ข้อคิดจากทิศที่ 11
วันหนึ่งขึ้นทำงานเวรเช้า ช่วงใกล้เที่ยงได้พาผู้ป่วย 2-3 คนไปโรงทาน เขาเลี้ยงอาหารและแจกหนังสือดีๆ เราได้มาคนละเล่ม อาหารรับประทานหมดแล้ว แต่หนังสือดีๆ น่าอ่านยังเหลือเป็นที่ระลึก อ่านก่อนนอนเกือบทุกวัน
หนังสือชื่อทิศที่ 11 ผู้เขียนคือหลวงพ่อชุมพล พลปญโญ (ขออภัยมากๆด้วยค่ะ พิมพ์ญ. สะกดไม่ถูกต้อง ) ท่านเขียนในคำนำว่าคนทั้งหลายสนใจแต่การรู้เรื่องนอกตัว อยากรู้อยากเห้นไปทั้ง10ทิศแต่เรื่องตัวเองโดยเฉพาะเรื่องจิตใจนั้นไม่ค่อยสนใจและไม่ค่อยรู้เรื่อง ผู้เขียนคิดว่าจิตใจน่าจะนับเป็นทิศที่11 ท่านเขียนทั้งหมด 218 บทและตามด้วยเนื้อหาดีๆอีกมากเช่น พระคาถาอุปปาตะสันติ ของฝากท้ายเล่มเป็นบทปลงสังขาร
มีบทหนึ่งที่อ่านแล้วประทับใจอยากนำมาแบ่งปันคือบทที่ 186 ค่ะ
อย่ามองโลกอย่างสุดโต่งไปขั้วใดขั้วหนึ่ง
สิ่งทั้งหลายเปลี่ยนแปลง
เรื่องราวทั้งหลายพลิกแพลงไปได้
สิ่งทั้งปวงเมื่อขึ้นสูงสุดจะต้องลง
เมื่อลงถึงที่สุดจะขึ้น
ขึ้นไปก็เพื่อจะลง ลงไปก็เพื่อจะขึ้น
ร้อนเพื่อจะเย็น เย็นเพื่อจะร้อน
ในที่เย็นจะมีร้อน ในที่ร้อนจะมีเย็น
ตะวันขึ้นสูงสุดจะตำลง
มืดถึงที่สุดอรุณจะฉายแสง
สิ่งทั้งปวงเมื่อมองด้วยปัญญาจะเห็นเพียงมายาภาพ
อย่าไปยึดสิ่งใดเป็นจริงเป็นจัง
สิ่งใดๆ ก็ไม่เที่ยงแท้
แปรปรวนเปลี่ยนแปรได้ตลอด
อ่านแล้วก็ให้นึกถึงสัจธรรมของชีวิต การปล่อยวาง นำมาซึ่งชีวิตที่สงบสุข
ความเห็น (5)
ดีจังค่ะ ขอบคุณที่เอาข้อคิดดีดีมาฝาก
สวัสดีครับคุณ ถาวร เป็นสัจจะชิวิต
ข้อคิดเตือนใจ
ที่คนมักไม่คิดไม่มอง ทิศที่ 11 ครับ
ขอบคุณที่นำสิ่งดีสู่ชีวิตครับ
น้องขวัญสุดา
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ขอบคุณสำหรับบันทึกการเดินทางเช่นกันค่ะ
วีรวัฒน์ ปลื้มประสิทธิ์
อ่านแล้วได้ความรู้ ทำให้เกิดปัญญา สามารถนำมาใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิตประจำวัน เป็นหนังสือที่ให้กำลังใจและมีพลังต่อสู้ไม่ท้อถอย ในการทำความดี