คือคนดลใจ
เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว แม่นีโอได้รับอีเมล์จากคุณแม่น้องปัณถามมาเรื่องการสะสมโปสการ์ดว่า แม่นีโอสะสมเมื่อไหร่ เป็นมาอย่างไร ฯลฯ เพราะคุณแม่น้องปัณอยากจะเริ่มสะสมมั่งเหมือนกัน แม่นีโอต้องขออภัยจริงๆที่ไม่ได้ตอบเมล์เสียที เพราะช่วงที่ผ่านมายุ่งจริงๆค่ะ คุณแม่น้องปัณอย่าเพิ่งงอนนะคะ แม่นีโอจัดให้โดยเขียนลงในบล็อกนี้เสียเลย บางส่วนออกดูจะส่วนตัวไปนิด คงไม่ว่ากันเน๊อะ
การสะสมโปสการ์ดเป็นงานอดิเรกอย่างหนึ่งของแม่นีโอ แรกเริ่มเดิมทีก็เก็บแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ คือเพื่อนสนิทมิตรสหายรู้ว่าชอบก็ส่งมาให้หรือซื้อมาฝาก หรือหากได้ไปไหนมาไหนก็ซื้อติดไม้ติดมือกลับมา และที่ขาดไม่ได้คือ ต้องเขียนโปสการ์ดส่งกลับมาหาตัวเอง ทุกที่ที่มีโอกาสและเวลาจะเอื้ออำนวย หลายคนแอบขำว่าเขียนถึงตัวเองนี่นะ ทำเป็นเล่นไป...การส่งโปสการ์ดถึงตัวเองนี่หล่ะเป็นการรำลึกความทรงจำ ณ ขณะนั้นได้ดีนักแล แม่นีโอเองชอบกลับมาอ่านโปสการ์ดที่เขียนถึงตัวเองหลายครั้งเลยทีเดียว บางครั้งก็อดขำกับอารมณ์ ณ ขณะนั้น ฮ่าๆๆ
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อน จุดเริ่มต้นของการสะสมของแม่นีโอ จริงๆแล้วมีผู้คนดลใจอยู่ไม่กี่คน คนแรกที่ต้องกล่าวถึงคือ คุณพ่อ ซึ่งท่านยังงงอยู่ไปเป็นผู้คนดลใจให้แม่นีโอได้อย่างไร เพราะขนาดคุณพ่อเองยังไม่เก็บโปสการ์ดเลย แถมลืมไปว่าเมื่อ 10 ปีกว่าก่อนเมื่อคราไปท่องยุโรปตะวันออก ได้ซื้อโปสการ์ดเซ็ตแรกเป็นภาพชุดถ้ำ Postojna มาเป็นของฝากจากสโลเวเนีย แม่นีโอยังจำได้ว่า ชื่นชอบสุดๆ และเป็นโปสการ์ดชุดแรกๆที่ได้จากต่างประเทศ ตอนนั้นรู้สึกว่ามันสวยเกินไป จนต้องเก็บเข้ากรุอย่างดี ฮ่าๆ มาดูตอนนี้สีเริ่มเพี้ยนไปบ้าง แต่ความคลาสสิคยังมีอยู่ครบฮะ
มาชมตัวอย่างโปสการ์ดชุดถ้ำ ที่ถือเป็นคอลเลคชั่นแรกของแม่นีโอก็ว่าได้ ชุดนี้มี 6 ใบ นำมาให้ชม 3 ใบก็แล้วกัน ถัดไปก็เป็นโปสการ์ดที่เป็นหางบัตรจากการเข้าชมถ้ำนี้หล่ะ (ต้องนั่งรถรางหน้าตาแบบนี้เข้าไป) สุดท้ายเป็นภาพสัตว์ที่อาศัยอยู่ในถ้ำนี้ ไม่มีตา แต่มีประสาทสัมผัสที่ผิวหนังชั้นยอด
คนถัดมาถือเป็นคนดลใจคนสำคัญ คือ ป้อม ผู้ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่นีโอ เมื่อหลายปีก่อนป้อมลัดฟ้าไปเรียนต่อที่อเมริกา ยามว่างจากการเรียนก็ตระเวนขับรถเที่ยวไปสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง โดยเฉพาะพวกอุทยานแห่งชาติของอเมริกา เที่ยวตั้งแต่ฝั่งตะวันออกไปตะวันตก ทำเอาแม่นีโอเกิดกิเลสจนต้องตามไปเที่ยวด้วย หลายครั้งตะแกก็ช่วยลดกิเลสของแม่นีโอ โดยการส่งโปสการ์ดเล่าเรื่องการเดินทางแต่ละครั้งมาให้ฟัง แม่นีโอก็อินซะจนเสมือนหนึ่งได้ร่วมเดินทางด้วยยังไงยังงั้น (จริงๆ นะ) เพราะตะแกเล่าได้เห็นภาพและบรรยากาศ พื้นที่ที่มีอยู่บนโปสการ์ดนี่ถูกใช้หมดอย่างคุ้มค่าราคาโปสการ์ดและแสตมป์จริงๆ ไว้ไปขออนุญาตป้อมก่อนว่าจะยอมให้แม่นีโอนำเรื่องราวบนโปสการ์ดมาเล่าผ่านบล็อกได้มั้ย อิอิ
แม่นีโอนำเฉพาะบางส่วนของคอลเลคชั่นอเมริกาที่ป้อมส่งมาให้ดูเป็นน้ำจิ้มก็แล้วกันนะคะ (บางใบก็สภาพยับเยินจากการส่งพอควร) จริงๆป้อมก็ไปท่องเที่ยวมาหลายแห่งอยู่เหมือนกัน ทั้งยุโรป เอเชีย น่าเสียดายก็ตรงที่ตะแกเรียนจบกลับมาแล้ว ไอ้ที่แม่นีโออยากไปเมกาอีกเห็นท่าจะริบหรี่ ว้า!!
คอหนังสือเที่ยวหลายคนคงรู้จัก เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย นี่หล่ะ..หนึ่งในคนดลใจ แม่นีโอติดตามอ่านหนังสือของเพลงดาบแม่น้ำร้อยสายมาตั้งแต่เล่มแรก สุขสันต์วันธรรมดา เหยียบโลกเล่นไม่เห็นช้ำ บันทึกคนเดินช้า ฯลฯ ...จนมาถึงเล่มสำคัญที่สุด 2 เล่มที่เกี่ยวกับโปสการ์ด คือ หัวใจติดแสตมป์ และ เซียนโปสการ์ด โอ้ย...พี่กาเหว่าขา ยิ่งอ่านยิ่งเกิดกิเลสในการเก็บสะสมโปสการ์ด เคยตามพี่กาเหว่า (ชื่อเล่นของคุณเพลงดาบฯ) ไปงานสัปดาห์หนังสืออยู่หลายครั้ง อิอิ พี่กาเหว่าคงจำแม่นีโอไม่ได้ดอก..แฟนคลับเยอะปานนั้น..จริงมั้ยคะ ใครสนใจหนังสือของเพลงดาบฯ และไปคุยกับเพลงดาบได้ ที่นี่ค่ะ
คุณ Cherokee เป็นสุดยอดบล็อกเกอร์ในดวงใจที่เป็นคนดลใจให้แม่นีโอนำโปสการ์ดที่มีอยู่อันน้อยนิดออกมาเล่าสู่กันฟังผ่านบล็อก หลังจากไปอ่าน ท่องโลกไปกับโปสการ์ด ของคุณ Cherokee จนติดอกติดใจ แม่นีโอเชื่อว่าหากเพื่อนๆ G2K ได้แวะไปอ่าน จะต้องชื่นชอบลีลาการเขียน ข้อมูลที่แน่นปึ๊ก และโปสการ์ดที่สวยมากๆ และเป็นคอลเลคชัน ที่มีเยอะจริงๆ แม่นีโอได้แรงบันดาลใจในการเขียนก็มาจากคุณ Cherokee นี่หล่ะ อิอิ
นอกจากนี้คุณ Cherokee ใจดีส่งโปสการ์ดมาถึงแม่นีโออยู่บ่อยๆ ขอสารภาพตามตรงว่ายิ้มแก้มปริทุกครั้งที่ได้รับโปสการ์ด เพราะเลือกโปสการ์ดได้ถูกใจ และมีความละเมียดละไมในการคัดสรรแสตมป์ ทำให้ผู้รับประทับใจไม่น้อย ยังจำได้ว่าโปสการ์ดใบแรกที่คุณ Cherokee ส่งมาให้เป็น map card ของไทย(ที่แม่นีโอหายังไม่ได้เลย) ติดแสตมป์กลิ่นกุหลาบ แหม่..โรแมนติกจริงๆค่า นี่ก็ใกล้จะครบปีที่เรารู้จักกันแล้ว แม่นีโอต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และยังรอโปสการ์ดอยู่อีกนะคะ ฮ่าๆๆ
เชิญชมโปสการ์ดที่คุณ Cherokee ส่งมาให้ค่ะ (บางใบไปปรากฎอยู่ในเอนทรี โปสการ์ดการ์ตูน )
สุดท้ายเห็นจะเป็นญาติพี่น้องของแม่นีโอ (ที่มีเยอะจริงๆ) รวมทั้งเพื่อนฝูง ไม่ว่าจะเป็นน้องแก้ม น้องอุ๋ม และอีกหลายๆ น้อง (อืมม..ทำไมคบแต่เด็กเน๊อะ) ส่งโปสการ์ดมาให้ทุกครั้งที่ได้เดินทาง ศศิธรเพื่อนรักที่ติดตามโปสการ์ดกันมาตลอด และที่สำคัญมิตรรักแฟนเพลงจาก G2K นี่หล่ะที่แวะมาพูดคุยทักทายกันอยู่บ่อยๆ เลยทำให้แม่นีโอมีกำลังในการอัพบล็อกต่อไปค่ะ
อีกคำถามของคุณแม่น้องปัณ ที่ถามว่าปกติเค้าเก็บโปสการ์ดแบบที่เขียน หรือ แบบไม่เขียน อันนี้แม่นีโอเองก็ไม่แน่ใจว่าคนอื่นๆเค้าชอบแบบไหน แต่แม่นีโอเก็บสองแบบหล่ะ แต่ชอบแบบที่เขียนมากกว่า เพราะอย่างน้อยมันแสดงถึงความคิดถึงจากคนๆนึงไปถึงผู้รับ เพราะตัวเองเวลาคิดถึงใครก็มักส่งโปสการ์ดไปหาค่ะ เชื่อมั้ยว่าแม่นีโอชอบนำโปสการ์ดที่มีคนส่งมาให้นี่มานั่งอ่านบ่อยๆ เป็นความสุขอย่างหนึ่ง ซึ่งคนอื่นมักคิดว่า อะไรจะขนาดนั้น ^_^ ชวนไปอ่าน มีเหตุผลมากมายที่ฉันรักโปสการ์ด ตามนี้ค่ะ
จริงๆแล้วยังตอบเมล์คุณแม่น้องปัณไม่หมดค่ะ แต่สำหรับตอนนี้ขอแค่นี้ก่อน ยังมีตอนต่อไปค่ะ
ความเห็น (20)
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายและมาเป็นกำลังใจให้กันด้วยสายฝนเย็น ๆ ค่ะ
- ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณบุษราที่แวะมาทักทาย พร้อมโปสการ์ดใบงาม :-)
เนปาลี แอบแวบมา
- ธุ พี่เอค่ะ..
วันนี้ฤกษ์งามยามดี สบโอกาสก็วิ่งถลาเข้ามาคุยเรื่องโปสการ์ดในทันทีที่มีเวลาว่างหายใจ อิอิ ^^ ช่วงนี้ห่างหายจากการทำโปสการ์ดเพราะมือเจ็บ แน่ะ มือเจ็บเกี่ยวกับการทำโปสการ์ดได้อย่างไร??????? มือเจ็บก็จับคัตเตอร์มาตัดกระดาษไม่ได้ไง
ขอบคุณสำหรับโปสการ์ดจากตลาดคลองสวน 100 ปี ด้วยค่ะ ได้รับมาตั้งหลายวันแต่เพิ่งทีโอกาสได้บอกกล่าวกัน แน่ะ..แต่โปสการ์ดเกือบทุกใบที่พี่ๆ ส่งมาจะวางอยู่ตรงหน้า(โต๊ะทำงานรกๆ)ต้อมเสมอนะคะ ^^ หยิบมาอ่านได้ทั้งวันเลยล่ะ
ป.ล. คิดถึงมาก..ก..ก
สวัสดีค่ะพี่เอ คุณแม่น้องนีโอ สบายดีนะคะ
มาทายทักสบายๆ ก่อนเทศกาลปีใหม่ไทยค่ะ
ชอบภาพเยลโลสโตน รุ้งงามค่ะ และชอบสะสมภาพประภาคาร ที่สุดค่ะ
น้องนีโอสบายดีนะคะ สุขสันต์เทศกาลวันครอบครัวสงกรานต์ค่ะ
แวะมาเยี่ยมก่อนครับ เดี๋ยวกลับไปจะนั่งอ่านยาว ๆ นะครับ
น้องต้อมจ๋า
โปสการ์ดถึงมือแล้วนะ ยังกลัวว่าจะอันตรธานหายไประหว่างทาง
มือไปโดนอะไรมาอ่ะน้องต้อม ยังไงก็ขอให้หายไวๆนะ จะได้ทำโปสการ์ดทำมือต่อ อิอิ
คิดถึงมากมายเช่นกันจ้ะ ^_^
น้องปูจ๋า
พักนี้ไม่ค่อยสบายเลย นอนซมไปเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมานี่เอง
นีโอก็ป่วยแพ็คคู่พร้อมกับพี่นี่หล่ะ
หวังว่าน้องปูคงสบายดีนะคะ
พี่มีโปสการ์ดประภาคารพอสมควร ไว้จะเลือกใบงามๆส่งไปให้จ้ะ
ดีใจจังที่คุณ Cherokee แวะมาทักทาย ^_^
คุณแม่น้องนีโอคะ
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ห่างหายไปนาน
ได้รับ email จากคุณแม่น้องนีโอแล้วค่ะ และส่งเมล์ไปหาแล้วนะคะ
ไม่ได้เข้ามาในบล็อกนานพอควร เพราะมีเรื่องยุ่งๆเต็มไปหมด
ขอบคุณมากๆค่ะที่ตอบแม่น้องปัณ
ว่าจะลองเริ่มเก็บโปสการ์ดอย่างที่คุณแม่น้องนีโอแนะนำไว้
ถ้ามีโอกาสจะส่งโปสการ์ดไปหานะคะ
สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องปัณ :-)
วันนี้แม่นีโอมีเวลานั่งเก็บของที่บ้าน หลังจากรกมานาน อิอิ
เลยเพลินเก็บโปสการ์ดไปด้วย ว่าจะนำบางส่วนมาเล่าอีกเช่นเคย
ตั้งใจจะเอาใจคุณแม่น้องปัณโดยเฉพาะ เพราะเป็นโปสการ์ดที่ส่งถึงลูกชายตัวน้อย
หลายครั้งก็ไม่ได้ไปเที่ยว บางทีไปทำงานก็เขียนโปสการ์ดกลับมาได้เช่นกันค่ะ
เผื่อคุณแม่น้องปัณจะเริ่มจากการเขียนถึงตัวเองหรือลูกน้อยก่อนก็ได้นะคะ
แล้วจะพบว่าเราจะมีรอยยิ้มทั้งการเป็นผู้ส่ง และยามที่ได้รับโปสการ์ดจากใครบางคน
ปล. คุณแม่น้องปัณไม่ชอบคุยหน้าไมค์ จะคุยหลังไมค์ตามสะดวกก็ได้นะคะ :-)
*** แวะมาชมโปสการ์ด สวยๆ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ การที่น้องเอมีแรงบันดาลใจและเป็นคนมีระบบในการจัดเก็บทำให้สิ่งที่เก็บนั้นมีคุณค่านะคะ อิ อิ จะบอกว่าพี่นั้นเก็บอย่างไร้ระบบ หลังๆเดินทางก็น้อยลงด้วย เลยไม่เก็บโปสการ์ดแล้ว มาดูจากน้องเอก็แล้วกัน
ไปชมซากุระมาหมาดๆค่ะ
พี่นุชขา...
ไปเที่ยวมาอีกแล้วนะคะ
เรื่องโปสการ์ดนี่..เอว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจ
และเป็นความทรงจำที่ไม่จางหายค่ะ :-)
เจ้เอ.... เฮียป้อมเรียนจบแล้วเลยอดไปเที่ยวอเมริกา ก็มาเที่ยวสวีเดนแทนละกันนะ อิอิ
น้องแพร...เห็นทีต้องเปลี่ยนที่หมายจากเมกา ไปสวีเดนดีกว่า อิอิ
ว่าแต่น้องแพรหน่ะ ว่างช่วงไหน..คนทางนี้พร้อมแพ็คกระเป๋าออกเดินทางแล้วเน้อ 555+
เด็ก aussie
งอล... (คิดจะเปลี่ยนที่หมายไปสวีเดนรึ)
แหมๆๆ ทีงี้มางอน ทีเราจะไปหล่ะก็เจอช่วงไม่ค่อยว่าง เหอๆ
ยังไงก็ยังไม่ทิ้งออสเตรเลียหรอกเน้อ แต่อาจขอไปสวีเดนก่อน
รอคนที่ออสเตรเลียว่างก่อน ฮ่าๆๆ
ว่าแล้วก็ช่วยจัดทริปดูดอกไม้ป่าให้ได้ป่าว ไม่อยากเข้าเมืองอ่ะ อยากเข้าป่ามากกว่า ^_^
สวัสดีค่ะพี่เอ คุณแม่น้องนีโอ
กลับมาแล้วรึคะ กำลังคิดถึงพอดีเลยค่ะ ว่าไปนานนนน จัง
... ครานี้ไปที่ไหนเอ่ยคะ ชีพจรลงเท้า คือ แรงบันดาลใจ
พี่เอ ก็คงเป็น คนดลใจ หลายๆ คน แน่ๆ คือ น้องนีโอ
สบายดีนะคะ ... จะรอติดตามอ่าน ชมภาพประทับใจค่ะ
สวัสดีค่ะน้องปู
พี่ส่งโปสการ์ดจากมาเลย์มาถึงน้องปูด้วยนะคะ
ไม่รู้ว่าได้รับหรือเปล่า เท่าที่ถามจากเพื่อนฝูงโปสการ์ดหายไปหลายใบเลยอ่ะ
น้องนีโอเป็นหนึ่งในคนดลใจของพี่ค่ะ ไว้จะเล่าในตอนต่อไปนะคะ ^_^
คิดถึงน้องปูเช่นกันค่ะ
สวย สวยทั้งนั้นเลย
ถ้ามีโอกาสขอยลของจริงเน้อ...