ไปเอามือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ ที่คลองร้อยสาย กันเถอะ

ไม่มีบทสรุปของการเรียนรู้ การเดินทางก็ยังไม่จบสิ้น แต่การมีส่วนร่วมคือบทสรุปที่ดีของชุมชน

ท่ามกลางอากาศร้อนรน ผู้คนสับสนวุ่นวาย มาชวนกันไปจูบสายลม ชมสายน้ำ ท่ามกลางวิถีชีวิตที่ร่มเย็นและเรียบง่าย ไม่ต้องคิดมากให้วุ่นวาย ให้ใจผ่อนคลายสักวัน ณ "คลองร้อยสาย"

"คลองร้อยสาย" ในบางแม่น้ำตาปี อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี ดินแดนที่มีคลองเล็กคลองน้อยนับร้อยสาย ประกอบไปด้วยพื้นที่ในเขต 6 ตำบลของอำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี ได้แก่ ตำบลบางใบไม้ บางชนะ คลองฉนาก บางไทร คลองน้อย และบางโพธิ์ ซึ่งยังคงรักษาเอกลักษณ์วิถีไทย ความเป็นชนบทที่แฝงอยู่ในตัวเมือง ดังคำฝันที่ว่า “ชมนก ตกปู ดูลิง หิ่งห้อย ร้อยคลอง ล่องบาง”

การเดินทางของเราวันนี้เริ่มจากโรงแรมที่พักขับผ่านถนนศรีวิชัยเส้นที่ผ่านหน้าโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี ตรงไปถึงสี่แยกศาลหลักเมือง แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ 9 กม. โดยเรามีนัดหมายกับเพื่อนักศึกษา ม.ขอนแก่น ศูนย์สุราษฎร์ธานี และท่าน ดร.ลำปาง แม่นมาตย์ เพื่อลงพื้นที่ศึกษาศักยภาพท้องถิ่นชุมชนบางโพธิ์ของท่านนายกไพศาล กระสินธุ์ นายก อบต.บางโพธิ์ ตาม "โครงการพัฒนาภูมิทัศน์เพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านบางโพธิ์"

ดร.ลำปาง แนะนำแนวทางและประเด็นที่จะศึกษา พร้อมกับท่านนายกไพศาล

ให้รายละเอียดเกี่ยวกับโครงการฯและข้อแนะนำในการลงเรือชมพื้นที่

เมื่อได้รับข้อมูลด้านต่าง ๆ เจ้าของพื้นที่บอกให้เก็บสัมภาระไว้ในรถ รวมทั้งเป้ 1 ใบ(โถสมบัติติดตัวดิฉัน) ร้องเท้าผ้าใบอนุโลม(เจ้าของพื้นที่บอก) กระเป๋าตังค์ไม่ต้อง(อันนี้คิดเอง ...ก็ไหนว่าฟรีงะ55) เพื่อความคล่องตัวในการเดินทาง เมื่อทุกคนพร้อมก็ลงเรือกันเถอะ (10.45 น.อุณหภูมิประมาณ 39 องศา อือ ๆๆ)

เห็นไม๊ละว่าทุกคนชำนาญการลงเรือม๊าก มาก คริ ๆๆ

ท่ามกลางระยับแดดใกล้เที่ยง ที่บางคนต้องเอาชูชีพมากางแทนหมวก (คำเตือน:การกระทำนี้อันตรายสำหรับคนว่าน้ำไม่ป็น) และละอองน้ำที่ปลิดปลิวมายามที่เรือแหวกผิวน้ำพุ่งออกไปตามแรงเครื่อง(ไม่ทราบจำนวนแรงม้า)ท้ายลำเรือ ทำให้หลายคนที่ส่งเสียงเฮฮา เริ่มสงบลง สนใจบรรยากาศอันงดงามสองข้างคลอง(บางคนประคองใบหน้าไม่ให้สายลมตบตี อุๆ)

บ้านแบบพื้นเมืองภาคใต้(ของใครก็ไม่รู้)

ผลของต้นจาก อันนี้กินได้(แต่ห้ามรับประทานทั้งเปลือกนะจ๊ะ)

เรือหาปลาที่จอดพักลำ

บ้านที่บ่งบอกถึงชีวิตริมน้ำ มีเรือสำหรับหาปู หาปลา และใช้สัญจร

วิถีชีวิตที่มีการเปลี่ยแปลงบางอย่าง

ไม่มีบทสรุปของการเรียนรู้ การเดินทางก็ยังไม่จบสิ้น แต่การมีส่วนร่วมคือบทสรุปที่ดีของชุมชน

*ขอบคุณ ท่าน ดร. ลำปาง แม่นมาตย์ ท่านนายกไพศาล กระสินธ์และชาวชุมชนบางโพธิ์ทุกท่าน*

เขียนใน GotoKnow โดย ปีตานามาจิตต์
ใน เป้หนึ่งใบ รองเท้าผ้าใบหนึ่งคู่

คำสำคัญ (Tags): #รองเท้าผ้าใบหนึ่งคู่#เที่ยว#เป้หนึ่งใบ#เรียนรู้ชุมชน

หมายเลขบันทึก: 349184เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2010 01:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (44)

Baby

เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2010 12:48 น. ()

อากาศร้อนๆ แบบนี้อยากกระโดดเล่นน้ำจังเลยค่ะ

ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2010 01:30 น. ()

ตามไปเที่ยวกับการศึกษาศักยภาพท้องถิ่นชุมชนบางโพธิ์ด้วยคนครับ..อากาศร้อนมากๆเลยนะครับ
ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ

พ.ต.อ.ชาญเดช

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2010 12:42 น. ()

สวัสดีครับ

ติดตามเรื่องเล่าครับ

รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตร ใกล้ชิดประชาชน

ปีตานามาจิตต์