ขวัญเอย ขวัญฟ้า จันทราตะละแม่ตองอู
คนึงอยู่ถึงชู้รักบุเรงนอง หวังปองพิศวาสมาดหมาย
ไปหลงแปรแพร่ใจรักซ้อนซ่อนไว้ให้กุสุมา
จันทราอนิจจาเอ๋ย
รักซ้อนก่อนเคยหวังร่วมชิดเชยเผยรักหักใจ
รักร้างมาห่างไกลใฝ่หา
ลืมตองอูจันทราไปหลงเฝ้าเจ้ากุสุมา จึงลืมดอกฟ้าตองอู
ศักดิ์เอยศักดิ์ศรียอดนารีตะละแม่ตองอู รักสุดกู่ไปหลงอยู่เมืองแปร
รักแท้มาเปลี่ยนแปรเป็นสอง เคยหวังใจให้ครองแม้ศักดิ์ตองอูคู่มังตรา
จันทราก็กล้าเฉลย รักใครไม่เคยเท่าจะเด็ดเลยคู่เชยภิรมย์
ยังระทมเฝ้าขื่นขมฤทัย ถึงแม้รักจะหักได้
เหลือทรากรักที่ยังหายใจเทิดทูนไว้เพื่อตองอู.
ไม่มีความเห็น