NEW YORK CITY ! มหานครอันยิ่งใหญ่อันดับ ๑ ของโลก ตอนที่ ๕ : Central Park & The World’s Largest Jewelry Exchange


Central Park สวนสาธารณะที่ผู้คนนิยมมา พักผ่อนหย่อนใจ ตั้งอยู่ใจกลางเมือง NEW YORK CITY

      เลือกสรรเฉพาะสถานที่ที่คิดว่า  น่าจะไปเดินเล่นแบบสบายๆมากกว่าเจาะจงในเรื่องเนื้อหาวิชาการ เพราะครั้งที่ผ่านๆมา ได้ไปศึกษาเรียนรู้จนครบถ้วน  จึงเลือกที่จะไปเดินทอดน่องแถบ Central Park และเดินชมบรรยากาศทั่วๆไปของเมือง

                                  
       

อากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงค่อนข้างบ่อย  บางวันอุณหภูมิจะปรับสูงขึ้น ต้องใส่เสื้อผ้าแบบบางเบา  แต่บางวันอุณหภูมิกลับลดลงเหลือเพียงแค่ ๑๐ กว่าองศาเซลเซียส  ดังนั้นจึงต้องมีการตรวจสอบกับการพยากรณ์อากาศเพื่อเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออกไปข้างนอกเสมอๆ 


                         

 Central Park เป็นสวนสาธารณะตั้งอยู่ใจกลางเมือง  ผู้คนนิยมมา พักผ่อนหย่อนใจ หลายรายเดินออกกำลังกาย  บางคนพาลูกหลานมาเล่นเครื่องเล่น  บางกลุ่มเล่นกีฬา บางพวกเล่น Ice skate ฯลฯ  แต่มีอยู่ ๒ คนที่มาเดินศึกษาชีวิตของชาว New Yorker


                         

                                         หนุ่มน้อยจ้องมองตากับกระรอกตัวจิ๋ว

                                                         
                         

ชอบต้นไม้ใหญ่น้อยที่ยืนตระหง่านขยายกิ่งก้านเตรียมพร้อมที่จะผลิใบอ่อน  ไม้ดอกหลากหลายพันธุ์แข่งขันกันบานต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ  มองดูสดใส ชื่นบาน ดีแท้

                         

ไม่น่าเชื่อว่าอาคารสูงๆ จะอยู่รายล้อมสวนแห่งนี้  เพียงแค่คุณเดินหลุดมาจากประตูสวนสาธารณะ  คุณจะได้เห็นผู้คนเดินกันขวักไขว่บนถนนสายธุรกิจ

                         

                                    

 
    แวะเวียนไปห้างสรรพสินค้า Macy ที่ขึ้นป้ายโฆษณาว่า เป็นห้างที่ใหญ่ที่สุดในโลก ไม่ได้เห่อกับความใหญ่โต มหึมาเพราะเคยไปดูมาแล้ว   แต่ต้องการไปชมดอกไม้ที่นำมาตกแต่งต้อนรับฤดูใบไม้ผลิมากกว่า   เขาจัดวางดอกไม้ทั่วทุกมุมและส่วนที่สามารถจะตกแต่งได้  บางจุดดูออกจะรกรุงรัง  ไม่งดงามอ่อนช้อยเหมือนกับการจัดแต่งห้างในประเทศไทยที่ออกแบบได้เก่ไก๋ –หรู -ดูมีระดับ ฝีมือยังห่างกันมากนัก เทียบชั้นไม่ติด 

                                    

      ก่อนอำลาจาก New York City เดินลัดเลาะไปตามถนนสายที่ ๕  คุณพี่ Rose อยากจะไปชมพิพิธภัณฑ์ แต่เวลาเหลือค่อนข้างจำกัดแค่ ๒ ชั่วโมงกว่าๆ ไม่คุ้มค่าที่จะจ่ายค่าบัตรเข้าชม การที่จะไปศึกษาสิ่งต่างๆ ใน พิพิธภัณฑ์นั้นต้องใช้เวลาเดินดูนานทีเดียว  ผู้เขียนชอบเดินอ่านข้อความอธิบายถึงประวัติและความสำคัญของสิ่งที่นำมาจัดแสดงอย่างละเอียด 

                          

เดินชมบรรยากาศไปเรื่อยๆ แสงประกายจากวัตถุบางอย่างส่องสะท้อนจนแสบตา โถ…. หินมีราคาที่มนุษย์ตั้งค่าให้นั่นเอง ถูกใจคุณพี่ Rose เขาเหลือเกิน  เดินชมอย่างเพลิดเพลินเจริญใจ แถมชี้ชวนให้ดูอย่างปลาบปลื้ม  ถามว่า  นี่น้องไม่ชอบดูเพชรพลอยเหรอจ๊ะ  หากผู้เขียนไม่คิดจะซื้อ ณ เวลานั้น  ก็จะไม่เดินดูให้เกิดกิเลส  ยกว้นมีจุดมุ่งหมายว่าจะซื้อ จึงจะเดินเลือกซื้อหา 

                         

