อุปกรณ์เสริมช่วยให้คนไข้ใช้ยาได้อย่างถูกต้อง (ต่อ)
จากถุงผ้าใส่ยา มาถึงอุปกรณ์ชิ้นใหม่ ที่จะช่วยให้คนไข้ใช้ยาได้ถูกต้อง จะขอแนะนำ “สติ๊กเกอร์รูปภาพ” สำหรับผู้ป่วยอ่านหนังสือไม่ออกค่ะ จริงๆ แล้วอาจจะเก่าที่อื่นๆ แต่ใหม่ที่นี่ค่ะ เพราะของเราเป็นภาพสี อันนี้ก็ได้ไอเดียจากการไปนั่งกินกาแฟในร้าน “โก๋ กาแฟ” ร้านกาแฟอารมณ์ดีของลำปางค่ะ อร่อย บรรยากาศดี มียุงเล็กน้อย (อ้าว) คือว่าเจ้าของร้านเค้าวาดรูปสีน้ำเก่งมากค่ะ แล้วก็ใจดีวาดรูปให้เรา ขอให้อานิสงค์นี้ทำให้ลูกค้าเข้าร้านเยอะๆ นะคะ สาธุ
กลับมาเรื่องของเราต่อ มีผู้ป่วยของเราบางคนค่ะ พ่ออุ้ย แม่อุ้ย ที่อ่านหนังสือไม่ออก ไม่สามารถอ่านฉลากยาได้ แต่ก่อนก็ไม่เคยนึกถึงเท่าไหร่ค่ะ เวลาจ่ายยาก็อธิบายไปมือก็ชี้ฉลากยาไป คนไข้ก็พยักหน้าไปเรื่อยๆ พอมาทำงานดูแลคนไข้เบาหวานทำให้รู้ว่าสิ่งเหล่านี้มันเป็นเส้นผมบังภูเขา เราไม่เคยถามคนไข้เลยว่า อ่านหนังสือได้รึเปล่า แล้วก็นะ ฉลากยาของเราที่ให้คนไข้ไป ชื่อยาเป็นภาษาอังกฤษ โอ้แม่เจ้า ภาษาไทยยังไม่แข็งแรง จะอ่านได้ยังไง ไม่มีทางเลยค่ะที่คนไข้ของเราจะจำชื่อยาได้เพราะมันไม่ได้อ่านง่ายเหมือนทัมใจ ซาร่า
ฉลากนี้ทำยังไง? ก็ผลิตเองค่ะ สมัยนี้เรามี printer สี ทำเองได้ เพราะเราไม่ได้ใช้ทุกรายที่อ่านหนังสือไม่ออก ทำเฉพาะรายที่จำเป็นคือบางคนอ่านไม่ออกแต่จำได้ จำเก่งซะด้วย แต่บางคนไม่ไหวจริงๆ เพราะยาเยอะเหลือเกิน ลูกหลานก็ไม่ดูแล ไม่เปลืองค่ะ ใช้สัปดาห์ละ 2-3 รายเอง นี่เป็นภาพฉลากยาที่ว่าค่ะ
เราจะภาพที่ว่าติดลงบนซองยาที่มีฉลากครบถ้วน (ให้ญาติทวนสอบ/เผื่อวันหลังคนไข้อ่านออก) แบบนี้ค่ะ
อันนี้เป็นฝีมือญาติคนไข้ค่ะ พ่ออุ้ยมากับหลานเขย วันนั้นเภสัชกรปิทำงานในห้องคนเดียว คนอื่นอยู่นอกห้องกันหมด ก็เลยสอนญาติก่อนแล้วให้ญาติช่วยครีเอตแปะฉลากรูปภาพ พร้อมกับสอนพ่ออุ้ยให้อ่านฉลากรูปภาพเสร็จสรรพเลย...
คิดว่าฉลากรูปภาพน่าจะเป็นของคู่กันกับห้องยา ใครมีฉลากสวยๆ ก็เอามาแบ่งปันกันบ้างนะคะ...
ความเห็น (11)
ขอบคุณนะครับ..
มาโหวตให้จ้า
หวัดดีค่ะพี่หน่อย
ขอบคุณค่ะ วันหลังเอาเรื่องเล่ามาสู่กันฟังมั่งนะคะ
ปิ
ดีจังเลย.. อุ่นใจถ้าไปอยู่ลำปาง น้องเอื้อมพร รพ.สมุทรสาคร มีเรื่องมาเล่า รอดูด้วยนะคะ เอารูป...สนุก..ขำๆ มาฝากค่ะ
คนกลางค่ะ ภญ.เอื้อมพร รูปหล่อริม ภก.มานัสค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่มด
วันจันทร์ที่ 10 พค. นี้ปิจะไปถามเรื่องสนุกๆ ที่รพ.สมุทรสาคร ถึงที่เลยนะคะ ไว้เจอกันค่ะ
ปิ
จ้า น้องปิ ขอพี่ศึกษาวิธีเขียน blog ก่อนนะจ๊ะ
เขียน blog นี่ยากจัง ถ้าเปลี่ยนไปเป็น Share DM กันใน facebook น่าจะมีเครือข่ายเยอะ แล้วก็โพสต์ง่ายกว่านี้ พี่ว่าน่าลองนะ
คิดถึงจังงง ไม่ค่อยเจอกันเลยเนอะ ใครยังงัยไม่รู้ ญ.โย่งเหมือนเดิมนะจ๊ะ สนุกทุกครั้งที่ได้ทำกิจกรรมกลุ่มร่วมกัน ชอบจริงๆ
น้องปิ ...ถึง ลำปาง แล้ว อย่างเรียบร้อย สบายอารมณืแล้วซินะ น้องปิรู้จักกะพี่โย่งด้วยเหรอ เมื่อไร น้า วันก่อนมาได้ดูฉลากช่วยคนอ่านหนังสือไม่ได้ ของ รพ.สมุทรสาครแล้วหรือยัง ฝากบอก"อิน"ด้วยนะว่า..กำลังตาม handy drive ให้อยู่ ว่าจะส่งร่างการประชุมไปให้ดู ยังไม่สิ้นสุด คุยกันได้อีกหลายยก จำ email ไม่ได้ค่ะ น้องปิ พี่มดกลัวส่งไปผิดคน
พี่มดคะ...ปิก็ยังงง งง ว่าพี่โย่งคนไหนหนอ สงสัยสมองไม่ทำงานแฮะ ตอนนี้รับลมหนาวอยู่ลำปางอย่างปลอดภัยแล้วค่ะ ดีใจที่เห็น รพ.สมุทรสาครมี ambu pharmacist ถึง 4 ท่าน จะได้ช่วยกันพัฒนางาน (ปิมี 2 คนกระเทียมลีบค่ะ) e-mail ปิจำง่ายค่ะ [email protected] ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่สมุทรสาครนะคะ...
เพิ่งรู้นะครับเนี่ย ว่ามีการ ลปรร. กันครบถ้วน ที่ สมุทรสาคร
ไปทำไรกัน
ได้ไรมั่ง
มาเล่าหน่อยนะครับ