เป็นสถานที่โปรดของเรา มีความหลังดี ๆ ที่นี่หลายอย่าง หาดที่ขึ้นชื่อของภูเก็ตแห่งนี้ไม่พลุกพล่านและหนวกหูเหมือนกับป่าตอง ร้านรวงคึกคักพอประมาณ ชายหาดขาวสะอาด ทรายละเอียด มีคนไม่มาก
และคลื่นแรง... มาแต่ละลูกบางทีสูงท่วมหัว
ฟ้าได้เพื่อนสาวชาวนอร์เวย์ ชื่อนีน่า วัยห้าขวบ เล่นทรายกันริมหาดอยู่นานไม่ยอมเลิกสักที ตอนที่จะจากกันยังแอบไปยืนพูดซุบซิบอะไรกันต่ออีก (ฟ้าพูดไทยพยายามทำให้สำเนียงเป็นฝรั่ง นีน่าพูดภาษานอร์เวย์) นีน่าและแม่ของเธอจะเดินทางกลับกันในวันรุ่งขึ้น ทิ้งเครื่องเล่นหาดทรายไว้ให้ฟ้าดูต่างหน้า
ที่พัก Karon Place เป็นโรงแรมเล็ก ๆ ที่ไม่ค่อยมีคนไทยมาพัก เราเลือกห้องชั้นล่าง เปิดประตูออกไปมีสวนเล็ก ๆ ห้องพักสะอาดสอ้านและไม่มีอะไรพิเศษหรูหรา มีสระน้ำเล็ก ๆ ในโรงแรม รู้สึกเหมือนกับอยู่บ้านมากกว่าโรงแรม ตอนค่ำ เราไปหาข้าวเย็นกันริมถนนหลวงพ่อช่วง ใกล้ที่พัก เราเลือกอาหารอิตาเลียนที่หมายตาไว้ เจ้าของเป็นคนไทย ช่างพูด ช่างเอาใจลูกค้ามาก บริการดีทุกอย่าง แถมไอติมและลดราคาให้ด้วย เธอมีลูกชายสามคน คนเล็กชื่อจอห์น เข้ามาเล่นกับฟ้าด้วย แต่ฟ้าไม่ค่อยสบอารมณ์ คุณแม่แซวว่า ลูกของแม่มีคนมาจีบแล้ว ฟ้าสั่งคาร์โบนาร่าจานโปรด ส่วนพ่อกับแม่กินพิซซ่าทะเล Marinara แป้งบาง ๆ กรอบอร่อยอย่างที่ชอบเลย
ใจหายเมื่อได้ยินว่า พ้นวันนี้ไปแล้วก็ไม่มีลูกค้าแล้ว หายกันไปหมด ไม่มีใครกล้ามาภูเก็ต
สวยมาก ๆ น่าจะไปเที่ยวมากครับ