มีนายหน้าหลายรายเข้ามาสอบถามว่า  มีอะไรให้ช่วยไหม  ตอบไปว่า  ไม่หรอก  แค่ Window Shopping(การชมสินค้าโดยไม่ซื้อ)   คุณไม่สนใจที่จะเข้าไปชมในร้านหรือ  มีแบบสวยๆงามๆ ทั้งนั้นเลยนะ  ..... บางรายก็เข้ามาสอบถามว่า คุณมีเพชรพลอยจะขายไหม / คุณต้องการจะซื้อเพชรพลอยไหม นึกเวทนานายหน้าเหล่านี้  มีตาหามีแววไม่  ปรากฏว่าถนนทั้งสายที่เชื่อมต่อระหว่างถนนสายที่ ๕ กับสายที่ ๖ เป็นแหล่งประกอบธุรกิจซื้อขาย- แลกเปลี่ยนเพชรพลอย และเครื่องประดับที่มีราคาแพงละลิ่ว ใหญ่ที่สุดในโลก


                                 
                         สภาพแบบนี้เนี่ยนะ.... สะพายเป้....ใส่เพชร -พลอยมาขาย            

จบท้ายกิจกรรมร่ำลา New York City  ที่ย่าน Broadway  ซึ่งคึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวและผู้ที่รักละครเพลง  หลายรายยืนเข้าแถวรอคิวซื้อบัตรเข้าชมในราคาลดไป ๕๐ % ขนาดลดไปครึ่งหนึ่งราคายังเหลือ ๗๐-๗๕ เหรียญ คุณพี่ Rose ยอมตัดใจไม่เข้าชม  แต่เดินชมบรรยากาศโดยรอบแทน  

                        

สองสาวใส่ถุงน่องสีแดงแสดงท่าทางเรียกน้ำย่อยหน้าร้าน MC . เชิญชวนให้ไปดูละครเพลงเรื่อง Chicago ซึ่งเคยสร้างเป็นภาพยนต์และสามารถทำรายได้ดีทีเดียว ดีแค่ไหน...ขนาดเพื่อนคนหนึ่งซื้อตั๋วเข้าไปชมภาพยนต์เรื่องนี้มา ๓ รอบ    คุณพี่ Rose ผู้มีดนตรีและศิลปในหัวใจยอมตัดใจที่จะไม่เข้าชมอย่างแสนเสียดาย  ก่อนจะเดินเลียบทางไปร้านขายกางเกง Levis ลดราคาทั้งร้านเหลือตัวละ ๖๙ เหรียญ บอกคุณพี่ Rose ไปว่า หากอยากได้ก็ซื้อไปเลยเพราะที่ประเทศไทยขายในราคาสองเท่าของที่นี่  แต่ผู้เขียนก็เฉยๆกับยี่ห้อนี้  ขนาดมีคนซื้อให้ยังยกให้คนอื่นไปเลย  อาจจะไม่เหมาะกับผู้เขียนใส่แล้วไม่สวยสมกับราคา 
 

                        

เสื้อผ้าสไตล์อเมริกันจะออกแบบค่อนข้างเรียบ ไม่หวือหวา  แต่ใส่ได้นานเป็นทศวรรษก็ไม่เชย แต่ของไทยที่มักจะลอกเลียนแบบแฟชั่นของเกาหลี ญี่ปุ่น  ฮิตติดอันดับไม่เกิน ๓ เดือน มาเร็ว- ไปเร็วดีแท้

                         
       

แสงอาทิตย์เริ่มลาลับไปจากขอบฟ้า  เรา ๒ คนก้าวสู่ประตูวัดแบบไร้เสียง   แม้จะพักพิงอยู่ที่นี่เพียงระยะสั้นๆ แค่ ๖ วัน  แต่ความรู้สึกผูกพันกลับแน่นแฟ้นราวกับคุ้นเคยมาเนิ่นนานหลายสิบปี   ต้องขอขอบพระคุณพระอาจารย์ทุกท่าน  และญาติธรรมทั้งหลายที่ให้ความเมตตาและความอนุเคราะห์เป็นอย่างดีค่ะ  
      

                     

 

หมายเลขบันทึก: 352117เขียนเมื่อ 17 เมษายน 2010 12:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ตามมาเที่ยวอีกแล้วค่ะ...น่าสนุกจัง....

     เมืองไทยก็ยังวุ่นวายค่ะ

สวัสดีปีใหม่ไทย
ขอบคุณครับที่ไปอวยพรให้ครับ
มาที่นี่ที่ไรเหมือนได้ไปท่องเที่ยวด้วย
หากมีโอกาสคงได้ไปครับ

P คุณครูกระแตคะ

      * ขอบคุณค่ะ  เดี๋ยวจะไป Phoenix ด้วยกันนะคะ
      * หวังว่า ทุกสิ่ง-ทุกอย่างจะคลี่คลายในเร็วๆ นี้  ดูแลตนเองด้วยนะคะ

                                              

P คุณประเสริฐคะ
   
      *   ชอบเดินทางศึกษาท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ ค่ะ
      *   พักผ่อนบ้างนะคะ 
      *   ขอบคุณค่ะ 
                                                     

                                                            

สวัสดีค่ะ

แวะมาเที่ยวด้วยคนนะคะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ค่ะ

^__^

P หนูต้นเฟิร์นจ๊ะ
 
  * ขอบใจนะจ๊ะ ที่ติดตามมาเที่ยวด้วยกัน
  * ช่วงนี้ก็ยังไม่หยุดอยู่กับที่....ต้องเดินทางไปอีกเป็นพันๆไมล์  ตามมาให้ทันนะคะ....!


                                                     
                                         

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท