ผู้ฝึกตน (2-92)


ตอนถูกไฟลวกน่ะ เราจะมัวไปถามหรือว่า ทำไมไฟต้องมาลวกเราด้วย ก็เหมือนกันตอนถูกว่ากล่าวในเรื่องที่ไม่จริง ก็ไม่ต้องตามไปถามไถ่ ต่อว่า หรือแก้ตัวอะไรกับใคร สู้นำเวลาอันมีค่าไปทำมาหากิน ไปพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นให้เจริญขึ้นดีกว่า...

 

 

 

ในหมู่มนุษย์

ผู้ใดอดกลั้นต่อถ้อยคำล่วงเกินได้ 

ผู้นั้นชื่อว่าฝึกฝนตนแล้ว เป็นผู้ประเสริฐสุด

 

                                                                               พุทธพจน์

  

 

 

 

     นั่งฟังข่าวสลับธรรมะของพระคุณเจ้าผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ รู้สึกติดหู ติดใจกับข้อความพุทธพจน์ข้างต้นมากมาย



      หวนระลึกไปถึงคำสอนของแม่ที่ว่า บางครั้งเมื่อเกิดเรื่องราวอะไร แม้จะถูกครหาหรือพูดในสิ่งที่ไม่ได้เป็นจริงดังที่คนอื่นว่ากล่าวนั้น แม่ไม่เคยตอบโต้หรือทะเลาะ ถกเถียงกับใครเลย หลายครั้งเมื่อเห็นเช่นนั้น ลูก ๆ ก็จะเดือดเนื้อร้อนใจ... ทำไมต้องนิ่งล่ะ ก็เราไม่ได้เป็นเช่นที่เขาว่านี่ เราต้องชี้แจงสิ ไม่เช่นนั้นเราก็ยอมรับอย่างนั้นหรือ?

 

      แม่มักจะตอบว่า ตอนถูกไฟลวกน่ะ เราจะมัวไปถามหรือว่า ทำไมไฟต้องมาลวกเราด้วย ก็เหมือนกันตอนถูกว่ากล่าวในเรื่องที่ไม่จริง ก็ไม่ต้องตามไปถามไถ่ ต่อว่า หรือแก้ตัวอะไรกับใคร สู้นำเวลาอันมีค่าไปทำมาหากิน ไปพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นให้เจริญขึ้นดีกว่า...

 

      เพราะในที่สุดแล้ว ... มนุษย์ที่มีใจเที่ยงธรรมจะตัดสินกันด้วย... “การกระทำ”  ไม่ใช่ที่  “วาจา” หรอก

 

 

บันทึกไว้ด้วยหัวใจคารวะแด่ท่านผู้ใหญ่ในบ้านเมืองที่มีความอดทนอดกลั้นอย่างยิ่งค่ะ

(^___^)  

 

หมายเลขบันทึก: 353744เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2010 18:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

พี่หญิงปิงจ๋า ร้อนมากๆ เลยนะคะเนี่ย แหม มาเจอน้ำร้อนอ้ะ ไฟลวกอีก ไปกันใหญ่เลย ;)

อย่างนี้ต้องจัดการกับไฟ โทษฐานที่ไม่อยู่สุข ล้อเล่นค่ะ แหม ใครจะกล้าเล่นกับไฟนิคะ

ปล่อยให้ไฟเต้นๆไปเอง ก็ทรมานจะแย่แล้วเราไปเล่นน้ำเล สวดส่งให้ไฟ ดีไหมคะ อิ อิ

...

มาร่วมคารวะแด่ท่านผู้ใหญ่ในบ้านเมืองที่มีความอดทนอดกลั้น และเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ

<h3 style="margin-left: 72pt;"><strong><span style="font-weight: normal; font-size: 18pt; color: olive;">"ผู้ใดอดกลั้นต่อถ้อยคำล่วงเกินได้</span><span style="font-weight: normal; font-size: 18pt; color: olive;">&nbsp;</span></strong></h3>

<h3 style="margin-left: 72pt;"><span style="font-weight: normal; font-size: 18pt; color: olive;"><strong>ผู้นั้นชื่อว่าฝึกฝนตนแล้ว เป็นผู้ประเสริฐสุด"</strong></span></h3>

