ทบทวนชีวิตตัวเอง


มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง เมื่อวานก็สายเกินแก้

 

     อดีตเป็นภูมิหลังของแต่ละคน  ที่มีทั้งดีและไม่ดีแล้วแต่ว่าเราจะเลือกที่จะจำสิ่งไหน มนุษย์ทุกคนเกิดมาย่อมมีภูมิหลังด้วยกันทุกคน  ซึ่งภูมิหลังของแต่ละคนเป็นพื้นฐานของอนาคตที่ไม่เหมือนกัน  แล้วแต่ละภูมิหลังดีร้ายเพียงใด

     ในที่นี้ข้าพเจ้าจะพูดถึงอดีตของข้าพเจ้าที่มีทั้งดีและไม่ดี  ข้าพเจ้ามีพี่น้องสองคนข้าพเจ้าเป็นน้องคนที่สอง  พี่ของข้าพเจ้าเป็นคนเรียนเก่ง  หัวดี  จบจากสถานบันราช๓ฎเชียงใหม่  โดยได้เกรดนิยมอันดับสอง  ในสาขาวิชาบริหารธุรกิจคอมพิวเตอร์  ซึ่งตรงกันข้ามกับข้าพเจ้าที่ไม่เอาไหน แต่ข้าพเจ้าชอบเข้าฝึกอบรมต่าง ๆ  ที่ทางโรงเรียนจัดให้  ในวัยเด็กข้าพเจ้าเอาแต่เที่ยวกับเพื่อน ๆ  ในสมัยนั้นยาเสพติดที่นิยมมากที่สุดก็คือยาบ้า(ยาม้านั้นเอง)ข้าพเจ้าเห็นเพื่อน ๆ  ลองเสพกันทุกคนแต่ข้าพเจ้าไม่ลอง  ทั้ง ๆ  ที่เพื่อนชวนตั้งหลายครั้งแต่ข้าพเจ้าก็ยืนยันคำเดิมว่ “ไม่เอา”  ข้าพเจ้ายังรู้อีกว่าเขาซื้อขายกันที่ไหนบ้าง  ใครมาถามข้าพเจ้าก็บอกว่าไม่รู้ข้าพเจ้ารู้ดีว่ามันผิดที่ต้องปิดบังผู้ใหญ่  ในสมัยนั้นข้าพเจ้าเอาเพื่อนมาเป็นใหญ่  แม้แต่พ่อกับแม่ข้าพเจ้าก็ยังปิดบัง  ข้าพเจ้ายังชอบเถียงพ่อกับแม่  และเอาอารมณ์เป็นใหญ่  เอาอารมร์เหมือนเหตุผลตลอด จึงเป็นเหตุให้ข้าพเจ้าทะเลาะกับพ่อแม่เป็นประจำ ยังชอบปะชดในสิ่งที่ท่านห้ามเสมอ ทำให้ท่านเสียใจตลอด

     พอโตมาอีกนิดข้าพเจ้าได้เข้าศึกษาที่สถาบันราชภัฎเชียงใหม่ ข้าพเจ้าได้ศึกษาวิชาบริหารการตลาด  โดยได้เพื่อนใหม่ที่ดีแต่ข้าพเจ้าติดนิสัยที่ไม่ดีมา  มักเกเรโดยการโดนเรียนหลายวิชาจึงส่งผลให้ข้าพเจ้าเรียนไม่ทัน โชดดีที่ข้าพเจ้าได้เพื่อนที่ดีที่ค่อยช่วยเหลือข้าพเจ้ามาโดยตลอดจนจบปริญญาตรีจากสถาบันแห่งนี้ได้  ถึงแม้จะไม่ได้เกรดนิยมเหมือนพี่สาวก็ตาม อย่างน้อยข้าพเจ้าก็สร้างความภาคภูมิใจให้แก่พ่อแม่ในการจบปริญญาตรีและได้เข้าทำงานที่สำนักงานเทศบาลตำบลปายเลย

  สุดท้ายนี้  ข้าพเจ้าอยากจะ ขอโทษและขอบคุณ พ่อแม่กับสิ่งที่ข้าพเจ้าทำในสิ่งไม่ในอดีต(ในวัยเด็ก)  และอยากขอบคุณท่านที่ค่อยให้กำลังใจในยามที่ข้าพเจ้าท้อในเรื่องต่าง ๆ  ทำให้ข้าพเจ้ารู้จักคำว่า  "มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง เมื่อวานก็สายเกินแก้" ขอบคุณมาก ๆ  เจ้า

                               

ผู้มีพระคุณอย่างยิ่งในชีวิตและเป็นพระคุณครองข้าพเจ้าตลอดชีวิตเช่นกัน

หมายเลขบันทึก: 351117เขียนเมื่อ 11 เมษายน 2010 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอบคุณค่ะ

นิว.ครูบันเทิง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท