งานที่ทำเป็นกิจวัตรของฉัน
เพราะว่าช่วงนี้ฉันยังไม่ได้ทำงานที่มั่นคงนัก จึงไม่ค่อยมีเรื่องเกี่ยวกับงานมาเล่าสู่กันฟัง ฉะนั้นขอเปลี่ยนจากงานเป็นการประกอบกิจวัตรประจำวันแทนค่ะ
ชีวิตในแต่ละวันก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ ทุกอย่างธรรมดามากค่ะ ขอเริ่มจาก
วันจันทร์ถึงศุกร์ หลังจากตื่นนอนตอนเช้าของทุกวันหลังจากอาบน้ำแล้วก็ชงกาแฟดื่มแก้ง่วง บางวันก็ดูโทรทัศน์หรือไม่ก็ซักผ้า หลังจากนั้นก็รวบยอดอาหารเช้าและเที่ยงมาทานรวมกันประมาณ 10 หรือ 11โมงเช้า หากมีการบ้านที่อาจารย์สั่งก็มานั่งทำการบ้าน ถ้าการบ้านเสร็จแล้วหรืออาจจะเริ่มเบื่อ ๆ แล้วก็เอางานฝีมือที่รับมาทำเป็นงานพิเศษมาทำ ประมาณ 5 หรือ 6 โมงเย็นก็ทานอาหารเย็น ส่วนใหญ่จะออกไปทานอาหารตามสั่งใกล้ ๆ หอพัก หรือไม่ก็ทำเอง เช่น อาหารญี่ปุ่นแบบง่าย ๆ หรือที่เรารู้จักกันดีในชื่อ มาม่า ทานอาหารเย็นเสร็จก็มานั่งดูละคร ประมาณ 2 ทุ่มก็ทำการบ้าน อ่านหนังสือต่อนิดหน่อย ประมาณ 4 ทุ่มก็อาบน้ำ แล้วก็นอน กิจวัตรประจำวันของฉันอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม แต่ก็ไม่ต่างจากที่กล่าวมามากนัก
ส่วนในวันเสาร์และอาทิตย์ ฉันจะตื่นนอนประมาณ 6 โมงเช้า ทำภาระกิจส่วนตัว จากนั้นประมาณ 7 โมง 15 นาที ขับรถมามหาวิทยาลัย แล้วก็เข้าเรียนตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึงประมาณ 5โมงเย็น กลับถึงหอพักก็ประมาณ 5 โมงครึ่ง เก็บหนังสือและสัมภาระเสร็จก็ไปทานอาหารเย็น 6 โมงเย็น จากนั้นก็มานั่งทำการบ้าน ประมาณ 4 ทุ่มอาบน้ำ แล้วก็มานั่งอ่านหนังสือหรือไม่ก็นั่งทำการบ้านต่อจนประมาณเที่ยงคืน ก็เข้านอน
ชีวิตคนเราคงไม่มีอะไรน่าสนใจ ถ้าเรามองสิ่งเหล่านั้นอย่างไม่มีความใส่ใจและสนใจ
ความเห็น (6)
น่าสนใจครับ
ชีวิตนักศึกษาก็เป็นแบบนี้ละครับ
สมัยผมเหมือนกัน
สวัสดีค่ะ
ปิ่นนึกถึงตอนทำงาน
ที่สมุยแบบนี้เลยค่ะ
แต่ไงเราก็สู้มาได้นี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนัณชัย สิงห์มาตย์
ขออนุญาตเรียก อาจารย์ นะคะ
ขอบคุณอาจารย์ค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมชม
ถ้ามีอะไรบกพร่องประการใด รบกวนอาจารย์
ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณปิ่นเพชร
สายน้ำผึ้งขออนุญาตพิมพ์ชื่อคุณปิ่น
เป็นภาษาไทยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่เป็นกำลังใจให้ตลอด
ยังไงก็เดินเคียงกันไปอย่างนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
ผมคิดว่าชีวิตคือการต่อสู้นะ
สมัยผมอยู่หอก็เช่นเดียวกับคุณ
สวัสดีค่ะคุณท่านขุน
สายน้ำผึ้งก็เห็นเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ
ชีวิตคือการต่อสู้
"...ขอเพียงแค่ฝันให้ไกล
แล้วไปให้ถึงที่จุดหมาย..."
สู้ ๆๆ ค่ะ