<<แค่ไว้ใจ และให้โอกาส เพชรแท้อยู่ใกล้เกินเอื้อม>>


เราจะทำงานได้อย่างมีความสุขได้อย่างไรล่ะ ถ้าเราไม่เรียนรู้ที่จะไว้ใจ และเชื่อใจคนอื่น

"มันผิดที่ฉันยอมยกใจให้เธอไป มันผิดตรงที่ไว้ใจฉันมองตัวเธอผิดไป"

Hipglitter.com

เอ้ แล้วจะร้องเพลงทำไม? นั่นสิร้องทำไม ก็เรื่องวันนี้เกี่ยวกับความไว้ใจน่ะสิ

แล้วเมื่อไรล่ะที่เราจะไว้ใจใครสักคน แล้วพอเราไว้ใจไปคนที่เราให้ใจเค้าเป็นคนที่ใช่รึเปล่า? ฮิว ฮิ้ว ไม่ใช่หมายความว่า บางคนที่เคยไว้ใจใครสักคน พอโดนหักหลัง ก็จะมีความรู้สึกไม่ดี และไม่เชื่อใจใครอีกเลย นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ดีนะ เพราะเราจะทำงานได้อย่างมีความสุขได้อย่างไรล่ะ ถ้าเราไม่เรียนรู้ที่จะไว้ใจ และเชื่อใจคนอื่น

ใช่แล้วเพราะฉะนั้น เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะไว้ใจคนในองค์กร เพราะชีวิตเราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้

เช่นเดียวกับในองค์กรของเรา เราเองมีหน้าที่ ทำงานในห้องเครื่อง(ทำอาหาร) และทำบัญชี แต่ทุกๆวันเสาร์และอาทิตย์เราต้องไปเรียน แล้วใครล่ะจะทำงานแทนเราได้ และใครล่ะที่เราจะไว้ใจให้ทำแทนได้?

ในส่วนของบัญชีนั้นก็ดีที่เรามีหลานมาช่วย เพราะเราก็ได้สอนงานให้แล้ว

แล้วในเรื่องของอาหารล่ะ ถ้าพูดถึงร้านอาหารบรรยากาศ ก็เป็นสิ่งที่ดึงดูดลูกค้าให้เข้าร้าน แต่สิ่งที่ทำให้เกิด customer royalty ก็คือ รสชาติของอาหารนั่นเอง เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดการบอกต่อ ทั้งในแง่บวกและแง่ลบต่อร้านอาหารแห่งนั้นได้

นั่นจึงไม่แปลกว่าทำไมคอร์สเรียนทำอาหาร หรือ ค่าตัวของกุ๊กดังๆ ถึงได้แพงนัก

เพราะฉะนั้นเราจึงใส่ใจในเรื่องของอาหารอย่างมาก ตั้งแต่เรื่องรสชาติ

ความสะอาด และการตกแต่ง

เมื่อเราคิดได้อย่างนั้นเราก็เลยเห็นว่า ป้าแว่น(กลับมาตามคำเรียกร้อง) ก็เป็นคนที่ทำอาหารเป็น เราก็เลยลองให้แกทำผัดไทยให้กิน รสชาติใช้ได้เลย อร่อยนะ

แล้วเวลาที่เราทำอาหารเราก็จะบอกวิธีทำให้กับป้าแว่นเสมอๆ

มีวันนึงที่เรากลับมาจากขอนแก่น แล้วลูกค้าสั่งผัดไทย

เอาอีกจานหรอ? เมื่อกี้ป้าก็พึ่งผัดไปจานนึง

หรอถ้างั้นป้าก็ผัดเลย ละกัน

เดี๋ยวผักบุ้งชิมให้ป้าหน่อยนะ

ไม่ต้องชิมหรอกป้า ที่ป้าทำอร่อยอยู่แล้ว

ปรากฏว่าวันนั้นก็ขายผัดหมี่ให้กับโต๊ะเดิมถึง 3 จาน

เห็นมั้ยค๊ะว่า การที่เราให้ความไว้วางใจ และเปิดโอกาสให้เค้าได้ทำงาน ผลงานที่ได้ออกมาดี ดีกว่าการที่เราไปปิดกั้นความรู้ และต่อว่าพนักงานอยู่ตลอดเวลา เพราะจะทำให้พนักงานไม่ happy แล้ว ผลงานที่ได้ก็ออกมาไม่ดีอีกด้วย

ตอนนี้เราไว้ใจให้ป้าแว่นทำอาหาร พอแกทำทุกวันก็ทำอร่อยขึ้น อร่อยขึ้นทุกวัน

และเราก็วางใจ และสบายขึ้นไปทำงานอย่างอื่นได้อีก และไม่ต้องห่วงอีกแล้ว แต่ก็ต้องดูด้วยนะว่าควรไว้ใจใคร เดี๋ยวเป็นเหมือนเพลง "ผิดที่ไว้ใจ" นะ

เป็นไงล่ะทุกคน คราวนี้ก็ลองไว้ใจ ไว้วางใจให้คนอื่นทำงานแทนเราสิรับรองว่าเบาแรงขึ้นแน่นนอนจ้า

หมายเลขบันทึก: 350205เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2010 16:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีค่ะ

        แวะมาเก็บเกี่ยวบันทึกดีๆ...และเพลงเพราะๆค่ะ....ครูกระเเตเคยไว้ใจใครสักคน พอโดนหักหลัง ก็จะมีความรู้สึกไม่ดี และไม่เชื่อใจใครอีกเลย....อย่างนี้ไม่ดีใช่มั้ยคะ....จะพยายามปรับเปลี่ยนค่ะ....ขอบคุณบันทึกดีๆนะคะ

 สวัสดีค่ะ ครูกระแต ยินดีต้อนรับค่ะ ใช่แล้วค่ะแต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ เพราะหนูก็เคยเป็นเหมือนกัน

แต่ท้ายสุดเราก็มาดูกันดีกว่า เราจะทำอย่างนั้นไปทำไม ?

แต่ถ้าครูกระแต เลือกคนที่จะไว้ใจอีกครั้ง ไว้วางใจ และเชื่อใจเค้า

หนูเชื่อว่า ครูกระแตก็จะเจอคนดี แน่นอนค่ะ

อย่ายอมแพ้ นะค๊ะ

ขอบคุณมากค่ะ

 hi ! thank you very much .

do you know alot of good story it come from you my idol.

thank you very much again .and we hope a good health come to you our teacher

ขอบคุณบันทึกแห่งความทรงจำดีๆครับ

 หวัดดีค่ะ คุณเสียงเล็กๆ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมเช่นกันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท