วันที่ 9 เมษายน พ.ศ.2553 เวลา 9.30 น. ณ ห้องประชุมจำรัส ฉายะพงษ์
รีบจองที่นั่งไว้ล่วงหน้าหลายวัน ด้วยความตั้งใจที่จะไปรับฟังข้อคิดจากอดีตอธิการบดีของบางมด ดร.กฤษณพงศ์ กีรติกร ด้วยความเลื่อมใสอาจารย์มาตั้งแต่เริ่มทำงานที่บางมดเมื่อประมาณ 9 ปีที่แล้ว อาจารย์เป็นคนเก่ง มีความสามารถ และเป็นคนสบายๆ ยิ้มแย้ม แจ่มใส และหัวเราะได้กับทุกเรื่อง อยากรู้ว่าตลอดเวลาที่อาจารย์ทำงานให้กับบางมด อาจารย์มองเห็นอะไรบ้าง
การบรรยายทั้งหมดบอกเล่าการทำงานของบุคลากรของบางมดตั้งแต่เริ่มก่อตั้งจนถึงปัจจุบัน อาจารย์เล่าย้อนเหตุการณ์ต่างๆให้ฟัง ด้วยความทรงจำที่แม่นยำและแฝงด้วยด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่อาจารย์มีต่อเหตุการณ์เหล่านั้นเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เมื่อเล่าถึงความดีความเก่งของอาจารย์อาวุโสแต่ละท่าน อาจารย์มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแสดงออกถึงความสุข เมื่อเล่าถึงเหตุการณ์ 14 ตุลา และ 16 ตุลา ที่อาจารย์ต้องไปช่วยนักศึกษาที่ไปเดินขบวนออกจากคุกตะรางด้วยตัวเอง อาจารย์เล่าพร้อมสีหน้าที่แสดงออกถึงความเจ็บปวด อาจารย์จำชื่อนักศึกษาได้ เรียกชื่ออาจารย์ในห้องประชุมคนนั้นคนนี้ตลอดเวลา ประโยคหนึ่งที่ประทับใจมาก อาจารย์บอกว่า บางมดมาถึงวันนี้ได้เพราะมีหลายคนเหนื่อยมากและเสียสละมากเพื่อให้พวกเรามีวันนี้ ทำให้คนรุ่นใหม่อย่างเราที่เข้าไปฟังบรรยายรู้สึกมีพลังอะไรบางอย่างวิ่งเข้ามาในตัวและบอกเราว่า ถึงเวลาหรือยังที่เราต้องทำอะไรเพื่อสถาบันของเราบ้าง
การบรรยายครั้งนี้มีคำพูดประทับใจหลายประโยค ที่พอจะรวบรวมมาได้ ดังนี้
- Learning Society ต้องเริ่มที่นิสัยรักการเขียนและการจดบันทึก
- ความรู้ภายในเป็นองค์รวม และยากที่จะถ่ายทอดออกมาเป็นความรู้ภายนอกซึ่งจะได้ความรู้เป็นชิ้นๆ ไม่ปะติดปะต่อ และไม่ครบสมบูรณ์เท่าองค์ความรู้ภายในที่เรามี ดังนั้นแบบทดสอบอะไรก็ไม่สามารถวัดการเรียนรู้ของคนได้อย่างสมบูรณ์
- ครูต้องดูแลนักเรียนทั้งเรื่องในห้องเรียนและนอกห้องเรียน
- มุมมองของคนเราเปลี่ยนตลอดเวลา เพราะประสบการณ์ของเราเปลี่ยนไปตลอด มุมมองและการให้คุณค่าต่อสิ่งๆหนึ่งของแต่ละคน จึงไม่เคยเหมือนกัน
- โลกมีมากกว่าบางมด กรุงเทพ ประเทศไทย โลกมีคนที่ดีกว่าบางมด แย่กว่าบางมด ให้คิดอย่างนี้และเปิดตัวเองไปเรียนรู้สังคมภายนอก ระบบที่คนทำงานที่ไหน ต้องตายที่นั่น จะหมดไปแล้ว
- The trained man win
- ครูต้องสร้างคนรุ่นใหม่ คิดว่าเป็นการทำ CSR ไม่ใช่ทำเพื่อแต้ม เพื่อ KPI
- เราต้องเก่งจริงแล้วจึงทำ Marketing ถ้าไม่มีสาระอะไรก็ไม่มีอะไรจะไปขาย
- ครูคือพ่อและแม่ ไม่ใช่สอนหนังสืออย่างเดียว แต่ต้องสอนความเป็นคนให้ศิษย์
- เราต้องไม่ติดสุข ลงแรง และไม่ฟุ่มเฟือย
- มหาวิทยาลัยดีมาจากครูดี เราต้องรักษาครูดีเอาไว้
- อาจารย์ฝากให้บุคลากรของบางมดต้อง "ช่วยคน ใช้ความรู้ความสามารถเพื่อช่วยเหลือคนอื่น และไม่ดูถูกคนอื่น"
ในท้ายที่สุด คนดีและคนเก่งของบางมดคนหนึ่งที่ได้รู้จักในวันนั้น หนึ่งในคนที่สร้างมหาวิทยาลัยและเพียรพยายามสร้างคนรุ่นใหม่ให้เป็นคนดีและคนเก่งของบางมด คือ ดร.กฤษณพงศ์ กีรติกร นั่นเอง
ไม่มีความเห็น