับ ไม่เคยผ่านตาเลย ขอความกรุณาคนไม่มีรากให้รายละเอียดเพิ่มขึ้นด้วย ขอบคุณ
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
กอได้เปิดบ้านไว้หลังหนึ่งค่ะ ชื่อบ้านว่า คนลงกลอน กอเปิดบ้านหลังนี้ไว้เพื่อให้เพื่อนๆ ที่รักในการเขียนกลอนได้มาร่วมเขียนกลอนกันค่ะ
กอชอบอ่านและพยายามเขียนกลอนอยู่น่ะค่ะ
บ้านหลังนี้มีค่าต่อกอมากอยากให้เพื่อน ๆ มาร่วมอยู่ด้วยกันค่ะ ไม่รู้ว่าจะมีใครสนใจเข้ามาบ้าง
ในบ้านหลังนี้กอจะเริ่มเปิดห้องใหญ่ไว้ห้องแรกคือ พรรักเกลื้อน อิอิ เพื่อนรักกลอน
อยากให้เพื่อน ๆ ช่วยกันเขียนกลอนน่ะค่ะ หากใครสนใจตอบกลับหากอด้วยน่ะค่ะ กอจะให้ Username และ password ทางอีเมล์ค่ะ
การเขียนบันทึกกลอนของแต่ละคนไม่ต้องลงชื่อผู้เขียนน่ะค่ะ พอบันทึกกอลนของพวกเรามีครอบ 10 บันทึกเราก็จะมีการร่วมโหวดกลอนที่เราชอบกัน โดยที่พวกเราแต่ละคนไม่รู้เลยว่าใครเป็นเจ้าของกลอนนั้น (เพื่อน ๆ จะไม่จัดทำการโหวดก็ได้ค่ะตรงนี้เราค่อยคุยกันต่อไปในอนาคตน่ะค่ะ)
ประโยชน์อีกอย่างหนึ่งของบ้านหลังนี้คือ หากบันทึกไหนที่พวกเราต้องการให้มีแต่เพื่อน ๆ รักกลอนของเราเท่านั้นที่ได้อ่าน เราก็สามารถไม่แสดงบันทึกได้ แต่เมื่อเราเข้าระบบพวกเราก็จะได้อ่านกันค่ะ
บ้านหลังนี้จะสร้างความเพลิดเพลินให้กับเพื่อนรักกลอนอย่างพวกเรากันน่ะค่ะ สร้างความสามัคคี ตรงนี้ก็อยากให้เพื่อน ๆ ได้มาอยู่บ้านเดียวกัน และได้ลองทำอะไรร่วมกับกอน่ะค่ะ
กอหวังว่าคงจะมีคนสนใจเข้าร่วมกับกอน่ะค่ะ กอได้ส่งข้อความนี้ถึงเพื่อน ๆ ประมาณ 6 คนก่อน ไม่รู้ว่าจะมีใครมาร่วมบ้าง อิอิ
สวัสดีค่ะ
- มาติดตามเรื่องดีๆด้วยความรักและระลึกถึง
- เขียนบันทึกได้น่าสนใจเสมอนะคะ
- พี่ไม่ใช่นักอ่านสักเท่าไร..แต่ก็เริ่มสนใจเพราะตั้งประเด็นได้ดีชวนให้อยากติดตาม
สวัสดี ครับ คุณคนไม่มีราก
การเผชิญกับความตายตรงหน้าอย่างกล้าหาญ มีสติ และน่าชมเชยที่สุด
สิ่งที่เรามองไม่เห็น หากเปรียบได้กับการมีกำแพงขวางกั้นอยู่ตรงหน้า
แม้นอยู่แนบชิด ติดกัน ก็ไม่รู้สึก
ไม่ว่าจะเป็น.. ความลำบาก ขวากหนาม หรือแม้นกระทั่งความตายในที่สุด จึงทำเหมือนที่เคยทำ อยู่เหมือนที่เคยอยู่ เพราะยังตงไม่รู้ว่าสิ่งที่มองไม่เห็นคือสิ่งใด
สิ่งสวยงาม หรือสกปรก... จึงอยู่ที่ใจเราคิด และการกระทำของเรามากกว่า
ขอบคุณ บันทึก ดี ดี เช่นนี้ นะครับ ที่ทำให้ผมคิดได้หลาย ๆ อย่าง
สวัสดีค่ะอ.พรชัย
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องของ Randy Pausch ศาสตราจารย์ ซึ่งเป็นอาจารย์วิชาคอมพิวเตอร์ประจำมหาวิทยาลัยคาร์เนกี เมลลอน Pausch ในวัยเพียง 47 ปี ป่วยเป็นมะเร็งตับอ่อนขั้นสุดท้ายและมีเวลาอีกไม่มากนัก เขาเลือกที่จะเล่าถึงการใช้ชีวิต (เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้แก่ลูกเล็ก ๆ 3 คน) เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2007 (ดูวิดีโอเล็กเชอร์และติดตามข่าวคราวล่าสุดของ Pausch ได้จากเว็บไซต์ของเขา-http://download.srv.cs.cmu.edu/pausch) ค่ะ
หนังสือเล่มนี้โด่งดังเนื่องจากปัจจุบันผู้เขียนได้จากไปแล้ว แต่ก่อนจากไปเขาได้แสดงความเข้มแข็งและให้แนวคิดอย่างมากมาย เขาเขียนหนังสือ ซึ่งเป็นหนังสือที่เขียนหลังจากการบรรยายครั้งสุดท้าย (THe last lecture) ในหัวข้อ "ทำความฝันวัยเด็กของคุณให้เป็นจริงได้อย่างแท้จริง"
วาทะที่เขาเขียนไว้ ทำนองนี้ค่ะ (ขณะนี้ไม่มีหนังสืออยู่ในมือ) "เวลาเป็นสิ่งเดียวที่คุณมีอยู่ และบางทีคุณอาจมีเวลาเหลืออยู่ไม่มากอย่างที่คิด"
หรือลองดูตามร้านหน้งสือจะเป็นหน้งสือของเครืออมรินทร์พริ้นติ้ง ร้านนายอินทร์ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะน้องคนลงกลอน
ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติและคิดถึงพี่คนไม่มีราก แต่เรื่องโคลงกลอนนี่ ต้องเกิดอารมณ์ศิลปินจริง ๆ ไม่ค่อยถนัดเลยค่ะ จะเขียนก็ได้แต่ต้องใช้เวลามาก และยิ่งช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลยค่ะ เปิดเทอมแล้ว ขอบายไปก่อนนะคะ
คอยเป็นกำลังใจและเชียร์ให้ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
หนังสือเล่มนี้น่าอ่านมากขนาด 4 ดาวค่ะ (คนไม่มีรากให้เอง) อ่านสนุกสบาย แต่บางครั้งบางบท ก็ต้องกลั้นน้ำตาไว้เหมือนกัน ... เพราะเวลาที่เหลืออยู่อย่างจำกัดของชีวิต ผู้เขียน จึงทำให้ทุกวินาทีมีคุณค่าอย่างยิ่ง
ขอบคุณข้อคิดดีๆ ที่มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไว้ให้ค่ะ เห็นด้วยและน้อมนำไว้ในใจ ... สิ่งสวยงาม หรือสกปรก... จึงอยู่ที่ใจเราคิด และการกระทำของเรามากกว่า
ภาพที่นำมาฝากน่ารื่นรมย์ น่านั่งพักผ่อนค่ะ...ชอบ ๆ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
- อากาศร้อน ๆ การอ่านหนังสือทำให้ใจเย็น
- เพราะลืมเรื่ออากาศร้อนไปได้บ้าง
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอิงจันทร์
คนชอบอ่านนี่ อ่านได้ในทุกสภาวะเลยค่ะ
อ่านหนังสือจนถูกบ่น ๆ วันไหนไม่มีหนังสือให้อ่านสงสัยแย่แน่ ๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ยังไม่เคยอ่านครับ
แต่ได้อ่านคำโปรยจากคุณ คนไม่มีราก
จะหามาอ่านแต่ไม่รู้จะพอหาได้หรือไม่เพราะวางแผงนานแล้ว
"ผู้เขียนไม่ได้คร่ำครวญหรือขอความเห็นใจใด ๆ เลย หากแต่เผชิญกับความตายตรงหน้าอย่างกล้าหาญ มีสติ และน่าชมเชยที่สุด"
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับโหล
วันนี้ผมออกนอกสถานที่ แวะมาทักทาย
อ่านหน้งสือเล่มนี้บ้างแล้ว ยังไม่จบ และเห็นด้วยครับ...เพราะเวลาที่เหลืออยู่อย่างจำกัดของชีวิตผู้เขียน จึงทำให้ทุกวินาทีมีคุณค่าอย่างยิ่ง
อยากคุยด้วยครับ คงได้โทรไปหาพรุ่งนี้
ตอนนี้อยู่ในสนามใช่ไหมคร้บ
- สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
- แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ
- หนังสือดีคงเปี่ยมคุณค่า น่าสนใจไม่น้อยนะคะ
- ขอบพระคุณที่แนะนำค่ะ
สวัสดีค่ะ
* ตามมขอบคุณและส่งสีสันความสดใสของดอกกล้วยไม้ที่บ้านบานหน้าร้อนค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
มาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะ
ยังไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ค่ะ.... แต่จากที่กล่าวไว้ ทำให้อยากหามาอ่านและครอบครองเสียแล้ว.... หนังสือดีๆ แบบนี้พลาดแล้วคงเสียได้แย่ อีกทั้งคุณคนไม่มีรากการันตีเสียขนาดนี้
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
สนใจมาร่วมลงกลอนด้วย
ชักคันไม้คันมือแล้วครับ...
แวะมาเยี่ยมค่ะ
เลยโชคดีได้ข้อคิดที่น่าสนใจ
ต้องหาโอกาสไปซีเอ็ดเร็วๆนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
อย่าพึ่งแปลกใจนะคะ... วันนี้ครูใจดีมาเยี่ยมตอนกลางคืน
พอดีกลางวันเข้าอบรมค่ะ... จะนอนพัผ่อนก็คิดถึงนะ เลยต้องมาหา
ทำอะไรอยู่คะ... ป่านนี้คงทานข้าวเย็นเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ..
ครูใจดียังไม่ได้ทานเลย... ยังอิ่มขนมเบรคเมื่อตอยบ่ายสาม อบรมทีไรน้ำหนักขึ้นทุกที ฮิ ฮิ
คิดถึงจัง
นำข้าวมื้อเย็นมาเสริฟ์ คุณครูใจดี ที่บ้านคุณคนไม่มีราก นะครับ
เวลาสำคัญเพียงใด คำถามง่าย โดนใจผมมากครับ คำถามนี้ทำให้ผมหายขี้เกียจ พร้อมสู้ ... ขอบคุณบันทึกนี้มากครับ
* ขอยืมบ้านของคุณคุณไม่มีรากขอบคุณ คุณแสงแห่งความดี ที่มีน้ำใจ แบ่งปันมื้อเย็นให้นะคะ ข้าวผัดปูน่าทานมากๆ ว๊าว!!! น้ำหนักขึ้นอีกแล้ว
* มาเยี่ยมและส่งความสุข ในวันศุกร์สุดสัปดาห์ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ
วันนี้ต้องอบรมอีกหนึ่งวันค่ะ ไปก่อนนะคะ
* คิดถึงทุกวันค่ะ
ขอบคุณคุณมาตายีค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณPhornphon
อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วยิ่งทำให้เห็นว่าเราควรใช้เวลาให้เป็นประโยชน์เต็มที่ค่ะ
ลองอ่านดูนะคะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะเอก
แล้วคงได้คุยกันนะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ.ธรรมทิพย์
ลองอ่านดูนะคะ เล่มไม่หนามาก
หากอ.ได้อ่านคงมีข้อคิดเห็นทางธรรมดี ๆ มาต่อยอดแน่เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ.นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
ดีใจ ๆ อาจารย์กลับมาแล้ว....
ขอบคุณดอกไม้งดงามที่นำมาฝากค่ะ
สัสันสดใสจริง ๆ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
ขอบคุณคุณแสงแห่งความดี แทนคุณครูใจดีค่ะ
น่าทานมาก คุณครูใจดีคงทานคนเดียวไม่หมด...
คนไม่มีรากถือโอกาสทานด้วย
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ใจเข้มแข็ง..นำมาสู่ความแกร่งของการต่อสู้ไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน..สิ่งสวยงามอยู่ที่ใจเราคิด..ถูกต้องแล้วค่ะ..เห็นภาพข้างบน..น่ากลัว..สวยงาม..หรือน่ารังเกียจทุกอย่างอยู่ที่ใจเราคิด..แต่ที่สำคัญการกระทำการแสดงออกของเราบ่งบอกถึงความเป็นตัวตนได้ชัดเจนที่สุด..มีความสุขมากมากนะคะ..ขอบคุณกับมิตรภาพของคนไม่มีรากที่แวะเวียนถามข่าวaddเป็นประจำ..ซึ้งใจในมิตรภาพที่มอบให้เสมอนะคะ..งานaddก็ยุ่งๆพอควรแต่ก็มีเหตุผลส่วนตัวบางอย่างในการเงียบหายไป..แต่ทุกวันก็หาเวลามาอ่านเมนท์ในg2kทุกวัน..ขอบคุณอีกครั้งนะคะคิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีครับ
- ประทับใจมากเช่นกันครับ
- การสร้างแรงบันดาลใจเป็นสุดยอดเครื่องมือที่จะทำให้คนทำเรื่องดีดี
- ขอบพระคุณครับ
- ...สวัสดีครับ ...คุณหมอนักวิชาการศึกษาวัลภาคนไม่มีราก...ขอบคุณที่นำข้อเขียนดี ๆ มาฝากให้กับทุกคนครับ...
สวัสดีนกแห่งอรุณรุ่ง
พอทราบเรื่องราวของหนังสือเล่มนี้ผ่านทางเว็บ แต่ยังไม่ได้อ่านครับ
จิตใจที่เข้มแข็ง เกิดจากการมีสติและปัญญา ...
หากมีเวลาพี่จะไปหาอ่านบ้าง
ขอบคุณครับ
มีอะไรต้องการความช่วยเหลือบอกพี่ได้นะครับ
คิดถึงมากมครับ
ครับ...
เวลาที่ดีที่สุด คือ เวลาที่เรายังมีลมหายใจอยู่นั่นเอง
และคนที่รู้ตัวว่า มีเวลาอยู่น้อยนิด แต่หัวใจเข้มแข็งพอที่จะอยู่เพื่ออะไรสักอย่างนั้น ผมยิ่งน้อมเคารพบูชาต่อหัวใจดวงนั้นเป็นพิเศษ
มีคนจำนวนไม่น้อยครับที่มีลมหายใจอยู่อย่างมีสติ เพียงเพราะรู้ว่า เวลาอันน้อยนิดนั้น เขายังมีอะไรที่ต้องทำให้ใครสักคน..
...ขอบคุณครับ...
แวะมาทักทายค่ะ ขอให้รวยนะคะ
ฮัลโหล...
เจ้าของบ้านอยู่มั้ยคะ? มาเยี่ยมด้วยความคิดถึง ผู้มีจิตใจที่งดงาม
วันเสาร์ไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่าจ๊ะ....
ครูใจดีอยากออกไปธุระ... แต่กลัวแดด.... รอไปเย็นๆ เลยเข้าเน็ต มาคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ดีกว่า...
ไม่มีอะไรหรอก แค่มากบอกว่า คิดถึงจัง...
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี
ขอบคุณมาก ๆ นะคะที่หมั่นมาทักทายไม่เคยขาด....
ซึ้งในน้ำใจมากมายค่ะ
ระยะนี้ไม่ค่อยมีโอกาสได้เข้าเน็ตค่ะ ไม่สะดวก งานยุ่ง ๆ นิดหน่อย ...
ดีใจที่ระลึกถึงกันค่ะ
รักษาสุขภาพรอรับงานเยอะ ๆ นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณadd
ดีใจที่ได้ทักทายกันอีกครั้งค่ะ
ส่งภาพปริศนามาให้ชม...ทุกสิ่งอยู่ที่ใจ ดังที่ว่าค่ะ
แต่สิ่งที่คนไม่มีรากเชื่อเสมอคือ... มิตรภาพ ค่ะ
รักษากาย-ใจ ให้สมดุลและสงบสุขเสมอ ๆ นะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
ขอบคุณคุณไทบ้านผำ ค่ะ
(^___^)
*** เคยอ่าน “The Last Lecture” เมื่อปีที่แล้ว ประทับใจค่ะ
*** ขอบคุณคนไม่มีรากค่ะ
ขอบคุณพี่คนตัดไม้คะ
คงได้ไปขอความช่วยเหลือจากพี่เร็ว ๆ นี้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)