<h3 style="margin-left: 72pt;"><span style="font-weight: normal; font-size: 18pt; color: olive;"><strong><span style="color: #000000;">ยอมรับว่าผู้ใหญ่อดกลั้นและอดทนจริงๆ นับถือๆ</span>&nbsp;</strong></span></h3>

<h3 style="margin-left: 72pt;"><span style="font-weight: normal; font-size: 18pt; color: olive;"><strong>&nbsp;</strong></span></h3>

คุณมณีวรรณมาแนวรหัสลับเลยนะครับ

    เรื่องการอดทนต่อถ้อยคำล่วงเกิน  ผมเองก็อดทนได้ในระดับวาจาครับ  แต่ใจมันปั่นป่วนพลุ่งพล่านไปหมด  สะกดไม่อยู่ครับ  แต่ก็ทนไว้ให้อยู่แค่ใจครับ  อดกลั้นไม่ให้โผล่มาทางวาจา

                              ขอบคุณบันทึกดีๆครับ

สวัสดีครับโหล

มาเจอข้อความสั้น ๆ นี่ ไม่สงสัยแล้ว ทำไมโหลจึงไม่ค่อยมีเรื่องมีราวอะไรกับใคร

คุณแม่สอนไว้อย่างดีเช่นนี้เอง

สำหรับผมเอง ก็ไม่ได้สนอกสนใจอะไรเท่าไหร่ เพราะหากใครว่าร้ายเราลับหลัง ไปถามหรือแก้ตัวจะไม่ได้ผลเลย เพราะคนขี้ขลาดเช่นนั้นก็จะได้แต่พูดลับหลัง ไม่กล้าพูดกันตรง ๆ ต่อหน้า  ปล่อยไปดีกว่า  แล้วหากมีคนเชื่อที่เขาพูดไม่จริงล่ะ ... ผมก็คิดว่า

หากแค่ฟังคน ๆ หนึ่งบอกว่าคนนี้เลวอย่างนีอย่างนั้นแล้วเชื่อ.... ก็ปล่อยไปเหอะ อย่าไปคบหาสมาคมก้บคนอย่างนั้นให้เสียเวลาเลย

โหลสบายดีนะครับ

แวะมาเยี่ยมค่ะ

จริงด้วยนะคะ พูดไป 2 ไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

คิดถึงมาเยี่ยมคะ พอดีเคยไปอ่านบล็อคน้องไผ่ไม่มีกอ กล่าวถึงคุณคนไม่มีราก เพราะรากงอกออกมาจนหมดแล้ว ซึ่งเป็นคำพูดที่ดี หมายถึงว่า คนไม่มีราก ไม่ใช่คนไม่มีหลักมีฐาน เพราะความไม่มีราก แต่แท้ที่จริงแล้ว มีรากแต่รากงอกออกมามากมายแล้วจนหมดรากที่จะงอกแล้ว  เห็นภาพนี้เลยนำมาฝากคะ คงจะคล้ายๆนะคะ

                       

                      ดูคนนี้รากก็งอก จนไม่มีรากจะงอกแล้วคะ จริงไหมคะ

-และได้อ่านบทความ เหมือนรำพึงรำพัน อะไรซักอย่างหนึ่ง แต่พี่สุเข้าใจคะ คนเราถ้ารู้จักทำตนเองให้สบายใจแล้ว ใครจะพูดจะกล่าวอะไร ก็อย่าไปสนใจคะ แล้วตนเองจะสบายใจที่ไม่คิดมาก หรือกระทบกระเมือนต่อคำกล่าว ให้เหมือนน้ำกลิ้งบนใบบอนคะ

-จะยอมรับหรือไม่ยอมรับ ก็จะต้องชี้แจงหรือพูดให้เข้าใจ คนเราถ้าจะเข้าใจกัน ไม่ต้องกล่าวอะไรมากก็เข้าใจ แต่ถ้าไม่ทำความเข้าใจกัน ชี้แจงอะไรก็ไม่เข้าใจกันคะ

-การกระทำ ย่อมดีกว่า การพูดจาจริง และบางครั้งก็อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ

 

 

ชอบมากๆ...ขอบคุณมาก...คิดถึงมาก

สวัสดีค่ะคุณpoo

ชมภาพข่าวแล้วบาดตาบาใจ เลยเปลี่ยนมาใช้วิธีฟังแทนค่ะ

ขอบคุณที่มาร่วมแสดงความคารวะกับน้ำใจยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณของ "ผู้ใหญ่" ในบ้านเมืองเรานะคะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณนาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์

คงมีการผิดพลาดอะไรบางอย่าง....

แต่ก็ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย

(^___^)

สวัสดีค่ะท่านsmall man

จากทั้งภาพข่าว เสียง ทำให้เราเห็นเลยว่ายามที่คนเราขาดสตินั้น ใช้วาจาที่ร้ายกาจมากค่ะ เหตุการณ์เช่นนี้ทำให้ระลึกไปได้ถึงคำสอนของแม่ ซึ่งสอนไว้นานมากแล้ว แต่ไม่ค่อยได้เห็นความสำคัญ จนได้เห็นตัวอย่างจริงค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะเอก

อ่านคอมเม้นท์เพื่อนแล้วยิ้มแป้นเลย....

เหตุการณ์บ้านเมืองขณะนี้ทำให้เราเห็นชัดว่า...ภาวะผู้นำ ความเป็นผู้ใหญ่ ที่จะครองใจคนนั้น เป็นอย่างไร

ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่Bright Lily

ดีใจมากที่ได้ทักทายพี่อีกครั้งค่ะ

ด้วยความระลึกถึงค่ะ

(^___^) 

                       มาเยี่ยมค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ฝึกตนทุกๆท่าน...หากเราเปิดใจรับฟังผู้อื่น ฟังความรู้สึกของตนเองก็จะเห็นแนวทางในการอยู่ร่วมแบบมีความสุข

สวัสดีค่ะพี่สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ

ดีใจที่พี่มาเยือนและให้ข้อคิดเห็นเตือนใจค่ะ

ชอบภาพที่พี่นำมาฝากค่ะ แต่คนไม่มีรากไม่สูบบุหรี่นะคะ เคยโดนเจ้าหลานสาวสามใบเถา มาดึงปลั๊กไฟเครื่องคอมพ์ออกเพราะเห็นคุณยายน้อยเอาแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับคอมพ์ ไม่สนใจจะเล่นกับเขาเลย....5555 ต้องตัดรากที่งอกออกบ้างแล้วค่ะ

เหตุการณ์ที่ได้เสพข่าวสารกันทั้งทางตา ทางหู ทำให้น้อมนำมาครุ่นคิดทำให้เกิดปัญญาค่ะ "ท่าน"เป็นผู้ใหญ่ของบ้านเมืองที่แม้เอ่ยปากเพียงคำเดียว ทุกคนก็ต้องฟัง และพร้อมจะทำเพื่อท่าน แต่ท่านกลับอดทน อดกลั้น เพราะท่านต้องการให้ลูก ๆ ทุกคนได้เรียนรู้จากบทเรียนด้วยตนเอง ด้วยความเมตตาที่สุดแม้ท่านจะถูกด่าทอเหยียบย่ำ ช้ำใจเพียงใด ท่านก็ทน...

น้อมใจรับข้อคิดคำเตือนของพี่สุค่ะ และหากคนไม่มีรากได้เคยล่วงเกินพี่สุหรือท่านผู้ใดทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ รู้ตัวหรือไม่รู้ตัว....ขออโหสิกรรมด้วยนะคะ

ขอบคุณพี่สุอีกครั้ง รับรู้ได้ถึงความเมตตา ปรารถนาดีอย่างจริงใจของพี่สุ ด้วยความซาบซึ้งใจค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่nussa-udon

คิดถึงมากเช่นกันค่ะ

สบายดีหรือเปล่าคะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณบุษรา

โอ้โห...ภาพนี้ดูสดใส มีความสุขมากๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณครูnoktalay

เรามาร่วมเป็นกำลังใจให้ "ผู้ฝึกตน" ทุก ๆ ท่านกันนะคะ

เรียนรู้อย่างเปิดใจ น้อมนำประสบการณ์ต่าง ๆ ให้เป็นบทเรียนกับเราได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

เป็นคำสอนที่เป็นสัจธรรมมากนะครับ

ดังคำสอนพระบรมศาสดาที่ว่า

เมื่อมีศรมาปักอก ถ้ายังมัวหาว่าใครยิง ยิงมาทำไม โดยไม่รีบรักษา อาจจะไม่มีชีวิตเหลืออยู่

คนจริง คนแท้ คนดี ท่านมีขันติ ความอดทนสูงมากนะครับ

ท่านจะตอบโตความรุนแรงด้วยความเย็นครับ

ขอบพระคุณสำหรับบันทึกประสบการณ์ครับ...

  • หากต้องเจอกับคนที่พูดเพ้อเจ้อ
  • จิตใจหยาบช้า อิจฉาริษยา  ไม่เคยทำคุณกับผู้ใด
  • คนเหล่านี้ไม่มีค่าพอที่เราจะไปเสียใจร้องไห้กับคำพูดและการกระทำของเขา
  • สักวันคนเหล่านี้ก็จะแพ้ภัยตัวเองค่ะ
  • หากพบกับผู้ที่พอจะมีดีถึงดีที่สุดละก็
  • จะต้องหันมาพิจารณาสักครึ่งหนึ่ง..
  • หากไม่เป็นตามนั้นก็บอกตัวเอง
  • "ฉันไม่ได้เป็นเช่นนี้สักนิด" แล้วดำเนินชีวิตต่อ
  • หากว่าสิ่งที่เขากล่าวมามีส่วนจริงอยู่บ้าง..
  • "อืม.. ตาถึงแฮะ" ดำเนินชีวิตต่อเช่นกัน
  • เป็นแบบฝึกบทแรกของการพัฒนาสู่การคิดบวกค่ะ.
  • **^_^**
  • ถ้าคนไทย ได้มีสติน้อมนำเอาพุทธพจน์นี้มาใช้ ประเทศไทยคงสงบแล้วครับ

สวัสดีค่ะคุณPhornphon

ประสบการณ์จริงที่ได้พบเห็น ประสบกับตนเอง ย่อมส่งผลและชัดเจนสำหรับ "การเรียนรู้" เสมอ

ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและข้อคิดเห็นที่มีคุณค่าทุกครั้งเลยค่ะ

(^___^)

คุณครูครูแป๋มคะ

เป็นคอมเม้นท์ที่ให้ข้อคิดเห็นที่มีคุณค่ามาก ๆ ค่ะ

ชอบและเห็นด้วยเกือบทุกข้อความเลยค่ะ

บางทีชีวิตก็อาจไม่ได้มีเวลามากมายพอที่เราจะไปใส่ใจกับทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกความคิดเห็น เราคงต้องเลือกสิ่งที่จะช่วยให้เราเติบโตและพัฒนา...จะดีกว่า

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

(^___^)

ขอบคุณคุณพ่อน้องซอมพอค่ะ

ภาพสาวน้อย...ซอมพอ  น่ารักจังค่ะ

(^__^)

ปิงน้องรัก

คุณแม่ปิงนี่ สุดยอดมาก ๆ

พี่ถูกสอนมาเหมือนกันจากพ่อ พ่อบอกว่า ลูกผุ้ชายต้องหนักแน่นเหมือนภูเขาที่ไม่สะเทือนต่อลมฟ้าอากาศหรือแม้แต่เสียงเห่าหอนเล็ก ๆ ที่ทำให้รำคาญใจ

ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเรา ท่านยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าขุนเขา ท่านไม่สะเทือนหรอกปิง

พวกที่ถ่มน้ำลายรดฟ้า ในที่สุดก็จะถูกน้ำลายตัวเองรดหน้าตัวเองจนได้

มาอ่านคำตอบแล้ว...

ขอบคุณครับ

อย่าท้อเสียก่อน เพราะความชั่วร้ายในใจคนเลยครับ

ใครทำสิ่งใด เขาย่อมได้รับสิ่งนั้น ไม่ช้าไม่นานนี้ ตอนนี้เขาก็คงทุกข์ใจมากมายแล้ว

สวัสดีค่ะพี่กฤษณ์

โอ้โห...สำนวนพี่คุ้น ๆ คล้ายพี่ชายที่บ้านเลยค่ะ....

พวกที่ถ่มน้ำลายรดฟ้า ในที่สุดก็จะถูกน้ำลายตัวเองรดหน้าตัวเองจนได้....

คนเรานี่คิดอย่างไรกันหนอ ไปถ่มน้ำลายรดฟ้า...เปื้อนตัวเองน่ะสิคะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

ก่อนฝันดีค่ะพี่หญิงปิง มาชวนไปดูใบ  ดูอะไรงามๆ ค่ะ จากบันทึกพี่บุญรุ่ง

  เอาภาพตย. มาให้ชมเรียกน้ำย่อย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท