สำนึก...

การสร้างสำนึกให้กับคนรุ่นต่อรุ่นเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ถ่ายทอดต้องร่วมกันรับผิดชอบ

สำนึก....

     เมื่อช่วงสิ้นเดือนที่ผ่านมานำเด็กนักเรียนไปทัศนศึกษาที่จังหวัดแห่งหนึ่ง  หลังจากที่เดินทางกันมาทั้งวันก็มาถึงสถานที่ที่นักเรียนส่วนใหญ่เฝ้ารอคอย  นั้นคือการล่องแพ...เด็กๆต่างใจจดใจจ่อที่จะร่วมกิจกรรมนี้...แพล่องไปได้สักระยะหนึ่งแน่นอนบรรดาเรือเล็กทั้งหลายที่ขายอาหาร  ขนม  น้ำดื่ม  ก็ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาเรียกลูกค้าต่างถิ่นที่มาเยือนในวันนี้...อาหารต่างๆก็เหมือนกับที่ขายกันแถวบ้านนั้นแหละ  แต่ด้วยบรรยากาศและสถานที่อาหารทั้งหลายที่เคยเป็นอาหารธรรมดาก็น่าทานขึ้นมาทันที...

     แต่สิ่งหนึ่งที่แฝงอยู่กับการขายอาหารเหล่านี้...?  จะเรียกว่าแฝงคงไม่ถูก  เพราะมีการขายกันอย่างเปิดเผยไม่ได้มีการปิดบังใดๆทั้งสิ้น..สุรา  เบียร์  บุหรี่...มีให้เลือกสรรกันอย่างหลากหลาย  ทุกสีทุกยี่ห้อจับจ่ายใช้สอยกันได้อย่างสบาย  ไม่ต้องหลบซ่อนๆ  ซื้อง่ายกว่าเซเว่นฯแถวบ้านเสียอีก...เพราะอย่างน้อยถ้าเด็กเหล่านี้ไปซื้อในเซเว่น...พนักงานขายก็ต้องพิจารณาแล้วว่าจะขายได้หรือเปล่า  แต่สำหรับที่นี้ไม่ใช่เซเว่น...

     อาหาร  เครื่องดื่มเหล่านี้หากนำมาขายให้กับผู้ใหญ่  ผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้ว  หรือบุคคลตามที่กฎหมายกำหนดก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร  แต่สำหรับแพลำนี้สมาชิกบนแพส่วนใหญ่  ขอเน้นที่คำว่าส่วนใหญ่นะ  เพราะสมาชิก  90  เปอร์เซนต์เป็นเด็กนักเรียนที่มีอายุมากที่สุดอยู่ที่  15  ปีเท่านั้น  ...กลับนำเสนอและบอกสรรพคุณของสินค้าอย่างคล่องแคล่วเหมือนว่ากำลังเปิดโฆษณาทางโทรทัศน์อย่างนั้น...

     ด้วยบทบาทหน้าที่แน่นอนต้องทำให้การเดินทางครั้งนี้เป็นสีขาว  และก็ได้รับความสำเร็จเป็นอย่างดีจากทุกฝ่าย  โดยเฉพาะนักเรียน...ที่แม้ว่าจะมีสิ่งล่อตาล่อใจอยู่ตรงหน้า  แต่ก็สามารถยับยั้งชั่งใจได้ด้วยตัวเอง...

     ...หลายบ้าน  หลายครอบครัวต้องการให้ลูกหลานปลอดจากอบายมุข  แต่เคยมองย้อนกลับมาที่ตัวเองกันหรือไม่ว่า...สิ่งที่ผู้ใหญ่กำลังทำเป็นแบบอย่างอยู่  ณ  เวลานี้  มีจิตสำนึกกันหรือเปล่า?  หลายบ้านสอนว่าบุหรี่เป็นสิ่งไม่ดี  สูบแล้วเป็นมะเร็งแต่คนสอนกลับนั่งพ้นควันให้คนฟัง...หลายบ้านสอนว่าอย่ากินเหล้ากินแล้วเมา  เมาแล้วไม่ดี  แต่ค่ำลงพาลูกนั่งวงเหล้าแล้วก็บอกว่าเป็นการสังสรรค์...สิ่งเหล่านี้อยู่ที่อะไรถ้าไม่ใช่...จิตสำนึก...  ไม่ต้องสอนไม่ต้องว่าให้ปากเปียกปากแฉะ..ไม่มีค่า...เพราะสิ่งที่กำลังสอนและสาธิตให้เห็นด้วยประสบการณ์ตรงอยู่ที่ตัวคุณนั้นเอง...