สวัสดีสมาชิกทุกท่านค่ะ
คุณเคยมีความรู้สึกที่รักใครสักคนที่สุดในชีวิตหรือเปล่า สำหรับดิฉันความรู้สึกนี้เกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ดิฉันถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลตอน 5 ทุ่ม นอนรอหมอในห้องที่ติดแอร์เย็นเฉียบ แต่เหงือของดิฉันซึมออกทุกอณูของร่างกาย แน่นอนที่สุดมันเกิดขึ้นจากความเจ็บปวดในร่างกาย ดิฉันทนเจ็บปวดเป็นเวลา 8 ชั่วโมง ทุกวินาทีมันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ทุกวินาทีแห่งความเจ็บปวดดิฉันคิดถึงผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของดิฉัน คือ แม่ คำคำนี้ที่ทุกคนคุ้นเคย ทั้งใบหน้า รอยยิ้ม แววตา คำพูดของแม่วนเวียนอยู่รอบรอบตัวดิฉัน ใช่ค่ะตอนนี้ดิฉันกำลังจะได้เป็นแม่ของคนอีกคน ดิฉันรู้ซึ้งของคำว่ารักในวันที่เจ็บปวดที่สุดนี้เอง ซึ่งในวินาทีแห่งการให้กำเนิดทารกน้อยเป็นวินาที่ที่ดิฉันรักแม่มากที่สุดในชีวิต ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาดิฉันก็ไม่เคยลืมที่จะแสดงความรักต่อแม่ีซึ่งมันเทียบอะไรไม่ได้เลยกับความรักและการดูแลเอาใจใส่ที่ท่านมีต่อดิฉันตลอดมาและตลอดไป....
ยิ่งวันนี้ได้กลับบ้านไปหาแม่ดูท่านมีความสุขมากที่เจอลูกคนนี้และหลานตัวน้อยๆ แต่ดิฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า วันไหนนะที่ลูกสาวทั้งสองคนของดิฉันจะรักดิฉันที่สุดในชีวิตเช่นกัน
************************************
อ่านแล้วเห็นภาพ ความสุขได้ชัดเจน การมีครอบครัวที่อบอุ่น ถือว่าเป็นบุญอย่างหนึ่ง ก็ดีใจด้วยจ้า ความสุขของมนุษย์ มี่ทั้งภายในและภายนอก สุขภายในจริงๆ เห็นจะได้จากธรรมะ สุขภายนอก ก็ไม่แน่ใจ แต่มีปรัชญาของในหลวงของเรา น่าจะทำให้เราสุขได้ นั้นคือ ความพอเพียง ใจพอก็เป็นสุข สาธุ
อ่านแล้วทำให้ผู้ชายอย่างผมยังเห็นความเสียสละของแม่ที่ท่านฟูมฟักเราจนเติบโตทุกวันนี้
สวัสดีค่ะ คุณพรชัย
ดีใจที่คุณพรชัยเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิง ลืมบอกไปว่ารักของพ่อก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน
กว่าลูกคนนี้จะรู้ซึ้งก็จนถึงวันที่ตนเองได้ชื่อว่า แม่
สวัสดีค่ะ คุณ chaoalit
ความคิดเห็นของคุณบ่งบอกว่าคุณเป็นคนอบอุ่นมาก รักและบูชาในหลวงเช่นกันค่ะ
ขอบคุณนะคะ
...พ่อเป็นดังโพธิ์แก้ว
แม่เพริศแพร้วดังไทรงาม
เคียงคู่ก่อนิยาม
พรหมของลูกนิรันดร...
อบอุ่นงดงามในความรักค่ะ