..อยู่กับผึ้ง..
ข้าพเจ้าอยู่กับผึ้งมา3เดือน ย่างเข้า 4 เดือน จะปิดเทอมแล้วใกล้สอบแล้วด้วย(โดยเฉพาะการสอบวิชาผึ้งนี่จะยากไหมหนอ) มันก็ต้องวัดดวงกันคราวนี้ อ้อ! แล้วสอบเมื่อไหร่ล่ะ นั่นซิ ซึ่งข้าพเจ้าคิดว่าการเรียนวิชาผึ้งนี้ทำให้ข้าพเจ้าปรับตัวเองได้มาก โดยเฉพาะการตื่นแต่เช้าทำให้ข้าพเจ้ามีสมองที่ปลอดโปร่งได้สูดอากาศสดชื่นเป็นประจำอย่างนี้ การเรียนในห้องเรียนก็เป็นบรรยากาศสบายๆ เป็นกันเองไม่ต้องซีเรียสว่าจะต้องมีแต่เรื่องวิชาการอย่างเดียว ซึ่งการเรียนแต่ละครั้งอาจารย์ก็ให้แง่คิดกลับมาเป็นประจำ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อเราเสมอและการเรียนนอกห้องเรียนก็เหมือนกัน(การตรวจผึ้งทุกวันอังคารนั่นเอง) ก็เป็นการปฏิบัติง่ายๆ ทุกคนได้ลองปฎิบัติเป็นประจำเชื่อว่าทุกคนต้องทำได้ (อาจารย์ก็เชื่อด้วยว่าลูกศิษย์ของอาจารย์เก่งและต้องทำได้ทุคน) ถึงแม้ว่าบางคนจะโดนผึ้งต่อยบ้างโดยที่เราไม่อยากให้ต่อย ไม่เป็นไร....อาจารย์มียาหม่องตราถ้วยทอง ทาถู ทาถู เดี๋ยวก็หาย...ฮิ ฮิ ฮิ
การที่เราได้สัมผัสกับผึ้งทำให้เราผูกพันธุ์ เหมือนเป็นอาชีพหนึ่งของเราก็ว่าได้ เพราะอาชีพเลี้ยงผึ้งเป็นอาชีพที่สุจริตทำรายได้ให้แก่เจ้าของและเป็นประโยชน์ต่อผู้บริโภคด้วย ซึ่งเรียนมาก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว ก็อยากให้น้องๆ และเพื่อนๆ นำเอาความรู้ที่ได้รับจากการเรียนผึ้งพร้อมกับการปฏิบัติการเลี้ยงผึ้งด้วยนั้น นำไปเป็นแนวทางในการศึกษาต่อหรือป็นพื้นฐานในการทำธุรกิจก็ได้นะจ๊ะ
ปล.ขอให้เพื่อนๆ และน้องๆ ขยันอ่านหนังสืงผึ้ง เด้อ อาจารย์ไม่หวง A หรอก (ห้ามลอกกัน) แต่ขอให้ทำกันอย่างเต็มที่ทุกคน มั่นใจตนเองนะคะ อ้อ! เขียนให้เต็มหน้ากระดาษ A4 นะ อาจารย์จะได้อ่านไม่เบื่อแน่นอน..
จาก....คนอยู่กับผึ้ง...45311693 ya
ความเห็น (2)
สมลักษณ์ วงศ์สมาโนดน์
เขียนได้ดีแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้เขียนต่อ