เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 ได้ไปร่วมงานชุมนุมศิษย์เก่า (ของสามี) ที่หาดหินงาม อ. สิชล จ. นครศรีธรรมราช เกือบเที่ยงคืนขับรถยนต์กลับบ้านที่ อ. เมือง จ. นครศรีธรรมราช ระยะทางประมาณ 75 กิโลเมตร ดิฉันเป็นคนขับรถสามีเป็นคนบอกเส้นทาง ปรากฏว่าคนบอกเส้นทางบอกทางผิด เราขับหลงทางในเส้นทางภายในหมู่บ้าน ซึ่งเราไม่เคยผ่านเข้าไปเลยในเวลากลางวัน หลงทางอยู่นานกว่าจะหาเส้นทางออกมาได้ ทั้งหงุดหงิดทั้งง่วง (เพราะยังป่วยอยู่) กลับถึงบ้านก็เข้านอนเลยโดยไม่ได้ดูสภาพของรถว่าเป็นอย่างไรบ้าง
วันนี้วันที่ 13 เมษายน ได้ยินเสียงพี่เขยเรียกให้มาดูรถ บอกว่ายางรถถูกตะปูตำ ตอนนี้ยังมีลมเหลืออยู่ให้ดิฉันรีบไปซ่อมยางรถก่อนที่ลมยางจะหมด ดิฉันตกใจเพราะเป็นผู้ใช้รถอย่างเดียวดูแลหรือซ่อมรถไม่ได้เลย ดิฉันรีบนำรถไปหาร้านซ่อมยาง ขับรถไปที่อำเภอลานสกาคิดว่าน่าจะดีกว่าเข้าไปในเมืองนคร ขับรถไปที่ร้านซ่อมยางทุกร้านที่มี ปรากฏว่าปิดหมดทุกร้าน ดิฉันงง ๆ ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไรเพราะรถยนต์ก็ไม่มีลมยางแล้ว ขณะนั้นก็จอดถามร้านซ่อมยางเด็กปั้มที่ปั๊มน้ำมันซัสโก้ ขณะถามนั่นเอง เด็กไม่ตอบแต่มีผู้ชายคนหนึ่งที่ซื้อน้ำมันอยู่ตอบแทนว่าให้ดิฉันขับรถไปเรื่อยๆ จะมีร้านอยู่อีกร้านหนึ่ง ถ้าร้านปิดให้ดิฉันขับไปที่ป้อมเฉพาะกิจ เป็นป้อมช่วยเหลือคนเดินทาง หากมีปัญหาประการใดเขาจะขับรถตามดิฉันไป เขาบอกว่าลมรถไม่มีแล้วให้เติมลมรถก่อน ดิฉันบอกว่าดิฉันทำไม่เป็น เขาก็เลยเติมลมรถให้ที่ปั๊มน้ำมันนั่นแหละ...เมื่อเติมลมรถเสร็จ ดิฉันก็ขับรถไปตามทิศทางที่ผู้ชายคนนั้นบอก ปรากฏว่าร้านปิด ไปที่ป้อมเฉพาะกิจที่จะขอความช่วยเหลือ ปรากฏว่าไม่มีคนที่สามารถช่วยเหลือได้ ผู้ชายคนนั้นซึ่งขับรถตามมาก็เลยกวักมือเรียกดิฉันให้ขับรถเข้าไปในโรงรถเทศบาลซึ่งอยู่ใกล้ๆ ...เขาบอกว่าเขาจะช่วยเอง...แล้วเขาก็เรียกเพื่อนมา 1 คน ช่วยกันเปลี่ยนยางล้อโดยเอายางสำรองมาใช้แทนเพราะยางไม่อยู่ในสภาพที่ซ่อมได้เพราะถูกน็อตฝังจมอยู่จนยางโป่งพอง เมื่อซ่อมเสร็จดิฉันได้ถามชื่อและที่ทำงานของเขาเพื่อขอบคุณ เขาชื่อคุณสมยศ กรรมโชติ ผู้ที่มาช่วยอีกคนก็ชื่อ สมยศ ผกาศรี ทั้งสองคนทำงานอยู่ในเทศบาลตำบลลานสกา ดิฉันดีใจที่วันนี้โชดดีได้พบคนดีมีน้ำใจ ซึ่งยังมีอยู่ในอำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช ขอบคุณคุณน้องทั้ง 2 คนที่ช่วยดิฉันน้ำใจไมตรีของคนอำเภอลานสกาน่าประทับใจยิ่งนัก
สวัสดีค่ะ
เห็นนำใจของเพื่อนมนุษย์แล้วชื่นใจนะค่ะ สังคมไทยยังเป็นสังคมแห่งการเกื้อกูลกัน
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ...ที่นำเรื่องงามน้ำใจมาฝากในวันดีๆของคนไทยค่ะ
มีความสุขกันทั้งครอบครัวในวันสงกรานต์นะค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ คุณถาวร
สวัสดีค่ะ คุณครูคิม
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ คุณ noktalay
ส่งดอกไม้มาให้ค่ะคนไทย...น้ำใจมีให้กันเสมอ ตอนนี้ ตี3 ครึ่งที่บราซิล ตื่นแล้วนอนไม่หลับเพราะ jetlag คงเป็นอาทิตย์กว่าจะหายค่ะ กลับพอดีถึงตอนนั้นค่ะ
นับว่าโชคดีมากนะคะคุณครู จรรย์ก็เคยได้ชาวนาในทุ่งนาเขาเห็นรถเราจอดอยู่นานก็ละงานจากนาขึ้นมาดูแล้วช่วยค่ะ แต่ หลายปีแล้ว ที่จ.นครสวรรค์ รถ Batt หมด อยู่หน้าศูนย์รถมิซูบิชิ ซึ่งเราเพิ่งเดินออกมาหลังจากเข้าไปดูรถ G Wagon ซึ่งก็ชอบแล้วหละ แต่ขอไปดู Everest เปรียบเทียบอีกคันหนึ่ง น่าเสียดายเข้าไปขอความช่วยเหลือ ได้รับคำตอบว่า ไม่มีบริการรถยี่ห้ออื่น ให้เดินไปร้านขายแบตรถยนต์ ซึ่งอยู่ไกลมาก และแดดร้อนมากเลย ดีที่เจ้าของร้านใจดี ให้เด็กขับ MC. มาส่งและเปลี่ยน Batt ให้ ...เลยตัดสินใจไม่ซื้อ G Wagon ทั้งที่ พวกบ้านชอบมาก...
สวัสดีค่ะ คุณเกด
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ คุณ By Jan
สวัสดีครับคุณครูปริมปราง
ฝากส่งภาพดอกบัวมามอบให้ ท่านสมยศ กรรมโชติ และ ท่านสมยศ ผกาศรี
ด้วยจิตคารวะครับ
ขอบคุณครับที่แบ่งปันเรื่องดีๆทราบแล้วสุขใจ
สวัสดีวันปีใหม่ไทยครับ (ย้อนหลังไปนิดหน่อย)
คนไทยไม่แล้งน้ำใจ...
ขอบคุณที่มีเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านครับ
สวัสดีค่ะ คุณทนายชาวฝนแปดแดดสี่
สวัสดีค่ะ คุณ(ลูกชาย) หัวใจสะพายเป้
สวัสดีค่ะ...พี่ปริมปราง
ไม่ได้เข้ามาหาหลายวันแล้ว คิดถึงจังเลยค่ะ
อ่านจากบันทึกแล้ว ขอสรุปว่า เพราะพี่ปริมปรางเป็นคนดีเลย เจอแต่คนดีๆ มีน้ำใจ คอยช่วยเวลาเจอเรื่องร้ายๆค่ะ^^
สวัสดีค่ะ น้อง Baby
สวัสดีครับคุณครู ...ชื่นชมยินดีคนมีน้ำใจครับ......."...เขาชื่อคุณสมยศ กรรมโชติ ผู้ที่มาช่วยอีกคนก็ชื่อ สมยศ ผกาศรี ทั้งสองคนทำงานอยู่ในเทศบาลตำบลลานสกา .......คนดีมีน้ำใจ ซึ่งยังมีอยู่ในอำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช ...."
ขอบคุณค่ะ คุณหนุ่ม กร ~ natadee
Happy Happt to you ..คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณ เกด
มาอ่านเก็บตก วันสงกรานต์คะ ในระยะวันสงกรานต์ ร้านรวง บางร้านก็ปิด ปิดเป็นส่วนมาก ส่วนร้านที่ มีรายได้ในวันสงกรานต์ เขาหยุดหลังสงกรานต์ไป
-ประเทศไทยยังมีคนใจดี ไม่แล้งน้ำใจ น่าสรรเสริญจริงๆๆๆ
นี่ก็ภาพฝึกทำคะ ไปเล่นน้ำที่เขื่อนหนองหวาย ที่อำเภอน้ำพอง ฟ้อนรำกลางน้ำ เพราะ มีเพื่อนผู้หญิงไม่รู้จักกัน เขาตบมือพร้อมร้องเพลง ไม่มีคนรำ เลยรำให้เขาคะ
สวัสดีค่ะ คุณ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
พ่อผมเองครับ ขอบคุณมากน่ะครับ